პუტინის რუსეთის უკრაინაში გამოცხადებული ომიდან სამ კვირაზე მეტი გავიდა. უკრაინელი მებრძოლები, მოქალაქეები თუ საერთაშორისო მოხალისეები რუსულ აგრესიას მედგარ წინააღმდეგობას უწევენ და უკრაინის თავისუფლებისა და მშვიდობისთვის იბრძვიან. უკრაინის დახმარებას აქტივისტები, ხელოვანები, მოქალაქეები, პოლიტიკური
„როცა გწერთ, ფანჯრებს მიღმა ბომბები დაფრინავენ და ჩემი სახლიდან, დაახლოებით 20 კილომეტრში, რუსი აგრესორები კიევის შემოგარენს ანადგურებენ“, – აღნიშნავს უკრაინელი ავტორი, ლარისა დენისენკო The Guardian-ისთვის გაგზავნილ ელექტრონულ შეტყობინებაში და ამატებს – „მარიუპოლი, 400 ათასზე მეტი ადამიანის სახლი წყლის, გათბობისა და
გასულ კვირას, 5 აპრილს, უკრაინელმა ტრანს აქტივისტმა ანასტასია იევა დომანიმ ინტერვიუ მისცა ბრიტანულ რადიო გამოცემა Gaydio-ს. ანასტასია ტრანსგენდერი აქტივისტი და არასამთავრობო ორგანიზაცია Cohort NGO-ს
KyivPride-ის დირექტორი ლენი ემსონი ერთ-ერთია იმ მრავალ ლგბტქი თემის წევრსა და აქტივისტს შორის, რომლებიც უკრაინაზე რუსეთის თავდასხმის დღიდან, ლგბტქი ადამიანების დახმარებას ცდილობენ და ყველაფერს
KyivPride-ის დირექტორი ლენი ემსონი ერთ-ერთია იმ მრავალ ლგბტქი თემის წევრსა და აქტივისტს შორის, რომლებიც უკრაინაზე რუსეთის თავდასხმის დღიდან, ლგბტქი ადამიანების დახმარებას ცდილობენ და ყველაფერს აკეთებენ ქვეყნის რუსული აგრესიისგან დასაცავად. ლენი ემსონი ომის გამო შეცვლილ დღის წესრიგზე, ლგბტქი უკრაინელების საჭიროებებზე, ომის დღეებში ქვიარების ერთიანობაზე და იმ ორმაგ ფრონტზე გვესაუბრა, რომლის წინაშეც ლგბტქი ადამიანები არიან — ქვეყნის შიგნით არსებული ჰომოფობიური ჯგუფები და რუსული ძალმომრეობა.
რუსეთის თავდასხმისთანავე მივხვდით, რომ ყველა ჩვეული აქტივობა უნდა გადაგვეფასებინა და ამასთან, გაგვეგრძელებინა თემის მხარდაჭერა, სრული დატვირთვით გვეფიქრა თემის წევრების საჭიროებებზე. Პირველი, რაც გავაკეთეთ, პირდაპირი დახმარების გზების ძიება იყო, იქნებოდა ეს დროებითი საცხოვრისით უზრუნველყოფა, საკვებზე ხელმისაწვდომობა თუ მედიკამენტებით მომარაგება, — ლენი ემსონი.
კიევპრაიდი უფლებადაცვითი ორგანიზაციაა და ამიტომ თემს, მოძრაობასა და ხელისუფლებას შორის კონტაქტის დამყარებას ვუწყობთ ხელს. Ასევე, ხელს ვუწყობთ სამართლებრივი დღის წესრიგის შეცვლას, ინფორმაციის კამპანიურ ფორმატში გაზიარებას და ქვეყანაში ადვოკატირების ყველაზე დიდ ღონისძიებას — ღირსების მარშს ვატარებთ დედაქალაქში. რუსეთის თავდასხმისთანავე მივხვდით, რომ ყველა ჩვეული აქტივობა უნდა გადაგვეფასებინა და ამასთან, გაგვეგრძელებინა თემის მხარდაჭერა, სრული დატვირთვით გვეფიქრა თემის წევრების საჭიროებებზე. Პირველი, რაც გავაკეთეთ, პირდაპირი დახმარების გზების ძიება იყო, იქნებოდა ეს დროებითი საცხოვრისით უზრუნველყოფა, საკვებზე ხელმისაწვდომობა თუ მედიკამენტებით მომარაგება. პარტნიორ ორგანიზაციასთან ერთად თემის წევრების საკვებით მომარაგება დავიწყეთ და ადამიანების თავშესაფრით უზრუნველყოფა გადავწყვიტეთ, თავდაპირველად დედაქალაქში არსებულ იმ შენობაში, რომელიც უკვე გვქონდა, შემდეგ უფრო შესაფერისი და უსაფრთხო დაწესებულებაც მოვნახეთ, თუმცა მცირე სივრცეა, ამიტომ ახლა უფრო დიდი შენობის ძიების პროცესში ვართ. ვფიქრობთ, რომ საკუთარი საცხოვრისის დატოვება კიდევ უფრო მეტ ადამიანს მოუწევს. ხალხი აღმოსავლეთიდან და სამხრეთიდან უფრო უსაფრთხო ადგილს ეძებს, რადგან რუსეთი ამ რეგიონებს ყველაზე მძლავრად უტევს, რის გამოც ადამიანებს საცხოვრებლის დატოვება უწევთ და ამას მომზადებულები უნდა დავხვდეთ. ამასთან, ბრუნდებიან ის ადამიანები, რომლებმაც უკრაინის დასავლეთს და ევროპას შეაფარეს თავი, ამიტომ პირდაპირი დახმარება მუდმივად საჭიროა. სოციალურ ქსელებში ვაქტიურობთ, ვცდილობთ, ინფორმაცია ყველასთვის ხელმისაწვდომი გავხადოთ და როგორც მსოფლიოს, ისე უკრაინას გავაგებინოთ, როგორია ლგბტქი უკრაინელების მდგომარეობა ომის დროს. ამასთან, გვინდა ხალხს გავაგებინოთ, რამდენად მნიშვნელოვან როლს ასრულებს თემი ომის დღეებში, როგორ ვიბრძვით უკრაინისთვის. ახლახან ლესბოსელთა ხილვადობის დღე იყო და არაერთი ლესბოსელი სამხედროს ისტორია გავავრცელეთ, რომლებიც სამშობლოს დასაცავად იბრძვიან.
ვერ ავუდივართ მოხალისეების მსურველთა შეტყობინებებს, რომლებიც გვწერენ, რომ უკრაინის სხვადასხვა ქალაქში არიან და დახმარებას გვთავაზობენ, უნდათ, რაიმე ფორმით ჩაერთონ თემის, ზოგადად ქვეყნის დახმარების საქმეში, — ლენი ემსონი.
