პოლიტიკა - Page 31

ბოლო დროს, უამრავი მედიაგამოცემა დამიკავშირდა ინტერვიუს ჩასაწერად. ეს წერილი ყველა ამ მოთხოვნის პასუხია და ჩემი, როგორც მოწმის სიტყვა უკრაინიდან. 

შეუძლებელი იყო იმის დაჯერება, რაც ერთი კვირაზე ცოტა მეტის წინ მოხდა. ჩვენი ქვეყანა მშვიდი იყო; ჩვენი ქალაქები და სოფლები სიცოცხლით სავსე. 24 თებერვალს ყველამ რუსეთის თავდასხმის სიახლით გავიღვიძეთ. ტანკებმა უკრაინის საზღვარი გადმოკვეთეს, თვითმფრინავებმა ჩვენი საჰაერო სივრცე დაარღვიეს, სარაკეტო დანადგარები ჩვენს ქალაქებს შემოეჯარნენ.

კრემლის პროპაგანდის დასაყრდენი გამოცემების მტკიცების მიუხედავად, რომლებიც ამ მოვლენებს „სპეციალურ ოპერაციას“ უწოდებენ, ფაქტია, რომ ეს უკრაინის მოქალაქეების მასობრივი მკვლელობაა. ალბათ, ამ თავდასხმის ყველაზე შემზარავი და სამწუხარო ნაწილი ბავშვების სიკვდილია –  ოხტირკას ქუჩებში გარდაცვლილი 8 წლის ელისი, რომლის დაცვასაც ბაბუა ცდილობდა. ან პოლინა კიევიდან, რომელიც მშობლებთან ერთად დაბომბვისას გარდაიცვალა. 14 წლის არსენი, რომელსაც თავში ნამსხვრევი მოხვდა და ვერ გადაარჩინეს, რადგან ხანძრის გამო სასწრაფო დახმარება დროულად ვერ მივიდა.

რუსეთი ამბობს, რომ ეს „არ არის ომი მშვიდობიანი მოქალაქეების წინააღმდეგ“, ამიტომ, პირველ რიგში, მოკლული ბავშვების სახელებს ვახსენებ.

ჩვენი ქალები და ბავშვები ახლა ნაღმსაწინააღმდეგო თავშესაფრებსა და სარდაფებში ცხოვრობენ. ალბათ, ყველამ იხილეთ კიევის და ხარკოვის მეტროსადგურების ფოტოები, რომლებშიც ხალხი ბავშვებთან და შინაურ ცხოველებთან ერთად იატაკზე წევს – გამოკეტილები არიან. ზოგისთვის ეს უბრალოდ ომის შედეგია, უკრაინელებისთვის კი – შემზარავი რეალობა. ზოგიერთ ქალაქში ოჯახები თავშესაფრებს დღეების განმავლობაში ვერ ტოვებენ, რადგან განურჩეველი და შეუწყალებელი დაბომბვაა, რომელიც სამოქალაქო ნაგებობებს ანგრევს.

ომის პირველმა ახალშობილმა სარდაფის ჭერი ნახა, პირველად მიწისქვეშეთის ჩახუთული ჰაერი ჩაისუნთქა და პირველი წამების მოწმეები გამოკეტილი, შეშინებული ხალხი იყო. ამჟამად, ათეულობით ბავშვს არასდროს უნახავს მშვიდობა. ეს ომი სამოქალაქო პირების წინააღმდეგ მიმდინარეობს და არა მხოლოდ დაბომბვის გამო. ზოგიერთ ადამიანს ინტენსიური ზრუნვა და მუდმივი მკურნალობა სჭირდება, რომელსაც ვერ იღებენ. რამდენად ადვილია ინსულინის გაკეთება სარდაფში? ან ასთმის სამკურნალო საშუალებების მიღება ხანძარში? რომ არაფერი ვთქვათ ათასობით ონკოლოგიურ პაციენტზე, რომელთათვის აუცილებელი ქიმიოთერაპია და რადიაციული მკურნალობა შეწყვეტილია. 

