ოქტომბერი 2021 - Page 3

დევიდ გაში – სხვაგვარად ვფიქრობთ

გიგა ბერიაშვილის თარგმანი

ახალი ეონის ბიბლიოთეკა

თავი მეთექვსმეტე

ქორწინების აღთქმის შესახებ

ამჯერად ვცადოთ და გამოვარკვიოთ, თუ რა ადგილი უჭირავს აღთქმას ქრისტიანობის სექსუალურ ეთიკაში.

მრავალი ქრისტიანული კოლეჯი და სემინარია ლაპარაკობს ლგბტქ საკითხებზე. გასული ოცი წლის განმავლობაში, როდესაც მათთან სტუმრობისას დაგეგმილიც კი არ მქონია ამაზე საუბარი, საბოლოოდ, დიალოგი მაინც ამ თემებისკენ მიდიოდა. მახსოვს, ერთხელ, ერთი ღრმად კონსერვატორი კოლეჯისთვის მოხსენებას ვკითხულობდი. ჩვენი საუბარი ამ თემისკენ წარიმართა და მაშინ, ფილოსოფიის სტუდენტებს ვუთხარი: „პრობლემა იმაში მდგომარეობს, რომ ვამბობთ – ჰომოსექსუალობა პრობლემაა, მიუხედავად იმისა, რომ არ ვიცით მისი პრობლემურობის მიზეზი.“

ფილოსოფოსებმა მშვენივრად იციან, რომ თუკი შენი მოსაზრების განმტკიცებისთვის მყარ არგუმენტს არ მოიყვან, სათაკილო სიტუაციაში აღმოჩნდები. ფილოსოფოსების გარდა, მშობლებმაც იციან ამის შესახებ. მახსოვს, ერთხელ ღრმად კონსერვატორი ევანგელური ქრისტიანი მშობლების ნამუშევარი დავიხმარე მოხსენებაზე მუშაობის პროცესში. ყველაზე მეტად, რაც ამ ნამუშევარში მომეწონა, ავტორის აქცენტი იყო მშობლების მიმართ, რომ თავიანთი შვილებისთვის მკაფიოდ აეხსნათ იმ კანონების არსი, რომელსაც უწესებდნენ.

მოკლედ, კონსერვატორების აზრით, ჰომოსექსუალებმა რომანტიკული ურთიერთობა არ უნდა დაამყარონ, მაგრამ… მაგრამ… და მაინც, რატომ? რა მიზეზით? რატომ უნდა იყოს მსგავსი ურთიერთობები ცოდვილი? ჯეიმს ბრაუნსონის სიტყვებით რომ ვთქვათ, რა მორალი და ლოგიკა დევს ამ აკრძალვაში? ბიბლია ასე ამბობსო. კარგი, მაგრამ უფრო ზუსტად ამის შესახებ მაინც რომელი მუხლები საუბრობს?

• დაბადება 19, მსაჯულთა 19: მაგრამ ამ ტექსტებში საუბარია ამბავზე, რაოდენ საზარელია ჯგუფური გაუპატიურება ადამიანებისა (ანგელოზებისაც). სამწუხაროდ, სოდომი არასწორად ტრანსფორმირდა „სოდომიად“ ათასობით წლის მანძილზე.

• ლევიანთა 18-20: ამ ტექსტში კი საუბარია, რომ კაცის კაცთან დაწოლა ისე, როგორც ქალი წვება კაცთან საზიზღრობაა, მაგრამ მკვლევარები დიდი ხანია ცალსახად ასახელებენ ამ აკრძალვის რეალურ მიზეზს. მთელი ერთი თავი მაქვს ებრაული საღმრთო წერილიდან ამ და სხვა საკითხების განხილვისათვის.

• პირველი კორინთელთა 6, პირველი ტიმოთე 1: ამ ტექსტებში ორი სიტყვაა მოცემული, რომლებიც არასწორად ითარგმნა და მათი ზუსტი განმარტებით ამ მუხლების საზრისი აბსოლუტურად იცვლება.