საერთაშორისო მედია აკეთებს განსაკუთრებით დიდ აქცენტს ლგბტქი ადამიანების მიერ ქვეყნის დატოვებაზე, რასაც მხარს ვუჭერთ – თუ ადამიანებს უნდათ, რომ უსაფრთხოდ იგრძნონ თავი და ქვეყანას ტოვებენ, ვეხმარებით ამ პროცესში, საევაკუაციო გზების გამარტივებას ვცდილობთ და ისეთ თავშესაფრებთან ვაკავშირებთ, რომლებიც ლგბტქი ადამიანებისთვის უსაფრთხოა. თუმცა არავინ საუბრობს, რომ როცა საზღვრიდან ვბრუნდებით, თან გვახლავს უამრავი თემის წევრი, რომელიც უკრაინაში ბრუნდება და ქვეყნის დასახმარებლად ერთიანდება. თემის უდიდესი ნაწილი უკრაინაშია და ქვეყნის გამარჯვებისთვის ყველაფერს აკეთებს. ვერ ავუდივართ მოხალისეების მსურველთა შეტყობინებებს, რომლებიც გვწერენ, რომ უკრაინის სხვადასხვა ქალაქში არიან და დახმარებას გვთავაზობენ, უნდათ, რაიმე ფორმით ჩაერთონ თემის, ზოგადად ქვეყნის დახმარების საქმეში. თემის არაერთი წევრი რუსეთის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიებზეა, რაც განსაკუთრებით სადარდებელია, ეს მათთვის ძალიან საშიშია. ჯერ კიდევ ომის დაწყებამდე გავრცელდა ინფორმაცია, რომ რუსული მხარე აქტივისტების, უფლებადამცველების სიებს აწარმოებდა, ამიტომ რუსეთის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე მყოფ თემის წევრებს შესაძლოა წამება ელოდეთ, ისინი პირველი სამიზნე არიან. ქვეყნის სხვადასხვა წერტილში არსებულ ორგანიზაციებს ერთმანეთთან მუდმივი კომუნიკაცია გვაქვს, რათა ქვეყანაში მყოფ თემის წევრებს მაქსიმალური დახმარება აღმოვუჩინოთ, დავეხმაროთ გოგოებს, ბიჭებს თუ არაბინარულ სამხედროებს. კონტაქტი შევინარჩუნოთ თემის წევრებთან, რომელთაც ემოციური მხარდაჭერა სჭირდებათ, საკვებით და მედიკამენტებით მოვამარაგოთ ადამიანები, რომლებიც ომმა ყოველგვარი რესურსის გარეშე დატოვა. ამასთან, ვცდილობთ, მხნეობა შევინარჩუნოთ და ამაში ადამიანებსაც დავეხმაროთ, რათა ქვეყანაც უკეთესობისკენ წავიყვანოთ.
ფრონტის ორმაგი ხაზის პირისპირ ვართ — ერთ მხარეს რუსული ძალა დგას, რომელიც ჩვენს ქალაქებს ანადგურებს და მეორე მხარეს, ჰომოფობიურად განწყობილი ჯგუფები, რომლებიც თემის წევრებზე ნადირობენ, — ლენი ემსონი.
ჰომოფობიურად და ტრანსფობიურად განწყობილი ჯგუფები ომამდეც იყვნენ ქვეყანაში და ეს ადამიანები ომის დაწყების შემდეგ უბრალოდ ხომ არ გამქრალან, ისინი კვლავ ჩვენ გვერდით არიან და მათ ნაწილს ომმა ძალაუფლებაც კი აგრძნობინა, ზოგიერთი სასაზღვრო დაცვის დანაყოფებს შეუერთდა და ჰომოფობიურ თავდასხმებსაც კვლავ აგრძელებს. არაერთმა ამბავმა მოაღწია ჩვენამდე, რომლებშიც საუბარია დამამცირებელ მოპყრობაზე, დისკრიმინაციაზე, წამების შემთხვევებზე. ეს უბრალოდ ასე ხდება – არმიაში უამრავი ადამიანი გაწევრიანდა, მათ შორის, აგრესიული, ჰომოფობიურად განწყობილი მოქალაქეები, რომლებიც აჩერებენ ადამიანებს, ამოწმებენ მათ ტელეფონებს. ასეთი სამწუხარო ამბავი თემის წევრ ბიჭს გადახდა, რომლის ტელეფონშიც შეყვარებულ ბიჭთან ერთად გადაღებული ფოტო იპოვეს და მისი დამცირება, დაცინვა, მისი მისამართით შეურაცხმყოფელი ტერმინების გამოყენება დაიწყეს. იყო კიდევ ერთი შემთხვევა, როცა ორი გეი ბიჭი 6 საათით გამოკეტეს სარდაფში სამხედრო დანაყოფის წევრებმა და სცემეს, აწამეს. ომმა თემის წევრებისთვის საშიში რეალობა შექმნა, რომლის დროსაც ის თემის წევრები, რომლებიც სოციალურად მიღებულ გენდერულ გამოხატვასთან შესაბამისობაში არ არიან, იმ აგრესიული ჯგუფების სამიზნეები ხდებიან, რომელთაც ძალაუფლება იგრძნეს. რატომღაც ამ მძიმე დროს ისევ ჩვენზე თავდასხმისთის იყენებენ, ამიტომ ფრონტის ორმაგი ხაზის პირისპირ ვართ — ერთ მხარეს რუსული ძალა დგას, რომელიც ჩვენს ქალაქებს ანადგურებს და მეორე მხარეს, ჰომოფობიურად განწყობილი ჯგუფები, რომლებიც თემის წევრებზე ნადირობენ.
სამწუხაროდ, ოკუპირებულ ტერიტორიებზე რუსები ჰუმანიტარული დერეფნების მუშაობას ხელს უშლიან, რაც მედიკამენტების, პირველადი საჭიროების ნივთების მიწოდებას აფერხებს და ეს განსაკუთრებით იმ ადამიანებზე აისახება, ვინც ამ დროს განსაკუთრებით მოწყვლადია. იმ ადამიანებს, რომელთაც ქრონიკული ჯანმრთელობის პრობლემა აქვთ, აივ-მედიკამენტები, ჰორმონების მიღება სჭირდებათ ან პრეპით უზრუნველყოფა, თავდასხმისას ყველაზე მეტად ზარალდებიან. ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ხშირად ვაწყდებით ამ პრობლემას, მაგრამ უკრაინული მხარის კონტროლირებად ტერიტორიებზე უფლებადაცვითი ორგანიზაციები გამართულად მუშაობენ და ყველაფერს აკეთებენ, რომ ადამიანები მკურნალობის მიღმა არ დარჩნენ. თემის წევრებმა შეძლეს, რომ შეექმნათ ერთგვარი ხიდი, რომლის მეშვეობითაც აუცილებელი მედიკამენტები ქვეყანაში შემოვიდოდა და შემდეგ მისი ქვეყნის მასშტაბით მიწოდება გახდება შესაძლებელი. ეს ერთგვარი ქსელია, რომელიც თემის წევრების საჭიროებების ეფექტურად და სწრაფად დაკმაყოფილებას ისახავს მიზნად.
ჩემთვისაც და ჩემი კოლეგებისთვისაც ასეთია გამკლავების გზა — მუდმივი მოხალისეობა, ხალხთან კავშირი, ემოციების გაზიარება, — ლენი ემსონი.
ახლა ჩემს სახეზე ღიმილს ხედავთ, მაგრამ იმ დროს როცა კიევის რეგიონი ოკუპირებული იყო და ირპენში და ბუჩაში შემზარავი ამბები ხდებოდა, გამკლავებას ვეღარ ვახერხებდი. პირადად ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი გამკლავების გზა აქტიურად მუშაობა და თემის წევრებთან მუდმივი კომუნიკაციაა. როცა დაკავებული ხარ, დასახმარებლად ყველაფერს აკეთებ, გრძნობ, რომ გაცემული ენერგია უკან გიბრუნდება. ეს შეგრძნება ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან ძალას გაძლევს, განაგრძო შრომა. გეხმარება, რომ არ ჩაიძირო, წყლის ზედაპირზე დარჩე. ამიტომ, გამკლავების გზა ისევ და ისევ საქმიანობაა, სხვების დახმარებაა. ვიცი, რომ ჩემთვისაც და ჩემი კოლეგებისთვისაც ასეთია გამკლავების გზა — მუდმივი მოხალისეობა, ხალხთან კავშირი, ემოციების გაზიარება.