ადგილობრივები სოციალურ ქსელებში უიმედონი არიან. ბევრი ადამიანი, მათ შორის, მოხუცები, მძიმე ავადობის მქონენი და შშმ პირები ოჯახებს დაშორდნენ, არავითარი მხარდაჭერა აღარ აქვთ. ამ უდანაშაულო ხალხის წინააღმდეგ გამოცხადებული ომი ორმაგი კრიმინალია. ჩვენი გზები ლტოლვილებით არის გადატვირთული. ჩახედეთ ამ გადაღლილ ქალებს თვალებში და ბავშვებს, რომლებიც საყვარელი ადამიანების და იმ ცხოვრების უკან მოტოვების გულისტკივილს დაატარებენ, რომელიც ჰქონდათ. კაცები, რომლებსაც ისინი საზღვრამდე მიჰყავთ, ცრემლებს ვერ იკავებენ, რადგან ოჯახები ერთმანეთს შორდებიან, მაგრამ მაინც გმირულად ბრუნდებიან საომარ ველზე, რათა ჩვენი თავისუფლება დაიცვან. ყველაფრის მიუხედავად, ყველა შემზარავი მოვლენის მიუხედავად, უკრაინელები არ ნებდებიან.

აგრესორ პუტინს ეგონა, რომ უკრაინას ბლიცკრიგით აიღებდა, მაგრამ ჩვენი ქვეყანა, ჩვენი ხალხი და მათი პატრიოტიზმი სათანადოდ ვერ შეაფასა. უკრაინელებმა, მიუხედავად პოლიტიკური შეხედულებისა, მშობლიური ენისა, რწმენისა და ეროვნებისა, შეუდარებელი ერთობა აჩვენეს.

კრემლის პროპაგანდა ამტკიცებდა, რომ უკრაინელები, როგორც გადამრჩენებს, ყვავილებით დახვდებოდნენ, მაგრამ მოლოტოვის კოქტეილებით შეეგებნენ. მადლობელი ვარ იმ ქალაქების მცხოვრებლების, რომლებსაც თავს დაესხნენ, რადგან კოორდინირებული დახმარება გაუწიეს ყველას, ვისაც ამის საჭიროება ჰქონდა. მადლობელი ვარ მათიც, ვინც აფთიაქებში, მაღაზიებში, საზოგადოებრივი ტრანსპორტის მიმართულებით, სოციალურ სერვისებზე მუშაობენ, რადგან აჩვენეს, რომ უკრაინაში სიცოცხლე იმარჯვებს.

უნდა აღვნიშნო ყველა, ვინც ჩვენს მოქალაქეებს ჰუმანიტარული დახმარება აღმოუჩინა და მადლობა გადავუხადო უწყვეტი მხარდაჭერისთვის. მადლობა მეზობლებს, რომელთაც საზღვრები გახსნეს და ქალები და ბავშვები შეიფარეს, მადლობა, რომ უსაფრთხოდ ამყოფებთ მაშინ, როცა აგრესორმა ამის გაკეთების შესაძლებლობა შეგვიზღუდა.

მადლობა ხალხს მთელი მსოფლიოს მასშტაბით, რომლებიც უკრაინის მხარდამჭერი მსვლელობები მოაწყვეს. გხედავთ! თვალს გადევნებთ და ვაფასებთ მხარდაჭერას.

უკრაინას მშვიდობა სურს, მაგრამ საკუთარ საზღვრებს დაიცავს, საკუთარ იდენტობას და არასდროს დაეცემა. ქალაქებში, რომლებშიც დაბომბვა გრძელდება, რომლებშიც ხალხი ნანგრევების ქვეშ მოჰყვა, სარდაფებიდან ვერ ახერხებენ გამოსვლას, უსაფრთხო დერეფნები გვჭირდება, რათა ჰუმანიტარული დახმარების მიწოდება და ევაკუაცია უზრუნველვყოთ. გვჭირდება, რომ მათ, ვისაც ეს ხელეწიფებათ – ცა დაკეტონ!

დაკეტეთ ცა და მიწაზე მიმდინარე ომს ჩვენით გავუმკლავდებით.

მოგმართავთ მედიასაშუალებებს: განაგრძეთ სიმართლის თქმა და უკრაინაში მიმდინარე მოვლენების გაშუქება. რუსეთის ფედერაციის მიერ წამოწყებული ომის პირობებში ყველა მტკიცებულება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია.

