ფსიქოლოგი ნინო ბექაია, რომელიც საკმაოდ დიდი ხანია ჩართულია აქტივიზმში და ფსიქოლოგიური პერსპექტივიდან ონლაინ გამოცემა „ქვიარისთვისაც“ ხშირად წერს, სტრესის დაძლევისა და მართვის პროგრამის შესახებ გვიყვება, რომელიც 1-4 სექტემბერს ქალაქ ბათუმში ჩატარდება.

„მოხარული ვარ, რომ ამ პროექტში ჩართვის შესაძლებლობა მომეცა, რომელიც როგორც თეორიულ, ასევე პრაქტიკულ ნაწილსაც მოიცავს. თეორიული ნაწილი არის ფსიქოგანათლება, რაც გულისხმობს: განსხვავებული სტრესის ამოცნობას, მათ განმარტებებს, რა სიმპტომები ახასიათებს თითოეულ მათგანს და როგორ აისახება ის ადამიანზე ფიზიოლოგიურად, ფსიქოლოგიურად და ემოციურად. მათ შორის, ადიქციებსაც შევეხებით, რადგან ის პირდაპირ კავშირშია სტრესთან. ადიქციას ადამიანები ხშირ შემთხვევაში „გამკლავების მექანიზმად“ იყენებენ, თუმცა ის პირიქით, ხელს უწყობს სტრესის გაღრმავებას და დიდწილად, სწორედ ის იწვევს მას. ალკოჰოლი, სიგარეტი, სხვადასხვა ფსიქოაქტიური ნივთიერება, რომლებსაც სტრესის წინააღმდეგ იყენებენ, სინამდვილეში, ერთ-ერთ მნიშვნელოვან სტრეს-ფაქტორს წარმოადგენს“, – ამბობს ნინო ბექაია.

ტრენინგზე აქცენტი სტრესის მართვასა და შემცირებაზე იქნება დასმული. თეორიული ფსიქოგანათლების გარდა, ტრენინგი პრაქტიკულ ნაწილსაც მოიცავს, რომელზეც ნინოს კოლეგა, ფსიქოლოგი მაია ცირამუა იმუშავებს. მონაწილეებს წინ ერთი მხრივ ძალიან საინტერესო, ხოლო მეორე მხრივ, ძალიან საჭირო და სასარგებლო აქტივობები ელოდებათ.

როგორც ნინომ აღნიშნა, ტრენინგში მონაწილეობას აქტივისტები, უფლებადამცველები, ქვიარ ქალები იღებენ, რომლებიც ყოველდღიურად განიცდიან სტრესს.

„სიტუაცია ბოლო 2 წლის განმავლობაში მკვეთრად გაურესდა – გამოვიარეთ პანდემია, ამას დაემატა ომი. აქედან გამომდინარე, კიდევ უფრო გაუსაძლისი გახდა და გართულდა აქტივისტების ფსიქოლოგიური და ფიზიკური მდგომარეობა“.

ნინო ბექაიას თქმით, როდესაც სხვას ეხმარები, უფრო მარტივია პროფესიული გადაწვა დაგემართოს, გამოიფიტო და ვეღარ მოახერხო ძალების აღდგენა. როგორც წესი, საკუთარი თავის დახმარება და შველა ასეთ მომენტებში რთულდება, ამიტომ სტრესთან დაკავშირებულმა თემებმა როგორც მსოფლიოში, ასევე საქართველოში, წინ წამოიწია.

„მსგავსი პროექტები საქართველოში კიდევ ხორციელდება და ასეთი ჰოლისტური მიდგომა მისასალმებელია. დიდი ხანი ვფიქრობდით ამ ტრენინგის ჩატარებაზე და როდესაც შანსი მოგვეცა, ის ხელიდან არ გავუშვით“.