• დაბადება 1-2, მათე 19, რომაელთა 1 (აგრეთვე ლევიანთა 18-20, პირველი კორინთელთა 6, პირველი ტიმოთე 1): აღნიშნული ტექსტები ამბობენ, რომ ერთნაირსქესიანი ურთიერთობები ღმრთის განზრახვას, რომელიც შესაქმეში გამოვლინდა, ეწინააღმდეგება. წინა თავში სამი მაგალითი მოვიყვანე, რომელიც ეპასუხება კონსერვატორების წამოყენებულ მოსაზრებებს, თუ რატომ არ ეწინააღმდეგება ერთნაირსქესიანი წყვილების ურთიერთობები ღმრთის ნებას (უფრო ადრე კი განვიხილე კულტურული ფაქტორები, რომელიც პავლეს დამოკიდებულებებს ცხადად ხსნის).

კონსერვატორები ზოგჯერ გაოგნებას ვერ მალავენ, როგორ შეუძლია რომელიმე ქრისტიანს, თავისი დამოკიდებულება ლგბტქ საკითხებზე ასე ერთბაშად შეიცვალოსო. არადა პასუხი მარტივია, რადგან მთელი საქრისტიანოს დამოკიდებულება აღნიშნულ თემებზე, ერთნაირსქესიანი წყვილების ურთიერთპარტნიორობასა და მათ რომანტიულ-სექსუალურ ურთიერთობებზე, განპირობებულია ებრაული საღმრთო წერილის ზოგიერთ მუხლსა და ახალი აღთქმის რამდენიმე ებრაული საღმრთო წერილის ექოსა და ალუზიაზე.

წმინდა წერილის ტრადიციული კითხვა და მისი ამგვარი ინტერპრეტაცია თავისთავად განპირობებულია გლობალურად გავრცელებული ხედვებისგან და თავადაც განაპირობებს მის ძალაუფლებას, თუმცა მისი ახლებური გააზრება ქრისტიანულ აზროვნებაში ინერციას იწვევს და ჩვენი ლგბტქ და-ძმების ჩვენს სამრევლოებში უპრობლემოდ მიღების ამინდს ქმნის. ნუ დაგავიწყდებათ, ხშირად, მათ თავიანთი ოჯახებიც კი წირავენ. სისტემატიური ფსიქოლოგიური, მორალური და ფიზიკური ძალადობისა და სტრესის ქვეშ იმყოფებიან, არც ისე მცირე ნაწილი თვითდაზიანებასა და სუიციდს მიმართავს. ლგბტქ ადამიანები საუკუნეების განმავლობაში იდევნებიან საზოგადოების უმრავლესობის მიერ, დღესდღეობით, მათი დევნა შედარებით შემსუბუქებულია და აწ უკვე მათ გვერდით ქრისტიანებიც დგანან, რომლებიც თავს არ ზოგავენ ამდენხნიანი უსამართლობის წარსულში დატოვებისთვის.

მას შემდეგ, რაც ამ თემაზე დაწერილ სხვადასხვა ტექსტს ყურადღებით გავეცანი, გავაცნობიერე, რომ ის ყველაფერი, რასაც ბიბლიური ტექსტები და ქრისტიანული ეკლესიები ლგბტქ ადამიანებისა და მათი ურთიერთობების მარგინალიზებისათვის იყენებდნენ, სრულიად უსაფუძვლოა, აზრგამოცლილია და სრულებითაც არ წარმოადგენს კამათის საგანს. სინამდვილეში, ერთადერთი, რაც მნიშვნელოვანია, ჩვენი დამოკიდებულებაა, როგორც თეოლოგიური საკითხების, ისე ჩვენ ირგვლივ მყოფი ლგბტქ ადამიანების მიმართ, რომელთა არც ისე მცირე ნაწილი ქრისტიანია. დარწმუნებული ვარ, რომ დიალოგი, რაზედაც ამდენი ხანია ვწერ, საერთოდ არ წარმოადგენს პრობლემას და გარდაუვალიც კია დასხდომა და ზემოთ აღწერილი თემების განხილვა.

მოდით, ჩავთვალოთ, რომ ლგბტქ ადამიანები გარესკნელის წყვიადიდან ამოვიყვანეთ და ქრისტიანულ საზოგადოებაში მათი სრული ინტეგრირება მოხდა. კონსერვატორები ამბობენ, რომ ეს მაინც არ გადაჭრის საკითხს, რა უნდა უყონ თავიანთ სექსუალურ და რომანტიკულ მისწრაფებებს. დავუშვათ, აკრძალვები მოვუხსენით, მერე რა იქნება?