ამ წერილით ვადასტურებ და ვეუბნები მსოფლიოს: უკრაინაში მიმდინარე ომი „სადღაც მიმდინარე ომი“ არაა.  ესაა ომი ევროპაში, ევროკავშირის საზღვართან ახლოს. უკრაინა ცდილობს იმ ძალის შეჩერებას, რომელიც ხვალ შეიძლება აგრესიით შემოიჭრას თქვენს ქალაქებში და ამის გამართლებად მოქალაქეთა დაცვა დაასახელოს. 

გასულ კვირას ჩემთვის და ჩემი ხალხისთვის ეს ყოველივე გადაჭარბებულ შეფასებად ჩანდა, მაგრამ დღეს ესაა რეალობა, რომელშიც ვცხოვრობთ. არ ვიცით, რამდენ ხანს გასტანს ყოველივე. თუ პუტინს არ შევაჩერებთ, რომელიც ბირთვული ომის დაწყებით იმუქრება, არსად მსოფლიოში, არავისთვის იარსებებს უსაფრთხო ადგილი.

ჩვენ გავიმარჯვებთ, ჩვენი ერთიანობის, უკრაინის ერთობლივი სიყვარულის გამო. დიდება უკრაინას!

გუშინ ხულოში პრორუსული დაჯგუფება ალტ-ინფოს ოფისი გაიხსნა, თუმცა ადგილობრივებმა დაჯგუფების წევრებს ფართი იმავე დღესვე დაატოვებინეს. აღნიშნული ინფორმაცია სოლიდარობის თემის წევრმა, ედო ჯავახიძემ ფეისბუკის პირად გვერდზე გაავრცელა.

„სხვების არ ვიცი, მაგრამ ხულოში გახსნის დღესვე მივახურეთ ალტ-ინფოს ოფისი. დათო სოლომონიძეს შევატყობინე თუ არა, ვინ იყვნენ, მაშინვე მიიღო სწორი გადაწყვეტილება და გაუშვა თავისი ფართიდან“, – დაწერა ჯავახიძემ ფეისბუკზე.

ალტ-ინფოს ოფისების გახსნას პროტესტი მოჰყვა სხვა ქალაქებშიც: გორში პრორუსული დაჯგუფების ოფისს წითელი საღებავი შეასხეს, ახალციხეში კი ადგილობრივებმა ოფისის ბანერზე საბჭოთა ნოსტალგიების საწინააღმდეგო წარწერები გააკეთეს. ამასთან, სამოქალაქო მოძრაობა სირცხვილიამ პეტიცია გაავრცელა, რომლითაც საქართველოში ალტ-ინფოსა და რუსული სახელმწიფო არხებისთვის მაუწყებლობის შეჩერებას ითხოვენ. პეტიციას 10 ათასზე მეტი ადამიანი აწერს ხელს.

რუსეთის მართლმადიდებლური ეკლესიის წინამძღოლმა, პატრიარქმა კირილემ საკვირაო წირვაში რუსეთის უკრაინაზე თავდასხმაზე ისაუბრა და ლიბერალური დასავლური ღირებულებები დაადანაშაულა, რომლებიც, მისი თქმით, გეი ღირსების მარშს უჭერს მხარს.

პუტინმა უკრაინის ტერიტორიაზე ომი 24 თებერვალს წამოიწყო, პუტინთან დაახლოებულმა პატრიარქმა კი განაცხადა, რომ „ღირსების მარშები იმის დემონსტრირებისთვის შეიქმნა, რომ ცოდვა ადამიანური ქცევის ნაწილია და, თუ ამ ქვეყნების კლუბში გაწევრიანება გინდა, ღირსების მარში უნდა ჩაატარო”.

კირილეს თქმით, დონბასის რეგიონში „ამ ღირებულებებს“ უარყოფენ, ამიტომ ომი ღმერთის ღირებულებების არჩევად შეაფასა.

,,8 წლის განმავლობაში ცდილობდნენ, გაენადგურებინათ ის, რაც დონბასში არსებობს. დონბასში კი იმ ღირებულებებს ფუნდამენტურად უარყოფენ, რომელთაც ძალაუფლების მქონენი სთავაზობენ. თუ კაცობრიობა ცოდვას საღვთო კანონების დარღვევად კი არა, ადამიანურ ქცევად მიიჩნევს, ეს ცივილიზაციის დასასრული იქნება“, – თქვა კირილემ, რომელმაც კონფლიქტი „პოლიტიკაზე ბევრად მნიშვნელოვან მოვლენად’’ შეაფასა.