როგორც ნინო ამბობს, პროექტის ფარგლებში აქცენტი არა თბილისზე, არამედ ზოგადად, საქართველოს რეგიონებზე, ამ რეგიონებში მცხოვრებ აქტივისტ ქალებზე გააკეთეს.

„ჩვენი სურვილი აჭარაში მყოფ ქვიარ აქტივისტებთან შეხვედრა და სხვადასხვა რეგიონიდან ქალების ჩართულობა იყო, რაც ხელს შეუწყობდა ერთმანეთის გაცნობასა და დაახლოებას. ამას გარდა, ზაფხული, ზღვა და მზე დადებითად აისახება ადამიანზე. ჩვენს აპლიკანტებს ტრენინგში მონაწილეობის გარდა, დასვენებისა და განტვირთვის საშუალებაც ექნებათ“.

ტრენინგის მიმართ ძალიან ბევრმა ადამიანმა გამოიჩინა ინტერესი. მომართვიანობა სამჯერ მეტი იყო, ვიდრე ტრენინგი იძლეოდა საშუალებას.

„სამწუხაროდ, ძალიან ბევრი ადამიანი დარჩა პროექტს მიღმა. ასეთი დაინტერესება ჩემთვის მოსალოდნელი იყო, რადგან, როგორც უკვე აღვნიშნე, ბოლო წლების განმავლობაში ადამიანებს საკმაოდ რთული პერიოდის გავლა მოუწიათ – პანდემია, ომი და ამას დამატებული ჩვენს ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენები“.

როგორც ნინო ამბობს, საქართველოს  მდგომარეობის გათვალისწინებით, მსგავსი ტიპის ტრენინგების საჭიროება დგას. ბოლო პერიოდში, ამ კუთხით გარკვეული ჯგუფები გააქტიურდნენ, რომლებიც მსგავს ტრენინგებს ატარებენ. მისი თქმით, ასეთი ტრენინგი ქვიარ ადამიანებისთვისაც ჩატარდა.

„ასეთი ტიპის აქტივობები არასდროს არის ბევრი და საკმარისი, რადგან ეს ისეთი სენსიტიური თემაა, რომელთან დაკავშირებითაც ყოველთვის უნდა ვისაუბროთ, გავავრცელოთ ინფორმაცია. ყველას უნდა ჰქონდეს წვდომის საშუალება, იქნება ეს ფსიქოგანათლება თუ პრაქტიკული ნაწილი, რომ შემდეგ ადამიანმა მარტივად შეძლოს თვითდახმარება ან პროფესიონალთან დაკავშირება“.

ნინო ხაზს უსვამს, რომ არსებობს ისეთი მდგომარეობები, მაგალითად, ქრონიკული სტრესი, რომელიც ყურადსაღები, მნიშვნელოვანი და საშიშია. ეს განსაკუთრებით ხშირია ისეთ ადამიანებში, რომლებიც მუშაობენ სოციალურ მუშაკებად, ადვოკატებად.

„ზოგადად, პროფესიული გადაწვა შეიძლება ყველას დაემართოს, მაგრამ მეტი შანსია ქვიარ ადამიანებთან მომუშავე ადამიანებში, ან თავად ქვიარ აქტივისტებში გამოვლინდეს“.

პროგრამა იმგვარადაა შედგენილი, რომ ტრენერებმა მაქსიმალურად მიიღონ ის ეფექტი, რომელიც მიზნად დაისახეს. მათი ძირითადი მიზანი ქვიარ ქალებისა და აქტივისტების ერთმანეთთან დაახლოება, ასევე, მონაწილეებისთვის ფსიქიკურ, მენტალურ, ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე ზრუნვის უნარების გამომუშავებაში ხელშეწყობაა. ამას გარდა, ტრენინგზე შეეხებიან ფიზიკური უსაფრთხოების საკითხსაც.