დასავლური კულტურა და ღირებულებები ამბობს: ერთადერთი ღირებული მორალური განჩინება, რომელიც სექსუალურ ეთიკას უკავშირდება, სექსუალური ურთიერთობების დაშვებაა იმ შემთხვევაში, თუკი შენი სექსუალური მისწრაფებები ვინმეს ზიანს არ აყენებს. ყველაფერი დაშვებულია, თუკი ადამიანები მის დაშვება თანხმდებიან. ამას ურთიერთშეთანხმების მორალს ვუწოდებ.

შედარებით უფრო განსხვავებული, ერთგვარი ამაღლებული ხედვაც არსებობს, რომელსაც სიყვარულის მორალი ჰქვია: ყველაზე სწორია და მორალურად გამართლებული, იპოვო ადამიანი, რომელიც გეყვარება და მხოლოდ მასთან გექნება სექსუალური ურთიერთობებიც.

ქრისტიანობა მთელი თავისი ისტორიის მანძილზე ამბობს: ღმერთმა განაჩინა, რომ კაცმა და ქალმა ერთმანეთზე იქორწინონ ეკლესიაში და მხოლოდ ქორწინებაში იყოს დაშვებული სექსუალური ურთიერთობა (ან ეკლესიის ნაცვლად ცივილური წესებით, სამოქალაქო ქორწინებაში შევიდნენ ერთმანეთთან), მანამდე, სანამ ერთმანეთს სიკვდილი არ დააშორებთ. მოდით, ამას აღთქმის ქვეშ მყოფი მორალური განჩინება ვუწოდოთ, რომელიც კრძალავს ცოლ-ქმრულ ღალატსა და გაყრას.

ეს სამი მაგალითი ერთმანეთისგან ქვეტექსტითაც განსხვავდება და ადამიანთა სხვადასხვა კატეგორიებსაც მიემართება. ის, რაც ამ სამს აერთიანებს, ადამიანის სექსუალური სურვილებისა და სექსუალური ურთიერთობისკენ სწრაფვის აღიარება და შეთანხმებაა, რომ ძალადობა და ტკივილის მიყენება დაუშვებელია. ეს წესები ჩვენს კულტურაში ღრმადაა გამჯდარი. ეს ის წესებია, რასაც ჩვენი კოლეჯების კამპუსებში უნდა ასწავლიდნენ, რადგან სექსუალური ძალადობის ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი სწორედ აქაა.

სასიყვარულო ურთიერთობის მორალური წესები ადამიანის სექსუალური ცხოვრების საჭიროებას აღიარებს, მაგრამ მას ადამიანურ სიყვარულსაც უმატებს და ამგვარად, ადამიანებს შორის კავშირის არსებობაზე ამახვილებს ყურადღებას. ურთიერთობის ამგვარი მონოგამიური გაგება, ხანგრძლივი თანაცხოვრების საფუძვლად მიიჩნევა.

ქრისტიანული გაგება ურთიერთობისა, სექსუალური სწრაფვებისა და სიყვარულისა, თითქმის იდენტურია, უბრალოდ, ამათ შორის ის განსხვავებაა, რომ ასეთ ურთიერთობას იგი ქორწინების ფარგლებში უშვებს და მტკიცედ აქვს გადაწყვეტილი, რომ მან მთელი ცხოვრება უნდა გასტანოს (ზოგჯერ ძალიან მცირე გამონაკლისებს უშვებს). ამგვარად, ქრისტიანობის მიზანია, რომ ადამიანი თავის გაუხედნავ იმპულსებთან, მანკიერ ადამიანურ ბუნებასთან მარტო არ დატოვოს და ირგვლივ მორალური, ეთიკური, საზოგადოებრივი და საეკლესიო სიმტკიცეები შემოარტყას. ეს არის ის, რასაც ქრისტიანული ეკლესია ადამიანებს შორის დადებულ აღთქმაზე გვასწავლის.