უკრაინის ტერიტორიაზე მიმდინარე ომზე ილია მეორემაც ისაუბრა, თუმცა არც უკრაინა ახსენა და არც რუსეთი.

„აი, ომია ზოგიერთ ქვეყანაში, ჩვენ ვწუხვართ, რომ ეს ომი არის. ჩვენ ვლოცულობთ. ვცდილობთ, არ მივიღოთ მონაწილეობა სიტუაციის გამწვავებაში’’, – აღნიშნა ილია მეორემ ქადაგებაში.

24 თებერვალს, პუტინის რუსეთმა უკრაინაზე ფართომასშტაბიანი თავდასხმა განახორციელა, რომელიც მე-2 მსოფლიო ომის შემდეგ ევროპაში ყველაზე დიდი სამხედრო აგრესიაა. პუტინმა მოქმედებები სპეციალურ სამხედრო ოპერაციად, გნებავთ, სამშვიდობო მისიად შეაფასა. პუტინის დეზინფორმაციის მანქანაც მაშინვე ამუშავდა და რუსეთის მშვიდობისმყოფელ ერად გამოცხადებას შეეცადა, რაც მარტივი არ აღმოჩნდა. დეზინფორმაციის სიმართლედ გასაღება ციფრულ ეპოქაში ბევრად რთულია. „საბჭოთა დიდებით“ შეპყრობილი პუტინისთვის კი კვლავაც ათწლეულების წინანდელი მდგომარეობაა სამაგალითო, ამიტომ რუსეთში საბჭოთა დროის პროპაგანდისტული პოსტერები ახლაც ისეთივე აქტუალურია, როგორც ძველად.

კომუნიზმის მოჩვენება ევროპაში ისევ დაეხეტება, პუტინის 22-წლიანი ერთპიროვნული მმართველობაც ხომ ამის დადასტურებაა. პრეზიდენტი პუტინი ცდილობს, რუსეთის იმპერიის საზღვრები გააფართოოს იქამდე, სადამდეც ხელი მიუწვდება. თუმცა, თუ რუსეთის აგრესიას წლების განმავლობაში დასავლური საზოგადოება სათანადოდ არ აფასებდა, უკრაინისკენ მიმართული აგრესიის დროს პუტინის რუსეთი 1-2 მეგობარი სახელმწიფოს იმედად დარჩა, დანარჩენი მსოფლიო კი რუსეთის წინააღამდეგ ამხედრდა, ამიტომ, შეიძლება ითქვას, რომ ნაკლებსავარაუდოა, კომუნიზმის მოჩვენებამ რეალობად ქცევა შეძლოს.

მეომრებს უკრაინა დღესაც ელის, თუმცა არა გაშლილი ხელებით, როგორც ეს პუტინს ეგონა. რუსეთი, უკვე დიდი ხანია, მხსნელად აღარავის (თითქმის აღარავის) მიაჩნია. საბჭოთა გავლენებისგან თავისუფალი უკრაინა კი რუს აგრესორებს საბრძოლო შემართებით დახვდა, რომლის გატეხაც ისეთი მარტივი არ აღმოჩნდა, როგორც პუტინს წარმოედგინა.

მეტიც, დასავლეთის სანქციებმა პუტინის ერთგული მხარდამჭერებიც კი „დიდებული ლიდერის“ წინააღმდეგ აამხედრა. რუბლის გაუფასურებამ, პროდუქტებზე ფასების მატებამ, დასავლურ ფინანსურ ინსტიტუტებში ნაგროვები კაპიტალის გაყინვამ ოლიგარქები მიახვედრა, რომ რუსეთის აგრესია მათ მიერ მოხვეჭილ ქონებაზე საზიანოდ მოქმედებს.