„გვაქვს ქვეამოცანა, რომ ჰოლისტური მიდგომა და მისი კონცეფცია მაქსიმალურად გასაგები აღმოჩნდეს ჩვენი მონაწილეებისთვის, რათა მათ შეძლონ საკუთარ, ოჯახის წევრების, თანამოაზრეებისა და თანამშრომლების ფიზიკურ თუ სხვა ტიპის უსაფრთხოებაზე ზრუნვა, სამუშაო სივრცის ორგანიზება. იყონ მეტად დაცულები, საჯარო შეკრების, თუნდაც სამოქალაქო აქციების დროს. ისინი მიიღებენ ისეთ ცოდნას, როგორიცაა ნერვული სისტემის მუშაობა, როგორ აირიდონ სტრეს-ფაქტორები და დაზიანება, ისწავლიან პროფესიული გადაწვის სიმპტომების იდენტიფიცირებას, მის მართვას და ასევე, თავიდან არიდებას, ადიქციური ქცევების დაძლევის ეფექტურ სტრატეგიებსა და ტექნიკებს. ასევე, ყოველდღიურ ცხოვრებაში სასარგებლო ქცევების დანერგვას, გაუზაირებენ ერთმანეთს გამოცდილებას, გამოწვევებსა და შთაბეჭდილებებს. ამ 4 დღის განმავლობაში მონაწილეები ისწავლიან ყველაფერს, რაც მიზნად გვაქვს დასახული“.

ნინო ბექაია იმ ადამიანებსაც აძლევს რჩევებს, რომლებიც ტრენინგში მონაწილოებას სხვადასხვა მიზეზის გამო ვერ იღებენ და აღნიშნავს, რომ სტრესის დროს თვითდახმარება ძალიან მნიშვნელოვანი და აუცილებელია. მისი თქმით, მიუხედავად იმისა, რომ ინტერნეტში ამასთან დაკავშირებით ძალიან ბევრი ინფორმაციაა, ადამიანებს მაინც უჭირთ სტრესის იდენტიფიცირება.

„სიმპტომები შეიძლება გამოვლინდეს როგორც ფიზიკურ დონეზე, მაგალითად: თავის ტკივილი, კუნთების დაჭიმულობა, სუნთქვის გაძნელება, უსიამოვნო შეგრძნება ყელის არეში, ასევე ემოციურადაც, მაგალითად: მოიწყინოთ, დაგეუფლოთ უიმედობის განცდა და აპათია, შეგექმნათ ძილთან დაკავშირებული პრობლემები. სტრესის დროს რამდენიმე სიმპტომი ერთად იყრის თავს. თუ ეს ყველაფერი რაღაც პერიოდის განმავლობაში გრძელდება, აუცილებელია ყურადღების მიქცევა. არის მომენტები, როდესაც თვითდახმარებით შეგიძლიათ გაუმკლავდეთ სიმპტომებს, მაგრამ ხანდახან თვითდახმარება აღარ არის საკმარისი და ამ დროს სპეციალისტს უნდა მიმართოთ, მაგალითად მაშინ, როდესაც ყოველდღიური ფუნქციონირება რთულდება, ან გერევათ დღის რეჟიმი“.

ხშირად სტრესის დახმარებაში ფიზიკური აქტივობებიც გვეხმარება – 20 წუთი მუსიკის თანხლებით ფეხით გასეირნება, ტრენაჟორებით დატვირთვა, იოგა, ვარჯიში, ცეკვა. მთავარია, ხანდახან საკუთარ თავს გარკვეულ ფიზიკურ აქტივობაში ჩართვა დავაძალოთ. ეს ეხმარება ჰორმონალური ბალანსის აღდგენას.