დაახლოებით მე-20 საუკუნიდან, ქრისტიანობაში არსებულმა ურთიერთ აღთქმამ თავისი მნიშვნელობა ნელ-ნელა დაკარგა. თაობიდან თაობამდე სულ უფრო და უფრო ცხადად ვხედავთ ამას. ჩემი მშობლები 53 წლის განმავლობაში იყვნენ დაქორწინებულები, ბოლოს მამა დაქვრივდა. ახალ თაობაში ამდენწლიან ქორწინებაში მყოფი წყვილების რაოდენობა თანდათანობით უფრო მცირდება. მე მგონია, რომ 1960-იანი წლებიდან იწყება შეთანხმებული ურთიერთობების მიერ აღთქმადადებული, ქორწინებაში მყოფი წყვილების ურთიერთობების ჩანაცვლება და სწორედ ამ მიზეზის გამო განიცდის მონოგამია კრახს. ქორწინება არ არის ქორწინება, თუკი საქმე იძულებით მონოგამიასთან გვაქვს. ზოგადად, ერთგულების ვალდებულებამ, მთელი ცხოვრების განმავლობაში ერთ ადამიანთან ყოფნის იდეამ, დღევანდელობაში ქორწინებისა და მისი საფუძვლების შესუსტება გამოიწვია. ქორწინების კოლაფსი ჩვენი დროის ერთ-ერთი არანაკლებ პრობლემური საკითხია და აუცილებლად საჭიროებს განხილვას, რადგან კულტურული ბზარების გარდა, დანგრეულ ქორწინებაში ყველაზე მეტად ბავშვები ზარალდებიან.

თანამედროვე ქრისტიანობისთვის, ქორწინების მთავარი მიზანი შვილების გაჩენაა. დღევანდელი ცხოვრების შემხედვარეს, შეიძლება გეგონოს, რომ 1960-იან წლებში სექსისა და გამრავლების შესახებ არაფერი იცოდნენ. ადრეც და ახლაც ზრდასრულ ადამიანებს თავისუფლად შეუძლიათ, მასთან ჰქონდეთ სექსი, ვისთანაც უნდათ, რადგან კონდომები და აბები თავის საქმეს მშვენივრად აკეთებენ, მაგრამ ყოველთვის ასე არ ხდება. კვლევებმა აჩვენა, რომ ამერიკაში დაბადებული დაახლოებით 40% ბავშვისა, შემთხვევით ჩაისახა. განქორწინებამ ან წყვილის დაშორებამ სწორედ ამ ბავშვებზე გადაიარა. ამერიკასა და მთელ მსოფლიოში უამრავი ბავშვია, რომლებმაც თავიანთი მშობლების ქაოტური სექსუალური ცხოვრების გამო სათანადო მზრუნველობა ვერ მიიღეს.

მე ქორწინების მომხრე ვარ. ნებისმიერი ვინმე, ვისაც ჩემი რომელიმე ნაშრომი წაუკითხავს ამ თემაზე, ცალსახად დამეთანხმება. მგონია, ეს მორალური დამოკიდებულება ჩემს ხედვებში წმინდა წერილის შემდეგი წიგნებიდან გამომდინარე აისახა: მალაქია 2, მათე 19, მარკოზი 10 და ეფესელთა 5. ურთიერთშეთანხმების ეთიკას რაც შეეხება, მისი რადიკალური წინააღმდეგი ვარ, მძულს ამგვარი ურთიერთობა, რადგან დამანგრეველად მიმაჩნია. აგრეთვე, სიყვარულის მორალიც ნგრევისთვისაა განწირული.

წმინდა წერილიცა და ჩვენი თვალებით ნანახი ცოცხალი მტკიცებულებებიც ცალსახად ამბობს, რომ საქორწინო აღთქმა ერთადერთია, რაც წლებს უძლებს. რაც შემეხება მე, ჩემი მშობლების დადებული აღთქმის მადლი გადმოვიბარე და 30 წელია, ქრისტიანულ ქორწინებაში ვიმყოფები. ამდენმა ძიებამ და კვლევამ ჩემი ეს აღთქმა ოდნავად ვერ შეარყია. მკაცრად და მტკიცე მოთმინებით ვუდგები იმას, რაც მე საკუთარ თავს დავაკისრე ჩემი ეკლესიის წიაღში და ამავეს ვითხოვ სხვა ეკლესიებისგანაც. მათმა ზნეობრივმა სისუსტემ, არაჯანსაღმა დამოკიდებულებამ ურთიერთობებისადმი, არანაკლები ზიანი მიაყენა ამ საკითხში კონსერვატორ ქრისტიან ლგბტქ წყვილებსაც.