ამიტომ, პუტინმა გადაწყვიტა, ყველა საწინააღმდეგო მოსაზრებისთვის ცენზურა დაედო, „ლაყბობა“ ხომ დიქტატურის ყველაზე დიდი მტერია. კრიტიკულ მედია საშუალებებს მაუწყებლობა შეეზღუდათ, სხვა ქვეყნებიდან ინფორმაციის ნაკადის შესამცირებლად ღონისძიებები გატარდა, კიდევ უფრო გაძლიერდა პროპაგანდისტული მედიის როლი, თუმცა ინტერნეტის ეპოქაში ინფორმაციაზე კონტროლის დამყარება არც ისე მარტივი აღმოჩნდა, როგორიც ეს საბჭოთა დროს იყო. ამის მაგალითად გუგლ მეპში სხვადასხვა რუსული კვების ობიექტების შეფასებებსა თუ ღირსშესანიშნაობების ჩამონათვალში გავრცელებული სწორი ინფორმაციაც გამოდგება, რომელსაც მომხმარებლები მთელი მსოფლიოდან ავრცელებენ.

უცოდინარი მართლაც ბრმაა, პუტინს კი საკუთარ რუსეთში რაც შეიძლება მეტი უცოდინარი ადამიანის ყოფნა აწყობს, რომლებიც მის ერთ მოწოდებაზე სამშობლოს დასაცავად გაემართებიან. თუმცა, უცოდინარ ადამიანებს წარუმატებლობა და უბედურება ელით, რაც უკრაინაზე თავდასხმისასაც გამოჩნდა – ომი, რომელსაც უკრაინის ბედი პირველ დღეებში უნდა გადაეწყვიტა, ბევრად დიდხანს გაგრძელდა, რუსი ჯარისკაცები კი სულ უფრო კარგავენ შემართებას, რადგან ხშირად ისიც არ იციან, საით მიდიან და რა გამართლება მოეძებნება რუსეთის მიერ სხვა ქვეყნის მიწაზე წამოწყებულ ომს.

პუტინის მიზანი ერთია – ბერლინი, კიევი, თბილისი და ყველა სხვა ქალაქი, მაგრამ, დიდი ალბათობით, ამ მიზანს შესრულება არ უწერია. მას შემდეგ, რაც რუსეთში მობილიზაცია გამოცხადდა, რუსი ხალხის მიზნად თუ საბოლოო დანიშნულების ადგილად საქართველო იქცა. ის ადამიანები, რომლებიც რუსეთის აგრესიაზე ხმას არ იღებდნენ, დღეს სხვა ქვეყნებში ეძებენ თავშესაფარს.

იგივე ელის ყოყოჩ პუტინსაც, თანაც, რუსეთის პრეზიდენტს არ ჰყავს მოკავშირეები, რომლებიც მასავით გაითავისებენ რუსული იმპერიალიზმის დიდებულ მიზნებს. საერთაშორისო მედია პუტინის მიერ ბირთვული იარაღის შესახებ გაკეთებულ განცხადებებს „განწირულ მცდელობას“ უწოდებს. ამიტომ, უნდა ვივარაუდოთ, რომ პუტინი ვერ შეძლებს ევროპის ნახევრის დაპყრობას, როგორც ეს მისმა ნაცისტმა წინაპარმა მოახერხა.

დღეს პუტინია ქალების, ბავშვების, იმ ადამიანების ყველაზე ბოროტი მტერი, რომელთაც მშვიდობიანი ცხოვრება სურთ, სწორედ ამიტომ ჩაერთო მთელი მსოფლიო პუტინის რუსეთის წინააღმდეგ ბრძოლაში. თუმცა, ისიც უნდა ითქვას, რომ პუტინი რუსი ხალხის მტერიც არის, ამაზე იმ დედებისა და რუსი ჯარისკაცების ჩანაწერებიც მეტყველებს, რომელთაც არაფერი იციან საკუთარი ოჯახის წევრების საომარ ველზე გაგზავნის შესახებ. რუსეთში გამართულ აქციებზე კი ასობით მოქალაქე დააკავეს, თუმცა რუსების დიდმა ნაწილმა ჯერაც არ იცის, ვის წინააღმდეგ უნდა იბრძოლონ ან, უბრალოდ, პუტინის წინააღმდეგ ხმის ამოღებით თავის შეწუხება არ სურთ.