„სტრესის დროს ადრენალინი და კორტიზოლი გამოიყოფა, რომელსაც საერთოდ სხვა რეჟიმში გადავყავართ, ამიტომ ჰორმონალური ბალანსის აღსადგენად ფიზიკური დატვირთვაა საჭირო. როდესაც ძალიან დასტრესილები ვართ, მოქმედება გვიჭირს, თუმცა მოქმედების დასაწყებად საკუთარ თავს ძალა უნდა დავატანოთ, რადგან მოქმედებამდე მისვლა აუცილებელია. ხანდახან გვგონია, რომ არაფერი დაგვეხმარება, მაგრამ პატარა ნაბიჯის გადადგმაც კი მიგვიყვანს იმ მიზნისკენ, რაც არის კომფორტი, შინაგანი სიმშვიდე და სისავსე. მოქმედებად შეიძლება ჩავთვალოთ დახმარების თხოვნაც – მეგობართან დალაპარაკება, არასახარბიელო მდგომარეობის გაზიარება, შესაძლოა, ხანდახან ერთი ჩახუტებაც საკმარისი აღმოჩნდეს. მოქმედება, ინფორმაციის მიღება, სიმპტომებზე დაკვირვება, საკუთარი სხეულისა და ემოციების მოსმენა – აი, რაშია გამოსავალი“.

სტრესის მართვისა და დაძლევის ტრენინგის გარდა, ნინო ბექაიამ სტრესთან დაკავშირებული კიდევ ერთი გეგმა გაგვაცნო. მისი თქმით, იგეგმება ბროშურის გამოცემა, რომელიც საშუალებას იძლევა ვიზუალური მასალით კარგად გამოიკვეთოს სტრეს-ფაქტორები, სიმპტომები და ადამიანისთვის, რომელიც მას გადაშლის, ბევრ საინტერესო კითხვას გაეცეს პასუხი, დაეხმაროს მას თვითგამორკვევაში.

„ბროშურა ხელმისაწვდომი იქნება ყველა ქვიარ ადამიანისთვის, არ აქვს მნიშვნელობა ეს ადამიანები ჩართულები იქნებიან თუ არა აქტივიზმში. მისი მოცულობა დაახლოებით 30 გვერდს შეადგენს და ხელმისაწვდომი იქნება როგორც ონლაინ, ასევე დაბეჭდილი სახით თბილისსა და რეგიონებში. ეს არის უახლოესი გეგმა, რომლის განხორციელებასაც „ქვიართან“ ერთად შემოდგომაზე ვაპირებთ“.

სტრესის დაძლევისა და მართვის ტრენინგი „თანასწორობა 17“-ის ორგანიზებითა და „ქალთა ფონდის“ ფინანსური მხარდაჭერით ხორციელდება.

„თუ მსგავსი ტრენინგები კიდევ დაიგეგმება, სხვა დროსაც დიდი სიამოვნებით გავაზიარებდი ჩემს ცოდნას, გამოცდილებასა და რესურსს იმ ადამიანებისთვის, რომლებსაც ეს მართლა სჭირდებათ“, — ამბობს ნინო ბექაია.

მას შემდეგ, რაც განელ მოსწავლეს, ჯულიეტ ოპოკუს სკოლის ფორმაზე დამჩნეული სისხლის ლაქების გამო დასცინეს, ის ყოველთვიურად აცდენს სკოლას. მის მშობლებს სანიტარული საფენების შესაძენად საკმარისი ფული არ აქვთ.

გასული წლის შემდეგ, დასავლეთ აფრიკის ქვეყანაში, რომელშიც ინფლაცია 32%-ს აღწევს, სანიტარული საფენების ფასი 5-დან 12 სედამდე (1 სედი=0,29 ლარი) გაიზარდა, ამიტომ ოჯახებს საკვებსა და სანიტარულ პროდუქტებს შორის უწევთ არჩევანის გაკეთება.

რა ვიცით

მენსტრუალური სიღარიბის გამო, სუბსაჰარულ აფრიკაში 10-დან 1 გოგო სკოლას აცდენს და დაცინვის სამიზნე ხდება. აღნიშნულ გამოწვევაზე მეტი ინფორმაციის მიღება ადამიანების გაძლიერებას შეუწყობდა ხელს და ჩვენივე სოციუმში არსებული ხარვეზების აღმოფხვრისთვის საჭირო ცოდნით მოგვამარაგებდა.