ახლა თემის წევრების მთავარი საჭიროება დაცულობა და უსაფრთხოებაა, ამიტომ სხვადასხვა გზით ვცდილობთ ამ პროცესში ჩართვას, ვცდილობთ, ერთგვარი შემაკავშირებელი რგოლიც ვიყოთ და პირდაპირი დახმარებაც გავუწიოთ ადამიანებს, რათა დაცულ ადგილამდე მიღწევა შეძლონ, რაც ისეთ საცხოვრისს მოიაზრებს, სადაც თვითგამოხატვა თავისუფლად შეეძლებათ და არ განსჯიან, პატივისცემით მოეპყრობიან. კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი საჭიროება საკვებით, ასევე ფინანსური უზრუნველყოფაა. ომში ვართ, უამრავი კომპანია დაიხურა და ადამიანები სამსახურების გარეშე დარჩნენ, ამიტომ განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რომ აუცილებელი საჭიროებებით ადამიანების მომარაგება შევძლოთ. საერთაშორისო საზოგადოებას, მათ შორის, ქართველებს ამ მიმართულებით დახმარება შეუძლიათ და ასევე ინფორმაციის გავრცელებაში მხარდაჭრა, თუნდაც სოციალურ ქსელებში რუსულ პროპაგანდასთან ბრძოლა შეიძლება იყო დახმარების გზა. გამოგვიწერეთ, მოიწონეთ ჩვენი გვერდი სოციალურ ქსელებში და გაავრცელეთ ინფორმაცია, რომელსაც რეგულარულად ვაქვეყნებთ, აუცილებელია, რომ მეტი უკრაინულენოვანი მასალა და ნაკლები რუსული ნარატივი გავრცელდეს. რუსეთი საინფორმაციო ომს მომზადებული შეხვდა, რადგან ისედაც დიდ ყურადღებას აქცევდნენ დეზინფორმაციის გავრცელებას და სოციალურ ქსელებში ადამიანთა განწყობების მართვას. სამწუხაროდ, ლგბტქი თემის წევრებიც კი ხშირად რუსული პროპაგანდის გამავრცელებლები არიან და უკრაინის შესახებ დეზინფორმაციას სხვებსაც უზიარებენ. დაუღალავად ვცდილობთ ხელისუფლებასთან მუშაობას და ტრანსფობიასთან, ჰომოფობიასთან ბრძოლას, თემის წევრებისთვის უკეთესი გარემოს შენება გვსურს და პროგრესიც გვაქვს, მაგრამ მაინც ვრცელდება ნარატივი, თითქოს უკრაინა ლგბტქი ადამიანებისთვის საშიში ქვეყანაა, ამიტომ ხალხს მინდა მოვუწოდო, რომ გაავრცელონ ინფორმაცია იმ შრომაზე, რასაც ლგბტქი ორგანიზაციები მდგომარეობის უკეთესობისკენ შესაცვლელად სწევენ. ჩვენ აქ ვართ, ომის მიუხედავად, მუშაობას ვაგრძელებთ და თემის წევრების, სამშობლოს დაცვას ვცდილობთ.
ასევე ნახეთ: გზები, რომლითაც უკრაინელი ხალხის მხარდაჭერას შეძლებთ
არ ვიცი, რა მოლოდინი უნდა მქონდეს. ჰომოფობიური ჯგუფები მუდამ მოგვაწერენ, რომ ქვეყანას ვტოვებთ, ხალხისთვის და ქვეყნისთვის არაფერს ვაკეთებთ, რაც სიმართლე არაა და ამას ყოველდღიურად ვამტკიცებთ სხვა ადამიანების დახმარების მცდელობით, ქვიარ სამხედროები ბრძოლის ველზე იცავენ სამშობლოს. ამასთან, აუცილებლად გავაგრძელებთ ხილვადობის პოლიტიკას და პრაიდის თვეშიც არ შევწყვეტთ აქტიურობას. გვჯერა, რომ ეს აუცილებელია. რა თქმა უნდა, ეს იქნება სიტუაციის შესაბამისი — მიმართული უკრაინის მხარდაჭერაზე, გამარჯვებაზე, მშვიდობის აუცილებლობაზე. ალბათ, სწორედ ეს პროცესი გვიჩვენებს, როგორია რეალური მდგომარეობა, როგორ შეიცვალა საზოგადოების განწყობა, ასევე მნიშვნელოვანია, გავიგოთ, ომის დაწყების შემდეგ განწყობების ცვლილების დინამიკა როგორია, სიძულვილის ენის გამოყენება გაზრდილია თუ — არა. ახლა ყველაფრის განჭვრეტა რთულია, რადგან ისეთი ხილვადები აღარ ვართ, როგორც უწინ.
მინდა, მადლობა გადავუხადო თემის რიგით წევრებს, აქტივისტებს, რადგან ომმა დაგვანახა, რომ მეზობელ ქვეყნებში, რეგიონში, ევროპაში, ცენტრალურ აზიაში თუ კავკასიაში თემი ერთსულოვანია. მუდმივად გვიკავშირდებიან და გვეკითხებიან, როგორ შეუძლიათ დახმარება და რა არის საჭირო. მჯერა, რომ დახმარების უდიდესი ნაწილი, რაც ლგბტქი ორგანიზაციებმა მივიღეთ, თემის წევრებისგან მოდის. რა თქმა უნდა, მადლიერების ვართ დონორების, თუმცა განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი ადამიანების მხრიდან დახმარების, მხარდაჭერის დანახვაა. მიხარია, რომ ერთმანეთი გვყავს. დავინახე, რომ ლგბტქი თემს ერთმანეთისგან საზღვრები, ენობრივი ბარიერი ვერ გვყოფს და ერთმანეთს გვერდში ვუდგავართ, ვეხმარებით. ეს არის ისეთი მძლავრი ერთიანობის შეგრძნება, როგორიც წლებია, არ მქონია.
Reuters-ის ცნობით, ნორვეგიაში საერთაშორისო გარემოსდაცვითმა ორგანიზაციამ, Greenpeace-მა, რუსულ ნავთობის ტანკერს გზა გადაუკეტა.
ორგანიზაციის განმარტებით, აქტივისტებმა რუსეთის უკრაინზე თავდასხმის გასაპროტესტებლად ნორვეგიისკენ მოძრავ ტანკერამდე პატარა ნავით მიცურეს და თავი ღუზის ჯაჭვზე მიიბეს.
“ნავთობი მხოლოდ კლიმატის კრიზისის კი არა, ომებისა და კონფლიქტების მიზეზიც არის. გაოცებული ვარ, რომ ნორვეგია რუსული ნავთობისთვის თავისუფალი პორტის როლს ასრულებს, რაც პუტინის ომის დაფინანსებას უწყობს ხელს”, – აღნიშნა Greenpeace-ის ნორვეგიული ოფისის დირექტორმა, ფროდ პლამმა.
უფრო ადრე ნავთობკომპანია, Esso Norway-მ დაადასტურა, რომ რუსული ნავთობის გადაზიდვას განაგრძობდა. ამასთან, კონტრაქტი საომარი მოქმედებების დაწყებამდე გაფორმდა და ახალი გარიგებები არ იგეგმება.
Greenpeace-მა ნორვეგიის ხელისუფლებას რუსული საწვავი რესურსების იმპორტის აკრძალვისკენ და უკრაინაზე თავდასხმის შემდეგ რუსეთთან კონტრაქტის გაწყვეტისკენ მოუწოდა.
ნავთობის იმპორტიორ კომპანიაში კი აცხადებენ, რომ ნავთობის შესყიდვაზე ომამდე შეთანხმდნენ და სამომავლოდ რუსეთთან თანამშრომლობას აღარ გეგმავენ.
წყარო: EPravda UA
უკრაინულ-ამერიკულმა არასამთავრობო ორგანიზაცია Razom-მა , რომელიც ადამიანის უფლებების დასაცავად მუშაობს, უკრაინის მხარდასაჭერი ახალი კამპანია — #ArmUkraineNow წამოიწყო. კამპანია რუსეთის აგრესიის წინააღმდეგ უკრაინის შეიარაღებით მომარაგებას ისახავს მიზნად და უკრაინის მხარდამჭერებს მოუწოდებს:
„უკრაინის დამატებითი შეიარაღებით აღჭურვის გარეშე ეს ომი დაუსრულებელი და სისხლისმღვრელი იქნება, რაც უიმედობას, ტანჯვას, კიდევ უფრო მეტ სიკვდილს მოიტანს. ომის დანაშაულები მარიუპოლის, ბუჩას და კრამატორსკის მიღმაც გავრცელდება. ომის გლობალური გავლენა მსოფლიოში ყველასთვის გაართულებს ცხოვრებას და გასცდება უკრაინის საზღვრებს. რაც უფრო მალე შეიარაღდება უკრაინა, მით უკეთესი ყველასთვის“, — აღნიშნულია Razom-ის განცხადებაში.