დღეს პუტინი რუსებს დედა-სამშობლოს სახელით იხმობს და სხვა ქვეყნის ტერიტორიაზე დაწყებულ ომში ჩართვას ავალებს, მაგრამ სოციალურ ქსელებში გავრცელებული ინფორმაცია, რომლითაც დასტურდება, რომ რუსეთის მოქალაქეები ქვეყნიდან წასვლას, მათ შორის, საქართველოში ჩამოსვლისთვის გეგმებს აწყობენ. რუსებს დედა-სამშობლო იხმობს, მაგრამ ამ ძახილს მოქალაქეთა უმეტესობა არ მიჰყვება და არმიაში ჩაწერასაც სხვადასხვა ქვეყნებში გაურბიან.

საქართველოს სახალხო დამცველმა, ნინო ლომჯარიამ საქართველოს ევროკავშირის წვერობაზე განაცხადის გაგზავნის შესახებ საკუთარ ფეისბუკის გვერდზე დაწერა. ლომჯარიას თქმით, „საქართველოსთვის დღეს იხსნება არაორდინალური შესაძლებლობა, ევროკავშირისგან მიიღოს თანხმობა კანდიდატ წევრად მიღებაზე“.

ლომჯარიამ აღნიშნა, რომ მისი ხედვა, მათ შორის, ბოლო თვეებისა თუ დღეების განმავლობაში, დასავლელი პარტნიორებისგან მოსმენილის ანალიზს და პოლიტიკურ სპექტრს ერთსულოვნებისკენ მოუწოდა.

„ამისთვის [ევროინტეგრაციისთვის] კრიტიკულად აუცილებელია დღეს ქართულმა პოლიტიკურმა სპექტრმა დასავლეთს უჩვენოს ამ იდეის გარშემო სრული ერთსულოვნება! რას ნიშნავს ეს? განაცხადი ოფიციალურად ხელისუფლებამ გააკეთა, თუმცა, უმნიშვნელოვანესი იქნება, რომ ოპოზიციურმა პარტიებმა თავიანთ პარტნიორ პარტიებს ევროპის პარლამენტში, ყველას, ვისთანაც ხმა მიეწვდინებათ გაუგზავნონ მესიჯები, რომ ამ იდეის გარშემო ყველა ვართ გაერთიანებულები და რომ ეს არის ის, რაც პოლიტიკურ თუ სამოქალაქო სპექტრის უმრავლესობას სურს ქვეყანაში! აღნიშნული იდეა უნდა ვაქციოთ ქვეყნის გაერთიანების და არა კიდევ უფრო დახლეჩვის ან პოლარიზაციის მიზეზად! უნდა გამოვიჩინოთ პოლიტიკური სიმწიფე და არ ავყვეთ დესტრუქციას, ვისგანაც არ უნდა მოდიოდეს ის!“ – დაწერა ლომჯარიამ ფეისბუკზე.

სახალხო დამცველის თქმით, განაცხადის გაგზავნაში გადამწყვეტი როლი ხალხის პროტესტმა შეასრულა.

„ხალხის პროტესტმა შეასრულა გადამწყვეტი როლი ამ განცხადების გაგზავნის საკითხში, ვინაიდან, ყველა ხელისუფლებას უფრო მეტად ეშინია საკუთარი ამომრჩევლის, ვიდრე გარე ძალების! ამიტომ ევროინტეგრაციის მხარდამჭერ აქციებში არ უნდა იქნეს შემოტანილი საკითხები, რაც ხალხის ამ ერთიანობას გახლეჩს!“ – აღნიშნა სახალხო დამცველმა და დაამატა, რომ ევროკავშირის რიგებში  სრულფასოვანი და დამსახურებული ადგილი უნდა მოვიპოვოთ – „უნდა გვახსოვდეს, რომ ევროკავშირი არ გვექაჩება ჩვენ, ჩვენ უნდა მოვიპოვოთ სრულფასოვანი და დამსახურებული ადგილი მათ რიგებში. ახლა გამოჩნდებიან სკეპტიკოსებიც მათ რიგებშიც, გაგვიხსენებენ ჩავარდნილ რეფორმებს, დემოკრატიის უკუსვლას, ყველა შეურაცხმყოფელ განცხადებას, რაც მათი მისამართით ბოლო პერიოდში ხელისუფლების წარმომადგენლებს გაუკეთებიათ, თუმცა ჩვენ მათ უნდა შევახსენოთ, რომ რუსეთთან კონფლიქტების შედეგად ჩვენი გმირი ჯარისკაცების და მშვიდობიანი მოსახლეობის სისხლი 30 წლის განმავლობაში სწორედ საქართველოს დემოკრატიულ და ცივილიზებული სამყაროს წევრობის მისწრაფების გამო იღვრებოდა და, რომ, შიდა რეფორმებს საქართველოს მოსახლეობა მალე მიხედავს!“.