„სკოლას ვაცდენ, რადგან ერთხელ ფორმა დამილაქავდა და ბიჭებმა დამცინეს. ამან ჩემს თავდაჯერებაზე გავლენა იქონია. ჰიგიენური საფენები ძალიან ძვირია… ზოგჯერ, მენსტრუაციის დღეებში ტუალეტის ქაღალდს, ბავშვის საფენს ან ნაჭრის ტილოს ვიყენებ“, — ამბობს ტომსონ როიტერის ფონდთან საუბრისას 15 წლის ოპოკუ, რომელსაც უნდა, რომ ექთანი გახდეს.

ინფლაციის გლობალურმა პრობლემამ ჰიგიენური საშუალებების ფასების მატება აფრიკის არაერთ ქვეყანაში გამოიწვია, რის გამოც მოზარდებს სკოლის გაცდენა ან ნაკლებად ჰიგიენური საშუალებების გამოყენება უწევთ, რასაც ინფექციის და რეპროდუქციული ჯანმრთელობის მოშლაც კი შეიძლება მოჰყვეს.

ქალებისა და გოგოების უფლებების დაცვის მიმართულებით მომუშავე ორგანიზაცია ActionAid-ის მონაცემებით, იანვართან შედარებით, აპრილში ზიმბაბვეში საფენების შეკვრის ფასი 117%-ით იყო გაზრდილი, კონგოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში კი 50%-ით.

საქველმოქმედო ორგანიზაციების აზრით, ეს მოცემულობა შეიძლება მილიონობით აფრიკელ გოგოზე მძიმედ აისახოს, მათ შორის, გავლენა იქონიოს მათ განათლებაზე, ჯანმრთელობაზე, ღირსებაზე ან ფულის სანაცვლოდ სქესობრივი კავშირების მიზეზად იქცეს, საბოლოოდ კი გენდერული თანასწორობის პრობლემა კიდევ უფრო დამძიმდეს.

„ფასების მატებასთან ერთად, ვშიშობთ, რომ ქალებს არჩევანის გაკეთება ჯანმრთელობასა და საკვებს შორის მოუწევთ და ისინი ოჯახების დასახმარებლად საკუთარ თავს ნაკლებად გაუფრთხილდებიან. ამან შეიძლება გოგოებს სკოლაში სიარულში ხელი შეუშალოს, ქალებს კი მუშაობაში“, — ამბობს Catholic Relief Services-ის წარმომადგენელი, სუგანია კიმბრუგი.

მისი განცხადებით, მზარდი სიდუხჭირის გამო ოჯახებს საკვებზე წვდომის პრობლემა უკვე აქვთ.

რა არის მენსტრუალური სიღარიბე

მენსტრუალური სიღარიბე ხშირად განისაზღვრება, როგორც მენსტრუალური ჰიგიენის შესახებ ინფორმაციაზე, პროდუქტებზე და სერვისებზე არათანაბარი ხელმისაწვდომობა. ის სუბსაჰარულ აფრიკაში ფართოდ არის გავრცელებული. ამასთან, სტიგმის გამო გოგოებს სკოლის ყოველთვიურად გაცდენა ან სწავლაზე საერთოდ უარის თქმა უწევთ.

ბილ და მელინდა გეითსების ფონდის ფინანსური მხარდაჭერით ჩატარებული კვლევის თანახმად, კენიაში იმ ადამიანების 65%-ს, რომელთაც სანიტარული საფენები სჭირდებათ, ამის ფინანსური შესაძლებლობა არ აქვთ და სოფლებსა და გარეუბნებში მდებარე სკოლების მხოლოდ 32%-ს აქვს ისეთი პირადი სივრცე, სადაც მოზარდები საფენი გამოცვლას შეძლებენ.