უკრაინის მხარდასაჭერ კამპანიაში საზოგადოება უკვე ჩაერთო, მათ შორის, უკრაინელი ლგბტქი მებრძოლები, რომლებიც რუსეთის აგრესიის წინააღმდეგ იბრძვიან.
გასულ კვირას, 5 აპრილს, უკრაინელმა ტრანს აქტივისტმა ანასტასია იევა დომანიმ ინტერვიუ მისცა ბრიტანულ რადიო გამოცემა Gaydio-ს. ანასტასია ტრანსგენდერი აქტივისტი და არასამთავრობო ორგანიზაცია Cohort NGO-ს დირექტორია და ტრანსგენდერების უფლებებზე მუშაობს.
ანასტასიამ ომის დაწყების შემდეგ გადაწყვიტა, ქვეყანაში დარჩენილიყო, თუმცა ბევრ ტრანსგენდერ ადამიანს უკრაინაში ეს არჩევანი არც ჰქონიათ.
„მე მაძლიერებს იმის განცდა, რომ ადამიანების დახმარება შემიძლია“, – ამბობს ანასტასია ბრიტანული მედიისთვის მიცემულ ინტერვიუში.
მან ისიც თქვა, რომ უამრავ ტრანსგენდერ ქალს არ შეუძლია ქვეყნის დატოვება, რადგან მათ პასპორტებში ჯერ კიდევ აღნიშნულია, რომ ისინი მამაკაცები არიან.
კითხვაზე, თუ რა სჭირდება ყველაზე მეტად ტრანს საზოგადოებას უკრაინაში, ანასტასიამ თქვა, რომ ყველაზე მეტად მედიკამენტებისა და ჰორმონების ნაკლებობას განიცდიან.
მედიკამენტური კრიზისი ქვეყანაში მას შემდეგ შეიქმნა, რაც ოკუპანტმა რუსეთმა ბარბაროსულად დაბომბა არაერთი საავადმყოფო, მათ შორის, პედიატრიული კლინიკები.
ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მონაცემებით, რომელიც მარტის ბოლოს გამოქვეყნდა, ოკუპანტმა ქვეყანამ 70-ზე მეტი თავდასხმა განახორციელა საავადმყოფოებზე, სასწრაფო დახმარების მანქანებსა და ექიმებზე უკრაინაში. ეს რიცხვი ყოველდღიურად იზრდება.
Cohort NGO-ს დამფუძნებელმა ანასტასიამ, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში მუშაობს ტრანსგენდერი ადამიანების უფლებებზე უკრაინაში, მაყურებელს დონაციისკენ მოუწოდა და დაასახელა ის ორგანიზაციები, რომლებიც ლგბტქი ადამიანების უფლებებზე მუშაობენ (Cohort NGO, Kyiv Pride, Trans Generation, Insight).
ანასტასიამ რადიომაუწყებლობის დროს თქვა, რომ არ ეშინია ძალადობის და მისთვის მნიშვნელოვანია, დარჩეს უკრაინაში და უკრაინიდან დაეხმაროს ლგბტქი თემს.
„სადმე სხვაგან რომ წავსულიყავი, ჩემს ადგილს ვერ ვიპოვიდი, ვერ მოვისვენებდი და საკუთარ თავს გავკიცხავდი. აქედან შემიძლია ის ვაკეთო, რაც საჭიროა ჩვენი თემისთვის. ძალიან მაძლიერებს იმის ნახვა, რომ ადამიანებს ვეხმარები.”
უკრაინული მონაცემების მიხედვით, რუსეთის ომის შედეგად, უკრაინაში 20 000-ზე მეტი ადამიანია გარდაცვლილი, ხოლო 4 მილიონზე მეტმა ადამიანმა ქვეყანა დატოვა.
KyivPride-ის დირექტორმა, ლენი ემსონმა ჟურნალ DIVA-სთან საუბრისას, უკრაინაში რუსეთის ომისას არსებულ გამოწვევებზე, საფრთხეებზე და იმ ინიციატივებზე ისაუბრა, რომლითაც უკრაინელების, მათ შორის, ლგბტქი ადამიანების დახმარებას ცდილობენ.
„მსოფლიო ელოდა, რომ უკრაინა 2 დღეში ოკუპირებული იქნებოდა. ჩვენ, უკრაინელებმა, საპასუხოდ ბრძოლა დავიწყეთ და უკვე ერთი თვეა ომი გრძელდება, ბრძოლას არ შევწყვეტთ. საერთაშორისო საზოგადოებას ვთხოვთ, რომ არ დანებდნენ, არ დაიღალონ, არ მოსწყინდეთ მიმდინარე სიტუაცია. განაგრძონ ჩვენი მხარდაჭერა მსვლელობებით, პროტესტებით, უკრაინის დროშებით, რათა ყველას შეახსენონ, რომ უკრაინა ისევ საფრთხეშია.
რუსეთს სწორედ ის უნდა, რომ ყველა დაიღალოს ომით, რათა უკრაინის დაპყრობა მარტივად შეძლონ. ეს არ უნდა დავუშვათ. თუ მსოფლიო რუსეთს უკრაინის შეჭმის უფლებას მისცემს, შემდეგი ვინ იქნება? მოლდოვა, პოლონეთი, უნგრეთი, ლიტვა? არ მგონია, რომ მსოფლიოს ამ თამაშში ჩართვა უნდა, ამიტომ მოგიწოდებთ, რომ ჩვენთან ერთად იბრძოლოთ“, — აღნიშნა ლენიმ.
უკრაინელების უმეტესობას ლენის მსგავსად სჯერა, რომ უფრო მძლავრი საერთაშორისო ქმედებებია საჭირო, რათა რუსულმა ძალებმა უკრაინა დატოვონ.
„რუსეთის წინააღმდეგ დაწესებული სანქციები აუცილებელია, რათა ომის დაფინანსება ვეღარ შეძლონ. ვიცი, ნატოს განცხადება, რომ ცის დაკეტვა შეუძლებელია, მაგრამ ეს არ გვეხმარება. არ ვიცით, მომდევნო ბომბი რომელ სახლს დაეცემა – მეზობლის სახლს თუ მეგობრის ბინას. ახლა ყველაზე მეტად იმ საფრთხისგან გვჭირდება დაცვა, რომელიც ციდან გვემუქრება“, – ამბობს ლენი.
გაეროს ბოლო მონაცემებით, ომის დაწყებიდან დღემდე, დაახლოებით 1100 მშვიდობიანი მოქალაქე დაიღუპა, 12 მილიონზე მეტ ადამიანს კი სახლის დატოვება მოუწია. უკრაინის ინფრასტურქტურაზე მიტანილი ზარალი $63 მილიარდს შეადგენს და, სავარაუდოდ, ეს ციფრი კიდევ უფრო გაიზრდება თუ შეთანხმების მიღწევა ვერ მოხერხდება.
მიუხედავად იმისა, რომ კიევი, სადაც ლენი ცხოვრობს, საგანგებოდ არის დაცული, აფეთქებების ხმები მუდმივად ისმის.
„ეს ყველასთვის შიშისმომგვრელია. ყველას სიცოცხლე საფრთხეშია. არ აქვს მნიშვნელობა სექსუალურ ორიენტაციას, გენდერულ იდენტობას, რელიგიურ მრწამსს, ასაკს – ყველა ყოველდღიური საფრთხის წინაშე ვართ. რუსები ყოველ ღამით ბომბავენ ჩვენს ქალაქებს, რაც რუსულ რულეტს ჰგავს, არ იცი, რომელ სახლს დაეცემა მომდევნო ბომბი. მარიუპოლში ცხოვრება შეჩერდა. ქუჩაში ცხედრებია მიმოფანტული და ადგილობრივებს მათი დაკრძალვა არ შეუძლიათ, რადგან მუდმივი დაბომბვებია. ეს დაუჯერებელი მდგომარეობა უნდა შეწყდეს“, – აღნიშნავს ლენი.
კიევპრაიდი და სხვა ლგბტქი და საქველმოქმედო ორგანიზაციები აქტიურად საუბრობენ რუსეთის დანაშაულებებზე და ცდილობენ ადგილობრივ მოსახლეობას დაეხმარონ, მიუხედავად იმისა, რომ სასიცოცხლო საფრთხის წინაშე არიან.