ძალიან ბევრი ლიბერალი ლგბტქ ადამიანია, რომლებიც ჩემგან და მრავალი სხვა პასტორისგან კურთხევას ითხოვენ ნებისმიერი ტიპის სექსუალური ურთიერთობისთვის. ამას ჩემგან ვერასოდეს მიიღებენ.

სამაგიეროდ, აგრეთვე ძალიან ბევრი ლგბტქ ადამიანია, რომლებიც კურთხევას ითხოვენ ტრადიციული, ქრისტიანული მორალის ქვეშ მყოფი ურთიერთობისთვის. ისინი მთელ თავიანთ ცხოვრებას ერთ ადამიანს აღუთქვამენ, როგორც ყველა ღირსეული ქრისტიანი და მათ თანადგომა სჭირდებათ, როგორც სასულიერო პირებისგან, ასევე მრევლისგან, რასაც აუცილებლად მიიღებენ.

რა საოცარია, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ეკლესია გამუდმებით დევნიდა და უარყოფდა მათ, ლგბტქ ადამიანებს შორის ძალიან ბევრი წყვილია ისეთი, რომელმაც თავიანთ ცხოვრებაში ის ღირებულებები გაატარეს, რასაც ქრისტიანობა ქადაგებდა. ისინი ნამდვილად იმსახურებენ ღირსეულ ადგილს ეკლესიაში.

გიგა ბერიაშვილის თარგმანი

ახალი ეონის ბიბლიოთეკა

თავი მეცამეტე

ორი სიტყვის შესახებ

ორი სიტყვა, რომლის არაზუსტმა თარგმანმა ლგბტქ საკითხებთან მიმართებაში არსებული პრობლემა გააღრმავა

პავლე მოციქული (ან მეორე და საკმაოდ დამაჯერებელი ვარიანტით, ის, ვინც პავლე მოციქულის სახელით წერს) პირველი კორინთელთა 6:9-სა და პირველი ტიმოთეს 1:10-ში, ჩამოწერს იმ საქმეებს, რომელიც ბერძნულ-რომაულ საზოგადოებაში ფართოდ იყო გავრცელებული და რაც ქრისტიანობისთვის ცოდვასთანაა გაიგივებული. მკვლევარები ამბობენ, რომ პირველი კორინთელთა ტექსტის მეშვეობით, პავლე მოციქული თავის ჯერ კიდევ მოსეს რჯულის არმქონე მრევლს ესაუბრება, რომელთაგან მრავალი მორალურად დაცემულია, მათ შორის, სექსუალურ ასპექტებში. პავლეს წერის მიზანიც სწორედ ეს არის, რომ დაანახოს ადამიანებს, რომ მიუხედავად ყველაფრისა, უმარტივესი მორალური წესების დაცვის გარეშე, ადამიანები ღვთის წყალობას ვერ მოიხვეჭენ. შემდეგ კი ჩამოთვლის 10 ტიპის ადამიანს, რომლებიც „სათავისოდ ალაგს ვერ ჰპოვებენ სასუფეველში“. პირველი ტიმოთეს 1-ში ეს სია ბევრად გაზრდილია და საუბარი უმეტესად მიმართულია მოსეს რჯულის იუდაისტური გაგებისკენ, სადაც პავლე ამბობს, რომ რჯული უღმერთოსთვისაა დადგენილი და უღმერთოების შვიდი მაგალითის ჩამოთვლას იწყებს.

ორივე სიაში გამოყენებულია ერთი ბერძნული სიტყვა „არსენოკოიტაი“, რომლის წინ დასმულია სიტყვა „მალაკოი“. მთელი კვლევებია ჩატარებული ამ ორი პატარა სიტყვის გასაანალიზებლად. განვიხილოთ „მალაკოი“. თარგმანში ეს სიტყვა „მეძავს“, „გარყვნილს“, „ავხორცს“, „ფემინურ კაცს“, „კაცს, რომელსაც კაცთან აქვს სექსი“ ნიშნავს. „მალაკოისა“ და „არსენოკოიტაის“ ერთად დასმით ვიღებთ „მეძავ მამაკაცს“, „ჰომოსექსუალს“. პირდაპირი მნიშვნელობით, ეს სიტყვა „რბილს“ ნიშნავს და ახალ აღთქმაში მხოლოდ და მხოლოდ მდიდარი ადამიანების შესამოსელის ქსოვილის დასახასიათებლადაა გამოყენებული (მათე 11:8; ლუკა 7:25).