გაეროს დაანგარიშებით, სუბსაჰარულ აფრიკაში 10-დან 1 გოგო მენსტრუაციის დღეებში სკოლას აცდენს, რაც შეიძლება სასკოლო წლის 20%-საც კი შეადგენდეს. სულ რომ სკოლის დამთავრება შეძლონ, ისინი სასკოლო პროგრამის ისევე ათვისებას ვერ შეძლებენ, როგორც მათი თანატოლი მოზარდები, რომელთაც მენსტრუაცია არ აქვთ. მენსტრუალური სიღარიბის დაძლევის მიმართულებით მომუშავე აქტივისტები ამბობენ, რომ ეს მონაცემები სასკოლო სისტემაში არსებულ უთანასწორობას ცხადყოფს.

ჰიგიენის ალტერნატიული საშუალებების გამოყენების რისკები

ჯანმრთელობის ექსპერტები კი აღნიშნავენ, რომ როცა გოგოები ალტერნატიულ საშუალებად ქაღალდებს, ძველ ხალიჩებს, ფოთლებს, ძროხის გამომშრალ ტყავსაც კი იყენებენ, რეპროდუქციული და შარდსადენი სისტემის ინფექციების რისკი იმატებს.

„გოგოები ბაქტერიული ინფექციების რისკის წინაშე არიან, როცა ნაჭრის ტილოს იყენებენ. თუ ზრუნვა სწორად არ მოხდა, მენჯის ანთებითი დაავადების ან, თუნდაც, უშვილობის საფრთხე არსებობს“, — აღნიშნავს საყოველთაო ჯანდაცვის დამოუკიდებელი ექსპერტი, ანიტან ასამოა.

მენჯის ანთებითი დაავადება ქალის რეპროდუქციული ორგანოების ინფექციური დაავადებაა, რომელიც სექსუალური გზით გადამდები დაავადებების ან სხვა ინფექციების შედეგად ვითარდება და დაორსულების გართულებას ან საშვილოსნოს გარე ორსულობის რისკებს ზრდის.

ჰიგიენური საშუალებებისთვის საჭირო ფულის არ ქონის გამო, ზოგიერთი გოგო სექს-სამუშაოში ჩართვის გადაწყვეტილებას იღებს, რაც ერთადერთ არჩევანად ესახებათ. ეს მათ ექსპლუატაციას იწვევს, რაც შეიძლება არასასურველ ორსულობამდე და ნაადრევ დედობამდე მივიდეს.

„კაცები ფულის სანაცვლოდ სექსზე ითანხმებენ, რის შედეგადაც სანიტარული საშუალებების ყიდვას შეძლებენ. ბევრი მოზარდი ნაადრევი და დაუგეგმავი ორსულობის მსხვერპლიც კი არის“, — ამბობს აჯოა ნიანტენგ იენი, რომელიც გაეროს პოპულაციის ფონდში მოზარდთა სქესობრივი ჯანმრთელობის მიმართულებით მუშაობს.

კენიის სამედიცინო კვლევების ინსტიტუტის კვლევისა და აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის კვლევის მიხედვით, კენიის სოფლებში 15 წლის გოგოების 10%-ს კაცთან სქესობრივი კავშირი მენსტრუალური პროდუქტებზე წვდომისთვის ჰქონია.

როგორ შეიძლება მენსტრუალური სიღარიბის აღმოფხვრა

მენსტრუალური სიღარიბის აღმოფხვრის მიმართულებით მომუშავე აქტივისტები აფრიკის ქვეყნებს ჰიგიენურ საშუალებებზე საშემოსავლო გადასახადის გაუქმებისკენ მოუწოდებენ, რაც ხშირად დასავლურ ფასებზე ორჯერ მეტია, ამიტომ ნაკლებად ხელმისაწვდომი. ეს რეკომენდაცია მხოლოდ აფრიკის ქვეყნების მცირე ნაწილმა — კენიამ, რუანდამ და სამხრეთ აფრიკამ გაითვალისწინა.