„რუსული ოკუპაცია ლგბტქი თემისთვის უბრალოდ საფრთხე კი არაა, სავარაუდოდ, სრულად გაგვანადგურებენ. ლგბტქი უფლებებისთვის ბრძოლის 30 წელი ფუჭად ჩავლილი აღმოჩნდება. უკრაინაში ჰომოსექსუალობის დეკრიმინალიზაცია 1991 წელს მოხდა, 1996 წელს პირველი ლგბტქი ორგანიზაცია დაფუძნდა. დღეს უკრაინაში 20-ზე მეტი ლგბტქი ორგანიზაცია მუშაობს და თითქმის ყველა რეგიონს ლგბტქი ცენტრი აქვს. თემი ძლიერდება, აქტიური ტრანს მოძრაობა გვაქვს და ამ მიმართულებითაც დიდი პროგრესი მიიღწა. ყოველ წელს, უკრაინის რამდენიმე ქალაქში ღირსების მარში ტარდება“, – ჰყვება ლენი ლგბტქი უფლებების მიმართულებით მიღწეულ პროგრესზე საუბრისას.
რუსეთის თავდასხმამდე კიევპრაიდი სიძულვილით მოტივირებული დანაშაულების შესახებ კანონმდებლობის გაუმჯობესებაზე მუშაობდა და ხელისუფლებასთან თანასწორ ქორწინებაზე დიალოგს აპირებდნენ.
„ინიციატივა უკვე მომზადებული გვქონდა და პარლამენტისთვის წარდგენას ვაპირებდით, რა თქმა უნდა, ეს პროგრესი დაიკარგება თუ რუსეთი უკრაინის ოკუპაციას შეძლებს. ყველაფერი განადგურდება, ჩვენი თემის ჩათვლით. ამიტომ, ახლა გვჭირდება დახმარება მათ შესაჩერებლად. თუ რუსეთი მიზნებს შეასრულებს, ლგბტქი ადამიანების ცხოვრება შეუძლებელი გახდება, ჩვენ ვიქნებით მკვლელობებისა და წამების პირველი სამიზნე. ომი უნდა შეწყდეს, რუსეთი ჩვენს ქვეყანას უნდა შეეშვას. თემის უდიდესი ნაწილი უკრაინაში რჩება და მათ დახმარებას ვცდილობთ. ნაწილმა კი ქვეყანა დატოვა. რეალურად რომ შევხედოთ, 44 მილიონის ევაკუაცია შეუძლებელია, თანაც, აუცილებელია, რომ დავრჩეთ და ვიბრძოლოთ. გვჭირდება საერთაშორისო დახმარებაც“, – ამბობს კიევპრაიდის დირექტორი.
კიევპრაიდი რამდენიმე გზით ცდილობს ზოგადად უკრაინელების და ლგბტქი თემის დახმარებას.
„ვთანამშრომლობთ ისეთ ორგანიზაციებთან, როგორიც გეი ალიანსია, რათა თავშესაფარი შევთავაზოთ მათ, ვინც კიევში ან კიევის შემოგარენში მოდის ან სხვა ქალაქებისკენ მიემართება. ლგბტქი ორგანიზაციების ხელშეწყობით, დასავლეთ უკრაინაში უსაფრთხო თავშესაფრები მოეწყო, ასევე სხვა რეგიონებში, რათა ოკუპირებული ტერიტორიებიდან დევნილებს უსაფრთხოდ ცხოვრება შეძლებოდათ. თავშესაფრები ლგბტქი ადამიანებისთვისაც უსაფრთხოა, რადგან მათ განსაკუთრებით სჭირდებათ დაცვა ძალადობრივი ჯგუფებისგან. ასევე, მნიშვნელოვანია ფსიქოლოგიური მხარდაჭერა“, – აღნიშნავს ლენი.
საქველმოქმედო ორგანიზაციების დახმარებით, თავშესაფრები საკვებით, წყლითა და მედიკამენტებით მარაგდება, მაგრამ ქვეყანა პირველადი საჭიროების ნივთების კრიზისს მაინც განიცდის.
„სიტუაცია მძიმეა. ბევრ ადამიანს საკვები და მედიკამენტები არ აქვს, სხვა აუცილებელი სურსათის მარაგიც სწრაფად ილევა. დედაქალაქიდან 3-5 კილომეტრში მდებარე ქალაქებიც კი იმავე პრობლემების წინაშე არიან. სურსათის მაღაზიებში უზარმაზარი რიგებია, მთავრდება პური, ხორცი და სხვა მნიშვნელოვანი პროდუქტი. მედიკამენტებზე წვდომაც გართულებულია, მათ შორის, ტრანსგენდერი ადამიანებისთვის საჭირო ჰორმონებზე“, – ამბობს ლენი.
ლენი საერთაშორისო საზოგადოებას დახმარებისთვის მადლობას უხდის და მუდმივ მხარდაჭერას ითხოვს.
„სამოქალაქო საზოგადოებამ უკრაინის გვერდით დგომითა და მსვლელობებში მონაწილეობით პოლიტიკური ცვლილებების გამოწვევა შეძლო, მათ ქმედებებისკენ მოუწოდეს. საერთაშორისო საზოგადოება უკრაინას დონაციებით, საცხოვრისების დათმობით, საზღვარზე ხალხის დახმარებით, ქვეყანაში დარჩენილებზე ზრუნვით, ასევე სოციალური ქსელებით ინფორმაციის გავრცელებით და პოლიტიკოსების იძულებით დაეხმარა. სწორედ ამან განაპირობა სამხედრო აღჭურვილობისა და ჰუმანიტარული დახმარების გაწევა. ეს სამომავლოდაც უნდა გაგრძელდეს“, – თქვა საუბრის დასასრულს ლენი ემსონმა.
გზები, რომლითაც უკრაინელების დახმარებას შეძლებთ
წყარო: DIVA
ვლადიმერ პუტინის უკრაინაში შეჭრის შემდეგ ბუნდოვანი გახდა, რა შეიძლება მოხდეს მომავალში. ქვიარ ადამიანები შიშობენ, რომ უკრაინის ომში წაგების „პასუხისმგებლობა“ მათ დაეკისრებათ Keep Reading
მიწისქვეშა თავშესაფრებში და სახელდახელოდ მოწყობილ კლინიკებში მომუშავე უკრაინელი ექიმები აივ-დადებითი ადამიანებისთვის აუცილებელი მედიკამენტების ამოწურვის საშიშროებაზე საუბრობენ, რამაც შესაძლოა ვირუსთან ბრძოლაში მოპოვებული პროგრესი შეაჩეროს.
რუსეთის მიერ ქალაქების დაბომბვამ და ბრძოლებმა უკრაინის ქალაქებში არსებული აივ-კლინიკების დახურვა გამოიწვია, ზოგიერთი კლინიკა კი იძულებული გახდა, შეეზღუდა საკუთარი სერვისები, გართულებულია მედიკამენტების მიღებისა და მიწოდების პროცესიც.
„ომმა აივ-დადებითი ადამიანები განსაკუთრებით მოწყვლადი გახადა“, – ამბობს ვალერია რაჩინსკა, აივ-დადებითი ადამიანების უკრაინული ქსელის ადამიანის უფლებათა ხელმძღვანელი.
ინფექციური დაავადებების ექსპერტები ფიქრობენ, რომ ომმა შესაძლოა ჯანმრთელობის დაცვის კრიზისი შექმნას, როგორც უკრაინაში, ისე მეზობელ ქვეყნებში და გააძნელოს აივ-ვირუსის, ტუბერკულიოზის, C ჰეპატიტისა და ნარკოდამოკიდებულების მართვა.
აივ-ვირუსის სამკურნალო მედიკამენტის დროებითმა შეწყვეტამ შესაძლოა ორგანიზმის რეზისტენტობა გაზარდოს, რაც მკურნალობის განახლების შემდეგ მედიკამენტის ეფექტურობას ეჭვქვეშ აყენებს.
დაახლოებით 260 000 უკრაინის მოქალაქეს აივ-ვირუსი აქვს, რომელთა დიდი ნაწილი, 152 000 ადამიანი, მედიკამენტურ მკურნალობას იღებს.