უილიამ ლოდერი ამბობს, რომ ეს სიტყვა „რბილს“ ნიშნავს და თუკი კაცს მიემართება, მაშინ ხაზი მისი მასკულინურობის სირბილეს ესმება. დეილ მარტინი ამბობს, რომ ამ სიტყვის მნიშვნელობა, შესაძლოა, მიმართულ იყოს იმ კაცების დასაცინად, რომლებიც სექსუალურ დაკმაყოფილებას ეძიებენ მიმღების პოზიციაში. ასევე აღნიშნავს, რომ „რბილი“ შეიძლება სექსუალობაში მის ხასიათზეც მიანიშნებდეს და სექსუალურად მარტივ საცდუნებელ, ადვილად დამყოლ, დისციპლინის არმქონე ადამიანს აღნიშნავდეს. მეორეს მხრივ, რობერტ გაგნონი ამ სიტყვას უსადაგებს იმ კაცს, რომელიც კაცთან სექსის დროს პასიურ როლშია და ეს არ გულისხმობს მხოლოდ მეძავ კაცს.

„არსენოკოიტაიც“ მხოლოდ ორჯერ გვხვდება ახალ აღთქმაში: პირველი კორინთელთა 6:9 და პირველი ტიმოთესი 1:10. პავლეს შემდგომ ტექსტებში ეს სიტყვა აღარსად გვხვდება. „არსენოკოიტაი“ რთული სიტყვაა, ორი ისეთი სიტყვისგან შედგება, რომელიც ბერძნულ ლიტერატურაში პავლემდე არსად გვხვდება.

არაერთი კონსერვატორი მკვლევარი, და მათი რიცხვი საკმაოდ ბევრია, თვლის, რომ პავლე ებრაული საღმრთო წერილის ორიგინალს კი არ გასცნობია, არამედ სეპტუაგინტას¹. გარდა ამისა, არსებობს მოსაზრება, რომ ამ ეპისტოლეებში, პავლე ახალ რჯულს კი არ აყალიბებს, არამედ სექსუალობის მიმათ ტრადიციულ ებრაულ დამოკიდებულებას ახსენებს თავის მოწაფეებს, ვინაიდან ჩამოყალიბების პროცესში მყოფ ქრისტიანობას სჭირდება მორალურ-ეთიკური დამოკიდებულება სექსუალობის მიმართ. 1^ სეპტუაგინტა: პტოლემე მეორეს ინიციატივით ქრ.შ.-მდე 250 წელს დაწყებული და 150 წელს დასრულებული პირველი ბერძნული თარგმანი ებრაული საღმრთო წერილისა. მთარგმნელის შენიშვნა.

სეპტუაგინტაში თარგმნილ ლევიანთა 18:22 და 20:13-ში, ორივე მუხლში, ის სიტყვებია გამოყენებული, რომელიც პავლემ ეპისტოლეებში გამოიყენა: „არსენოს“ და „კოიტენ“. ლევიანთა 20:13 განსაკუთრებით საგულისხმოა, რადგან ამ მუხლში ეს ორი სიტყვა პირველადაა რთული ფორმით მოცემული. ლინგვისტური პარალელი და კავშირი პავლეს ეპისტოლეებსა და სეპტუაგინტას შორის, თვალსაჩინო მაგალითია. მარტი ნიზინი მთელ ამ მოსაზრებებს აჯამებს და ამბობს: „ხედავთ, როგორი რთულია განსაზღვრო ამ სიტყვის განსაზღვრება? რადგან ყველა კონტექსტში იგი აბსოლუტურად განსხვავებულ მნიშვნელობას იძენს.“

ვინაიდან ინგლისურენოვანი ქრისტიანები ბიბლიის წიგნებს ინგლისურ ენაზე დიდი ხანია კითხულობენ, დროთა განმავლობაში ეს სიტყვაც სხვადასხვანაირად ითარგმნა. გთავაზობთ 425 წლის განმავლობაში თარგმნილ „არსენოკოიტაის“ ვარიანტებს:

• ჟენევის ბიბლია (1587): „ზნეწამხდარნი“.