განაში იმპორტის გადასახადი 20%-ს შეადგენს, რასაც დამატებით გაყიდვის ღირებულების 12,5% ემატება. განაში ქალის ჰიგიენური საფენები ფუფუნების ნივთების კატეგორიაში გადის.

აქტივისტები იმასაც ამბობენ, რომ სკოლის მოსწავლეებისთვის უფასო საფენების მიწოდების მიდგომა მეტმა ქვეყანამ უნდა შემოიღოს. ეს კენიაში, სამხრეთ აფრიკაში, ბოცვანაში და ზამიბიაში უკვე გავრცელდა. ამასთან, აუცილებელია უფრო იაფი, მრავალჯერადი გამოყენების საცვლები, რომელთაც მენსტრუაციის საშუალება აქვს დატანილი და გარეცხვა შეიძლება, ასევე მენსტრუალური ჭიქები.

„მენსტრუალური სიღარიბის დასაძლევად ხელმისაწვდომი, მრავალჯერადი გამოყენების საშუალებების გავრცელება უნდა დაიწყოს. აუცილებელია, დღის წესრიგის შემოქმედთა ყურადღება მრავალჯერადი გამოყენების ისეთი საშუალებებისკენ მივმართოთ, როგორიც მენსტრუალური ჭიქაა. ეს სტრატეგია იმუშავებს“, — ამბობს კოფი კიერემატენგი, CouldYou?-ს დირექტორი, ორგანიზაციის, რომელიც განაში მარგინალიზებული ჯგუფების წევრი მოზარდებისთვის სილიკონის მენსტრუალური ჭიქების მიწოდებას უზრუნველყოფს. მისი თქმით, მენსტრუალური ჭიქის გამოყენება 10 წლამდეც კი შეიძლება.

ქალის ჰიგიენურ საშუალებებზე, პროდუქტებზე, საპირფარეშოებზე არათანაბარი ხელმისაწვდომობა ის გამოწვევაა, რომელიც აფრიკის მასშტაბით სულ უფრო უარესდება, რის გამოც მოზარდები და ზრდასრულები, რომელთაც მენსტრუაცია აქვთ, საკუთარ ჯანმრთელობას, განათლებას, დასაქმების შესაძლებლობებს თმობენ.

არა ამ სიმწვავით, თუმცა პრობლემა დგას ევროპის ქვეყნებშიც. სწორედ ამის გამო, რამდენიმე ქვეყანაში ჰიგიენური საშუალებები უფასო გახდა. 

ჰიგიენური საშუალებების ფასები გაიზარდა საქართველოშიც. თუმცა სტიგმის გამო, ამაზე საუბარი არც ისე ხშირია.

„ძალიან ცუდი სიტუაციაა. მე პირადად, გადავედი „დოლარ სთორების“ უხარისხო, გაურკვეველ საფენებზე იმიტომ, რომ ერთი და ორი შეფუთვა არ მყოფნის ჩემი მენსტრუაციის სიმძიმიდან გამომდინარე. უცნობია, რამდენად ტოქსიკური და საზიანო შეიძლება იყოს ჩემი ჯანმრთელობისთვის ამ საფენების გამოყენება. არადა, დაზოგვა ნამდვილად მოუწევს ყველა ქალს, ვისაც მძიმე” მენსტრუაცია აქვს. ორი და სამი შეფუთვა საფენი თვეში 20-25 ლარამდე ზედმეტი ხარჯია მხოლოდ იმიტომ, რომ ქალი ხარ“, – ამბობს ნეტგაზეთთან ინტერვიუში ერთ-ერთი რესპონდენტი.

თუ მენსტრუალურ სიღარიბეზე მეტის გაგება და მის დასრულებაში წვლილის შეტანა გსურთ, შეგიძლიათ მოძრაობას შეუერთდეთ — End Extreme Poverty NOW.