„სამხედრო და პოლიტიკური კუთხით, როგორც არ უნდა განვითარდეს მდგომარეობა, რეგიონში ჯანმრთელობის დაცვის კრიზისი გარდაუვალია“, – აღნიშნავს მიშელ კაზაჩკინი, შიდსთან, ტუბერკულიოზთან და მალარიასთან ბრძოლის საერთაშორისო ფონდის ყოფილი დირექტორი.
არასამთავრობო ორგანიზაცია, რომელიც დაახლოებით ყოველი მესამე აივ-დადებით ადამიანისთვის ომის დროს მედიკამენტურ მკურნალობას უზრუნველყოფს, ამბობს, რომ რუსეთის თავდასხმამ კლინიკების მუშაობა შეაფერხა არაერთ ქალაქში, მათ შორის, ხერსონში, მიკოლაივში, სევეროდონეცკში, სლავიანსკში და ოდესაში.
არასამთავრობო ორგანიზაციები მედიკამენტების უკრაინაში გაგზავნის მიზნით გაერთიანდნენ, თუმცა კაზაჩკინის თქმით, „არამხოლოდ მედიკამენტების ქვეყანაში შემოტანა, მათი ქვეყნის სხვადასხვა წერტილში მიწოდებაც პრობლემა იქნება“.
საერთაშორისო ფონდმა დამატებით $15 მილიონი გამოყო, რათა უკრაინაში ინფექციური დაავადებების კრიზისი თავიდან იქნას არიდებული, ასევე, ნარკოდამოკიდებულების მართვა.
აშშ-ის საერთაშორისო აივ-შიდსის პროგრამამ კი დამატებით $6 მილიონი გამოყო, რომლითაც აივ-ვირუსის სამკურნალო მედიკამენტების უკრაინაში გაგზავნა და ლტოლვილებისთვის მიწოდება უნდა მოხდეს.
90 დღის სამყოფი მედიკამენტები პოლონეთში ამ კვირაში ჩააღწევს, რომელსაც შემდგომ უკრაინაში გაგზავნიან, თუმცა საკითხავია, რამდენად მარტივი იქნება მარაგის უკრაინის სხვადასხვა წერტილში გადაგზავნა.
წყარო: Gay Times
პეტერბურგში მყოფი ლგბტქი ჯგუფ Coming Out-ის აღმასრულებელმა დირექტორმა, ალექსანდრ ვორონოვმა Pink News-თან საუბარში აღნიშნა, რომ პუტინის უკრაინაზე თავდასხმაზე თვალის მიდევნებით, ნათელი გახდა, რა მოხდებოდა მომავალში.
მისი ჯგუფი და სხვა ადამიანის უფლებადამცველები რუსეთის ხელისუფლების პოლიტიკური ოპონენტები და ომის საწინააღმდეგო პროტესტის მონაწილეები არიან, ამიტომ კრემლისთვის მომავალში ნომერ პირველი მტრები გახდებიან. მსგავს საბაბს ხელისუფლება ათწლეულებია ეძებს.
დევნა უკვე დაიწყო. ვორონოვის თქმით, ოფიციალური უწყებების წარმომადგენლებმა, ომის დაწყების პარალელურად, აქტივისტების სახლები და ოფისები დაარბიეს, ზოგიერთი კი ქაღალდის ნაგლეჯის აღმოჩენისთვის დააკავეს.
„რუსეთმა ომი უკვე წააგო: მსოფლიომ დაინახა, რომ რუსეთის არმია ვერაფერს უხერხებს ბევრად პატარა ქვეყანას, რომელზეც რუსეთის ხელისუფლების წარმომადგენლები ამტკიცებდნენ, რომ სუსტია“, – ამბობს ვორონოვი და ამატებს – „აქ გაურკვეველი ომის მოგება ან წაგება კი არაა, საკითხავია, რას მოიმიზეზებენ, როცა ომს წააგებენ: მარცხი დაბრალდება უფლებადამცველებს, მათი თქმით, „უცხოეთის ჯაშუშებს“ და „ტრადიციული ღირებულებების“ მოღალატეებს, ყველას, ვინც ომის წინააღმდეგ იყო. ომის წაგების ტვირთს ჩვენ აგვკიდებენ“.
მომავლის მოლოდინით დაზაფრულმა ვორონოვმა აღნიშნა, რომ ორგანიზაციის წევრების საზღვარგარეთ გადაყვანა იგეგმება, რაც უსაფრთხოების გარანტიების შესაქმნელად აუცილებელია. მისი თქმით, მხარდაჭერის სერვისებისა და ადვოკატირების პროცესს ონლაინ რეჟიმში გააგრძელებენ.
„ვშიშობ, რუსეთიდან საქმიანობის გაგრძელება ციხისკენ გზა იქნება“, – ამბობს ვორონოვი.
უკრაინაში მიმდინარე სასტიკ ქმედებებს დასასრული არ უჩანს. 24 თებერვლიდან დღემდე, სულ მცირე, 847 სამოქალაქო პირი მოკლეს, უკრაინელთა ნაწილმა, 3 მილიონზე მეტმა, ქვეყანა დატოვა.
„როგორც მთელი მსოფლიო, ჩვენც შოკში ვიყავით. ამას არავინ ელოდა და, რა თქმა უნდა, შეგვეშინდა კიდეც“, – აღნიშნავს ვორონოვი.
ლგბტქი რუსებისთვის უბრალოდ არსებობაც კი წლებია არალეგალური იყო, თუ, რა თქმა უნდა, მათ არსებობას ვინმე აღიარებდა, მაგრამ ომის დროს მდგომარეობა შეიძლება სწრაფად შეიცვალოს.
პუტინის პოლიტიკური გზამკვლევი დიდი ხანია საბჭოთა დროის ნოსტალგიაა. მისი მმართველობის პერიოდს უკავშირდება „გეი პროპაგანდის“ შესახებ კანონის შემოღება, რაც „არატრადიციული სექსუალური ურთიერთობების“ ხსენებასაც კი კრძალავს, მოგვიანებით, რუსეთის პრეზიდენტმა ქორწინების თანასწორობაზე დაწესებული აკრძალვები კიდევ უფრო გაამკაცრა და ტრანსგენდერი ადამიანებისთვის გენდერის ლეგალურად აღიარების ყველა შესაძლებლობის მოსპობაც განიზრახა. ამიტომ, ვორონოვს არ გაჰკვირვებია ხელისუფლების ქმედებები ომის პერიოდში.
„ომის პირველ კვირებში უამრავი ორგანიზაცია, საინიციატივო ჯგუფი თუ დამოუკიდებელი აქტივისტი იქცა პოლიციის ჩხრეკის სამიზნედ, დაარბიეს ოფისები და სახლები. მოლოდინი გვაქვს, რომ ეს მხოლოდ დასაწყისია“, – ამბობს ვორონოვი.
პუტინმა აქამდე არნახული სიმკაცრე გამოიჩინა სიტყვისა და პრესის თავისუფლების შეზღუდვისთვის.
ახალმა კანონმა აკრძალა მნიშვნელოვანი სოციალური მედიის პლატფორმებზე წვდომა, ამავე დროს ოპონენტებს და დამოუკიდებელ მედიასაშუალებებს სისხლისღვრის შესახებ ინფორმაციის გაშუქება აეკრძალათ და ეს კრიმინალურ ქმედებად ჩაითვალა. ზოგიერთი რუსული გამოცემა სასჯელის შიშით დაიხურა, რამაც რუსები მხოლოდ სახელისუფლებო მედიის იმედად დატოვა.
რუსეთის ქმედებებისთვის ,,ომის’’ პირდაპირ დაძახებაც კი კრიმინალურ აქტად ჩაითვალა – კრემლი კვირებია ამტკიცებს, რომ ეს „სპეციალური სამხედრო ოპერაციაა“.
„არც ისე რთულია, აკონტროლო ადამიანები, რომელთაც საჭიროებები აქვთ და დამოუკიდებელ მედიაზე წვდომა – არა“, – ამბობს Comin Out-ის დირექტორი.