პრემიერ მინისტრმა, ირაკლი ღარიბაშვილმა საქართველოს ევროკავშირში გაწევრიანების მოთხოვნის შესახებ დოკუმენტს ხელი დღეს მოაწერა.

„დღეს ისტორიული დღეა საქართველოსვის, ქვეყნის სახელით ხელს ვაწერ ევროკავშირის წევრობაზე განაცხადს. ევროკავშირის წევრობაზე განაცხადის გაკეთება კიდევ ერთი ოფიციალური ეტაპია საქართველოს ევროპული ინტეგრაციის გზაზე… ჩვენი ქვეყანა ხანგრძლივი ისტორიის მანძილზე ყოველთვის მიეკუთვნებოდა ევროპული კულტურისა და ცივილიზაციის სივრცეს და დღესაც თავისი ღირებული წვლილი შეაქვს მის დაცვასა და განვითარებაში“, – აღნიშნა ღარიბაშვილმა.

ლგბტქი თემს უკრაინაში სჯერა, რომ სხვებთან შედარებით მას უფრო მეტი მიზეზი აქვს, წინააღმდეგობა გაუწიოს რუსეთის ოკუპაციას იმის შემდეგ, რაც პუტინის ჯარები ქვეყანაში შეიჭრნენ. Keep Reading

უკრაინის ევროკავშირში გაწევრიანების მხარდამჭერ ონლაინ პეტიციას ერთ დღეში 50 ათასზე მეტი ხელმომწერი ჰყავს. ამასთან, პეტიციის ავტორები ევროსაბჭოსა და ევროკომისიის პრეზიდენტებს, ევროპარლამენტის პრეზიდენტს, ევროკავშირის უმაღლეს წარმომადგენელს საგარეო პოლიტიკისა და უსაფრთხოების საკითხებში და ევროკავშირის წევრი სახელმწიფოების მთავრობის მეთაურებს მიმართავენ, რომ საქართველოს და მოლდოვას ევროპულ პერსპექტივასაც გაუხსნან კარი.

„საქართველოს მოქალაქეები სრულად უცხადებენ სოლიდარობას უკრაინის ბრძოლას დამოუკიდებლობისთვის და ევროპული მისწრაფებისთვის. ჩვენი ღრმად ვართ დარწმუნებული, რომ ევროკავშირმა და წევრმა სახელმწიფოებმა აღმოსავლეთ პარტნიორობის რეგიონის ტრიო – უკრაინა, საქართველო და მოლდოვა უნდა განიხილონ ერთიან და განუყოფელ რეგიონად, რომელიც თანაბრად დგას რუსეთის აგრესიით, ოკუპაციით და ანექსიით გამოწვეული პრობლემების წინაშე. შესაბამისად, ვიმედოვნებთ, რომ ევროკავშირი დააკმაყოფილებს უკრაინის განაცხადს წევრობაზე და, ანალოგიურად, კარს გაუხსნის საქართველოს და მოლდოვას ევროპულ პერსპექტივას.“ – ნათქვამია განცხადებაში.

პეტიციის ავტორები საქართველოს რეფორმების ასოციაცია, ფონდი – ღია საზოგადოება-საქართველო, ევროპულ-ქართული ინსტიტუტი, საქართველოს სტრატეგიული კვლევების ინსტიტუტი, ადამიანის უფლებათა ცენტრი, მედიის განვითარების ფონდი და სხვა ორგანზიაციები არიან.

უკრაინის პრეზიდენტმა, ვოლოდიმირ ზელენსკიმ გუშინ, 28 თებერვალს უკრაინის ევროკავშირში გაწევრიანების განაცხადს მოაწერა ხელი. ევროკომისიის პრეზიდენტმა, ურსულა ფონ დერ ლაიენმა კი განაცხადა, რომ სურს, უკრაინა ევროკავშირში იხილოს.

ონლაინ პეტიციაზე ხელის მოწერა აღნიშნულ ლინკზე შეგიძლიათ.