• მეფე ჯეიმსის ბიბლია (1607): „კაცობრიობისა და თავიანთი თავის წარმწყმედელნი“.

• მეისის ახალი აღთქმა (1729): “ამაზრზენნი“.

• უესლის ახალი აღთქმა (1755): „სოდომიტები“.

• სტანდარტული შესწორებული ვარიანტი (1946): „ჰომოსექსუ-ალები“.

• ფილიპსის ბიბლია (1958): „გარყვნილები“.

• ინგლისში მიღებული თანამედროვე ვარიანტი (1966): „გარყვნილი ჰომოსექსუალები“.

• ახალი საერთაშორისო სტანდარტებით თარგმნილი ვარიანტი (1973): „ავადმყოფი ჰომოსექსუალები“.

• ახალი ამერიკული თარგმანი (1987): „ის ჰომოსექსუალები, რომლებსაც ერთმანეთთან სექსი აქვთ“.

იყენებენ რა აღნიშნულ თარგმანებს, ინგლისურენოვანი ქრისტიანები და მქადაგებლები კითხვის ნიშნის ქვეშ არ აყენებენ მოსაზრებას, რომ პავლე მოციქული აღნიშნულ მუხლებში განურჩევლად ყველა ჰომოსექსუალს ან ადამიანს გულისხმობს, რომელიც ერთნაირსქესიან ურთიერთობაშია. პირველი კორინთელთა 6:9-ზე დაყრდნობით, ზოგიერთი პირდაპირ ამბობს, რომ ეს ადამიანები სრულიად მოწყვეტილნი არიან სამოთხეს და მათთვის ჯოჯოხეთში ადგილია გამოთავისუფლებული. მიუხედავად ამისა, ახალი აღთქმის სხვა ტექსტები, რომლებიც საუბრობენ მარადიულ ცხოვრებაზე, ხაზს უსვამენ იმას, რომ ღვთის წყალობის მოხვეჭა ცოდვილთაც შეუძლიათ (იოანე 3:16). აღსანიშნავია ისიც, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მოურიდებლად გაიძახიან ჰომოსექსუალები ჯოჯოხეთში მოხვდებიან, რადგან ცოდვილ საქმეს ეწევიანო და ამას კორინთელთა 6:9-ით ამოწმებენ, არასოდეს საუბრობენ, მაგალითად, მემთვრალეებზე, რომლებიც ამავე ეპისტოლეს მიხედვით აგრეთვე ჯოჯოხეთში მიმავალთა სიაში წერიან.

ქრისტიანთა უმეტესობას წარმოდგენაც არ ჰქონდა, რომ „არსენოკოიტაი“ სიტყვაა, რომლის მნიშვნელობა ყოველთვის კონტექსტუალურია. ალბათ, მათ ასევე არ ეცოდინებათ ებრაულ საღმრთო წერილისა და ახალი აღთქმის მკვლევარებს შორის არსებული იდეური ჯახის შესახებ, რადგან ისინი ვერ თანხმდებიან პავლეს მოციქულის ბერძნულ-რომაულ სამყაროში არსებულ ერთნაირსქესიან ურთიერთობების მიმართ არსებულ დამოკიდებულებასთან დაკავშირებით. და მაინც, რას გულისხმობდა პავლე: ზრდასრულთა შორის შეთანხმებულ, ნებაყოფლობით სექსუალურ აქტს? ზრდასრული კაცის მიერ პატარა ბიჭის სექსუალურად გარყვნას? პროსტიტუციას? გაუპატიურებას? მონების სექსუალურ შევიწროვებას? ალბათ, არც მაიკლ უეისის იმ იდეებს იცნობენ, სადაც იგი რომის იმპერიაში არსებულ ერთნაირსქესიან სექსუალურ ცხოვრებას იკვლევდა და ამბობს, რომ „მთელი მათი ცხოვრების წესი, კერპთაყვანისმცემლობა, მონობა, სექსუალური თავისუფლება, განპირობებული იყო სოციალურ იერარქიაში დომინირების ნებისგან… ძლიერის სხეული სძლევდა სუსტს.“ როდესაც დღეს ვამბობთ სიტყვა „ჰომოსექსუალს“, განა, ისევ ამას ვგულისხმობთ? და თუკი ამას ვგულისხმობთ, დღეს „ჰომოსექსუალის“ ასე გაგება რამდენად ადეკვატურია?