ვორონოვის თქმით, ნახა, როგორ აკავებდნენ არა მხოლოდ ადამიანებს, რომლებიც ქუჩაში გამოვიდნენ ომის გასაპროტესტებლად, არამედ ადამიანებს, რომელთაც უბრალოდ სუფთა ქაღალდი ეჭირათ ხელში.
„რუსების უმეტესობას არ ესმის, რა კატასტროფა ხდება. ისინი უბრალოდ ვერ ფიქრობენ ამ პოლიტიკურ ამბებზე – ისინი მხოლოდ იმაზე ფიქრობენ, რა ჭამონ, როგორ გადაიხადონ ქირა და ასე შემდეგ. უკვე 20 წელია, სახელმწიფო ამას აკეთებს“, – აღნიშნავს ვორონოვი.
ვორონოვის თქმით, ომის დაწყების შემდეგ მის ორგანიზაციას, რომელიც ქვიარ ადამიანებს სამართლებრივ დახმარებას უწევს, სულ უფრო მეტი ადამიანი აკითხავს რუსეთიდან წასვლის სურვილით.
უამრავი ადამიანი ამბობს, რომ არ უნდათ სამხედრო მოქმედებებში მონაწილეობა აიძულონ, სხვები კი რუსეთს გართულებული საცხოვრებელი პირობების გამო ტოვებენ. ვორონოვმა აღნიშნა, რომ ორგანიზაციის კვლევის მიხედვით, ლგბტქი რუსები ბევრად მოწყვლადები არიან, ძალადობრივი თავდასხმის მუდმივი საფრთხე აქვთ, გამოიმუშავებენ ბევრად ნაკლებს და აქვთ მენტალური და ფიზიკური ჯანმრთელობის ბევრად უარესი მდგომარეობა.
„ახლა რუსეთში ახალი ერა იწყება – ბნელი და ღარიბი. როგორც ჩანს, ამ ახალ ერაში ლგბტქი ადამიანების ცხოვრება კიდევ უფრო გართულდება და ამას უმეტესობა ხვდება. რუსეთის ხელისუფლება მუდამ მტრებს ეძებს და ეს მტრები ახლა უფლებადამცველები, ლგბტქი ხალხი და აქტივისტები არიან, ასევე პოლიტიკური ოპოზიცია, დასავლეთი და სხვები“, – ამბობს ვორონოვი.
Coming Out-ის დირექტორის თქმით, პუტინის რუსეთს მთელი მსოფლიო მტრად მიიჩნევს და იმედი აქვს, რომ მსოფლიოს ეს მაინც გააერთიანებს – „ვიმედოვნებ და ვნატრობ, რომ უკრაინაში მალე ყველაფერი მშვიდობიანად იქნება“.
პუტინის რუსეთის უკრაინაში გამოცხადებული ომიდან სამ კვირაზე მეტი გავიდა. უკრაინელი მებრძოლები, მოქალაქეები თუ საერთაშორისო მოხალისეები რუსულ აგრესიას მედგარ წინააღმდეგობას უწევენ და უკრაინის თავისუფლებისა და მშვიდობისთვის იბრძვიან.
უკრაინის დახმარებას აქტივისტები, ხელოვანები, მოქალაქეები, პოლიტიკური წრეები – ყველა ადამიანი, რომელიც რუსეთის კაცობრიობის წინააღმდეგ ჩადენილ ბოროტებას სწორად აფასებს, სხვადასხვა გზებით ცდილობენ.
უკრაინელმა ილუსტრატორებმა და ხელოვანებმა სხვა ქვეყნიდან საკუთარი ნამუშევრებით გადაწყვიტეს უკრაინელი ხალხის დახმარება და საიტი – SupportUkrainePIC შექმნეს, რომელზეც უკრაინაში მიმდინარე ომის ამსახველი ილუსტრაციები ქვეყნდება, მითითებულია ის გზებიც, რომლებითაც უკრაინის დახმარება შეგიძლიათ.
ამ სტატიაში უკრაინელი ხელოვანების მიერ შექმნილ ილუსტრაციებს ნახავთ, რომლებიც პუტინის რუსეთის მიერ გამოცხადებული ომის საშინელებას ასახავს.
პუტინის თქმით, „სპეციალური სამხედრო ოპერაცია“ სამოქალაქო პირების წინააღმდეგ გამოცხადებული ომია, რომელსაც ასობით მშვიდობიანი მოქალაქის, მათ შორის, ბავშვების სიცოცხლე ემსხვერპლა. იბომბება სკოლები, საბავშვო ბაღები, სამშობიარო კლინიკები, შშმ პირთა საცხოვრისები. მარიუპოლის ალყა ამ დროისთვის ყველაზე დიდი სამხედრო დანაშაულია, რომელიც რუსეთმა უკრაინაში ჩაიდინა. დაღუპულთა ზუსტი რიცხვი უცნობია, თუმცა ქალაქის მერის მოადგილის თქმით, ქალაქზე გამუდმებულ იერიშებს ათასობით ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა. რუსეთმა უკრაინის მხარეს ჰუმანიტარული დახმარების მიწოდების შესაძლებლობა მოუსპო და ქალაქში დარჩენილი მოსახლეობა საკვების, მედიკამენტების, წყლის გარეშე დატოვა.
ბავშვების სიცოცხლის დაცვა ომის დროსაც კი უმთავრესი პრიორიტეტია, მაგრამ არა რუსეთისთვის – უკრაინული ოფიციალური წყაროების თანახმად, ომს 109 ბავშვის სიცოცხლე ემსხვერპლა, 130-ზე მეტი კი დაიჭრა.
პუტინის ომმა მილიონობით ადამიანი ლტოლვილად აქცია – ქვეყნის შიგნით 6 მილიონზე მეტ ადამიანს მოუწია სახლის დატოვება, უკრაინის ტერიტორია კი 3 მილიონზე მეტმა ადამიანმა დატოვა.
ამასთან, ათიათასობით უკრაინელი სამშობლოში დაბრუნდა და რუსეთის აგრესიას დაუპირისპირდა. მშვიდობიანი მოქალაქეები არმიაში ეწერებიან, ჰუმანიტარული დახმარების მიწოდებაში მონაწილეობენ და ერთობლივი ძალებით ომის ზიანის შემცირებას ცდილობენ.
მიუხედავად ომის საშინელებებისა, უკრაინელები მხნეობას არ კარგავენ და ყველაზე მძიმე მომენტებში კიდევ უფრო ერთსულოვანნი არიან. როგორც უკრაინელი აქტივისტი, ვერა ჩერნიგინა ამბობს, „ყველას ერთი მიზანი გვაქვს – უნდა გავიმარჯვოთ“.
უკრაინის ქალაქები განუწყვეტლივ იბომბება, ნადგურდება სამოქალაქო ნაგებობები, რუსეთის აგრესიის მიერ მოტანილი ზარალი მილიარდებს შეადგენს, უსახლკაროდ დარჩენილი ადამიანების რიცხვი დღითიდღე იზრდება, მაგრამ უკრაინელებმა ერთი მთავარი გამარჯვება მოიპოვეს – საბოლოოდ დაამარცხეს რუსული გავლენა. უკრაინის პრეზიდენტმა, ვოლოდიმირ ზელენსკიმ კი აღნიშნა, რომ გამარჯვების შემდეგ დანგრეულ ქალაქებს ხელახლა ააშენებენ და იმაზე უფრო სწრაფად, ვიდრე ვინმეს წარმოუდგენია.
პუტინმა სცადა მსოფლიოსთვის თვალი აეხვია და ეთქვა, რომ „ომი მშვიდობაა, თავისუფლება – მონობა, უცოდინრობა კი ძალა“, მაგრამ რუსეთის პრეზიდენტის ერთგული მხარდამჭერების გარდა ამ პროპაგანდის არავის სჯერა. რუსული საბჭოთა წარსულის ხატებით გულანთებული ლიდერი ზუსტად იმეორებს საბჭოთა ლიდერების თუ ნაცისტური რეჟიმის ბოროტებებს, მაგრამ საერთაშორისო საზოგადოება სულ უფრო აქტიურად წერს, რომ უკრაინაში მიმდინარე ომი პუტინის მარცხისკენ მიმავალი გზაა.