ალბათ, არც ახალი აღთქმის მკვლევარის დეილ მარტინის მოსაზრებები ეცოდინებათ, რომლის მიხედვითაც ტერმინი „არსენოკოიტაი“ მხოლოდ ოთხჯერაა გამოყენებული ბერძნულ ლიტერატურაში და ოთხივე შემთხვევაში საუბარია ეკონომიკურ ექსპლოატაციაზე, ძალაუფლების მქონეს მიერ გავლენის ობიექტის ჩაგვრაზე და არა ერთნაირსქესიან ურთიერთობასა და ქცევაზე; თუ სექსუალურ ქცევასთან მიმართებასაც გავითვალისწინებთ, ამ ტერმინით აშკარად უნდა იგულისხმებოდეს სექსუალური ხასიათის ექსპლუატაცია, სექს-საქმიანობაში იძულებითი ჩართვა და პროსტიტუცია.

თუ ეს ასეა, მაშინ ახალი აღთქმის მკვლევარი ჯეიმს ბრაუნსონი რატომღა ამახვილებს ყურადღებას პირველი ტიმოთეს 1:10-ს, რომლის მიხედვითაც ამბობს, რომ „აღნიშნული მუხლი სამ ურთიერთდაკავშირებულ ტერმინს შეიცავს, რომელიც ორი კაცის ეროტიული ქმედების ასახავს“? ამაზე იგი ამბობს, რომ ამ მუხლებში, სიტყვების ანალიზისა და იმ დროის გათვალისწინებით, სადაც ეს ითქვა, საუბარია მონათვაჭრობაზე, ბიჭების სექსუალურ ექსპლუატაციასა და იძულებით პროსტიტუციაზე.

ახლა ყველაფერი ცხადია?

წარმოიდგინეთ, ლგბტქ ადამიანების მიმართ როგორი განსხვავებული დამოკიდებულება ექნებოდათ ქრისტიანებს დღესდღეობით, ტერმინი „არსენოკოიტაი“ „მამათმავლებად“ კი არა „სექსუალურ ექსპლუატატორებად“, „მოძალადეებად“, „სექსუალობით მოვაჭრეებად“ რომ ეთარგმნათ.

კარგი იქნება თუკი ბიბლიის ახალ თარგმანებს სქოლიოში მაინც თუ მიუწერენ „არსენოკოიტაისა“ და „მალაკოის“ გაუგებარი თარგმანის შესახებ.

მაგრამ, ვაი, რომ თანამედროვე თარგმანებს ისევე ხშირად არ კითხულობენ, როგორი სიხშირითაც ჰომოსექსუალებს ჯოჯოხეთში მიერეკებიან. თარგმანის ქვეშ მიწერილი და ახსნილი განმარტება ამ სიტყვებისა, რომელიც ზემოთ მოვიყვანეთ, ლგბტქ ადამიანებს სიცოცხლეს ჩრდილიდან გამოიყვანდა, ძალიან ბევრ გეი, ლესბოსელ, ბისექსუალ და ტრანსგენდერ ადამიანს თავიანთი დედები, მამები, პასტორები თუ მრევლი არც გარიყავდა და არც იმ გარყვნილებად ჩათვლიდა, რომლებიც უცილობლად ჯოჯოხეთში წარწყდებიან.

ამ ორი ბერძნული სიტყვის გაუგებარი თარგმანის გამოსწორების გამო, რისი მიზეზიც კულტურული და ლინგვისტური განსხვავებებია ადამიანებს შორის, ლგბტქ საკითხებთან მიმართებაში არსებული კითხვები პასუხგაცემულია.

მთელი გულით ვწუხვარ იმ განუსაზღვრელი ზიანის გამო, რაც ღვთის ხატად შექმნილ ადამიანებს, ბიბლიის ეგოისტური, უგულო, სასტიკი და დამამცირებელი თარგმანების გამო მიადგათ.

1 სეპტუაგინტა: პტოლემე მეორეს ინიციატივით ქრ.შ.-მდე 250 წელს დაწყებული და 150 წელს დასრულებული პირველი ბერძნული თარგმანი ებრაული საღმრთო წერილისა. მთარგმნელის შენიშვნა.