ომი დასრულდება, მაგრამ ომის ტრავმის გადასალახად ბევრად დიდი დრო იქნება საჭირო, მსოფლიო კი აღარასდროს იქნება ისეთი, როგორიც იყო. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ევროპაში ყველაზე დიდი სამხედრო აგრესია ყველა ადამიანს შეეხო. აღდგება ქალაქები, ლტოლვილები სახლებს დაუბრუნდებიან, მაგრამ ვეღარ დავაბრუნებთ ათასობით დაკარგულ სიცოცხლეს, იმ ბავშვების დანგრეულ მომავალს, რომლებიც სულ ცოტა ხნის წინ საკუთარ ქვეყანაში მშვიდობიანად ცხოვრობდნენ.
სანამ უკრაინა რუსეთის ომისგან თავის დაცვას ცდილობს, ქვეყნის ლგბტქი ლიდერები ახალი გამოწვევების წინაშე არიან. „ომი ყველას ათანაბრებს“ – აღნიშნავს Kyiv Pride-ის დირექტორი, ლენი ენსომი PinkNews-თან საუბრისას – „ბომბი ჩამოვარდნისას ადამიანის იდენტობას არ არჩევს, ის უბრალოდ ვარდება. ეს რუსულ რულეტს ჰგავს. ისინი უბრალოდ თავს გვესხმიან და არ ვიცით, ბომბი სად დაეცემა“.
ლგბტქი ორგანიზაციის დირექტორმა ცხოვრების დიდი ნაწილი უკრაინელი ქვიარ ადამიანებისთვის უკეთესობის მოტანას შესწირა, მაგრამ ბოლო კვირებში მისი ძალისხმევა სხვა მიმართულებით იხარჯება: ცდილობს, რომ თემის წევრები საკვებით და უსაფრთხო თავშესაფრებით უზრუნველყოს.
ამჟამად, უკრაინაში მცხოვრები ქვიარ ადამიანების უმეტესობა გადარჩენაზე და საკუთარი თავისუფლების დაცვაზეა გადართული, მაგრამ დისკრიმინაცია კვლავ არსებობს – მედიაში გავრცელდა ინფორმაცია რასისტული დამოკიდებულების, ტრანსგენდერი ლტოლვილების წინაშე არსებული სირთულეების შესახებ.
ლენის თქმით, ომის მიუხედავადაც კი არიან ულტრამემარჯვენე ჯგუფები, რომელთაც ლგბტქი ადამიანებზე თავდასხმისთვის სცალიათ.
„ომის დროს კვლავ თავს ესხმიან ლგბტქი ადამიანებს, რაც საშინელებაა. მხოლოდ პუტინს კი არა – შიდა ჰომოფობიურ ძალებსაც ვებრძვით“, – აღნიშნავს ლენი.
Kyiv Pride-მა ბოლო კვირებში შექმნა დაცული ჩატი ქვიარ უკრაინელებისთვის, ასევე მოამზადა მონაცემთა ბაზა, რომელშიც საზღვრებს მიღმა დაცული ადგილებია მოცემული, ავრცელებს მარტივად შესავსებ დოკუმენტს, რომლითაც იმის დადგენა ხდება, ვის სჭირდება დახმარება. ორგანიზაცია უკრაინის გეი ალიანსთანაც გაერთიანდა, რათა ლგბტქი ადამიანებს ევაკუაციაში და დროებითი საცხოვრისებით უზრუნველყოფაში დაეხმაროს. Kyiv Pride ადგილობრივ ლგბტქი ადამიანებს ომის დროს ფსიქოლოგიური მხარდაჭერის სერვისსაც სთავაზობს, რომელშიც მოხალისე ფსიქოლოგები არიან ჩართული.
საერთაშორისო მედია ხშირად ბევრად დიდ აქცენტს აკეთებს ლტოლვილებზე, მაგრამ ლენის თქმით, მისი კოლეგები და მეგობრები აქტიურად არიან ქვეყნის დაცვისკენ მიმართული, არმიის და სასაზღვრო დაცვის დანაყოფებში რეგისტრირდებიან.
„ვაფასებ, მათ აქტიურობას. ჩვენს ქვეყნას ვჭირდებით და გავიმარჯვებთ, თუ დავრჩებით და რუსულ აგრესიას შევებრძოლებით. თუ ომს უბრალოდ გავექცევით, რუსეთს ვერაფერი შეაჩერებს“, – ამბობს ლენი და ამატებს – „ხალხი ახალ ამბებს აღარ კითხულობს თავდაცვის ადგილებისკენ მიდიან. კიდევ ვერ ვიჯერებთ, როგორ უნდა დაიჯერო ამ მასშტაბის ომი 21-ე საუკუნეში? ეს იგივეა, დაიჯერო, რომ უცხოპლანეტელები დედამიწას ეწვევიან. ეს ბარბაროსული ომია“.
ლენი ფიქრობს, რომ ეს რუსეთის უკრაინის წინააღმდეგ მოქმედება კი არა – მთელი მსოფლიოს წინააღმდეგ წასვლაა: „ის არ ფიქრობდა, რომ უკრაინა მტკიცე წინააღმდეგობას გაუწევდა, მაგრამ ახლა ნათელია, რომ უკრაინას მეტი დახმარება სჭირდება და გამარჯვებაც შეგვიძლია“.
ლესბოსური ორგანიზაცია WA Sphere-ის ხელმძღვანელი, ვერა ჩერნიგინა რუსული თავდასხმისას ხარკოვში ცხოვრობდა, ომის საშინელებამ ქალაქს დიდი ზიანი მიაყენა.
ვერამ 10 დღე ხარკოვში დაჰყო, სანამ ლვოვში გადასვლას გადაწყვეტდა. ხარკოვიდან მუშაობა სცადა, მაგრამ უსაფრთხოებაზე გამუდმებული ფიქრი ენერგიას არ უტოვებდა.
„გონება არ მუშაობს, როცა ირგვლივ აფეთქებებია, 10 დღე ვცდილობდი, მაგრამ ეს შეუძლებელია“, აღნიშნავს Pink News-თან საუბრისას.
უკრაინაში დარჩენა საფრთხისშემცველია, მაგრამ ვერამ გადაწყვიტა, ქვეყანაში დარჩენილიყო და ადამიანთა უფლებების დაცვისთვის შრომა განეგრძო.
„აქტივისტური საქმიანობა საშიშია. ომის დაწყების მეორე დღესვე მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ უკრაინაში დავრჩენილიყავით და ლგბტქი უფლებები პრიორიტეტად გვექცია, ომი დასრულდება.. და არ აქვს მნიშვნელობა ადამიანის ორიენტაციას, ქვეყანა ყველამ ერთად უნდა დავიცვათ. ყველას ერთი მიზანი გვაქვს – უნდა გავიმარჯვოთ“, – ამბობს ვერა.
აქტივისტის თქმით, რეალური მუშაობა ომის შემდეგ დაიწყება, როცა ქალაქების ხელახლა შენებას დაიწყებენ, უკრაინელებს ფსიქოლოგიური მხარდაჭერა დასჭირდებათ, რათა ომის ტრავმას გაუმკლავდნენ. ამბობს, რომ მზადაა ბრძოლაში ჩაერთოს, თუ უკრაინის თავისუფლების დასაცავად საჭირო იქნება.
„თუ აუცილებლობა იქნება, ყველაფერს გავიღებ – შევიარაღდები და ვიბრძოლებ. არ გვაქვს უკან დახევის ან გაქცევის უფლება, ერთადერთი გზა გვაქვს – გამარჯვება. ასეთია უკრაინული შემართება“, აღნიშნავს ვერა და იმასაც ამბობს, რომ ომის დასრულების შემდეგ ლგბტქი ადამიანების მდგომარეობა გაუმჯობესდება და ევროპის მასშტაბით ყველაზე დიდ Pride მოძრაობას შექმნიან, ამისთვის კი სამომავლოდ მხარდაჭერა დასჭირდებათ.
წყარო: Pink News
