”ჩემთვის პრაიდი გამოხატვის თავისუფლებაა, კონსტიტუციური უფლების გამოყენების შანსი, ცივილურად გავაპროტესტო ის, რაც არ მომწონს, ის გარემო, რაც ქვეყანაშია.
გარდა ამისა, ეს არის შანსი იმისთვის, რომ სხვა ლგბტქ პირებს, რომლებიც ვერ ბედავენ გამოჩენას და ეშინიათ, მივცე მოტივაცია და სტიმული, რომ იყვნენ ღია და თავისუფლები. მინდა, მათ მივცე მაგალითი, რომ იყვნენ ბედნიერები ისეთები, როგორებიც არიან და დაინახონ, რომ არ არიან მარტო.
სოლიდარობის მარშზე აუცილებლად წავალ. მინდა, საზოგადოებამ სწორად გაიგოს, რას ნიშნავს თბილისი პრიადისა და სოლიდარობის კვირეული – ეს არის საერთაშორისო პრაქტიკა, როდესაც, პირველ რიგში, სახელმწიფოს ვაჩვენებთ, რომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ამ ქვეყანაში იჩაგრებიან და მან უნდა იპოვოს გზა ამ პრობლემის გადასაჭრელად, ადამიანის ფუნდამენტური უფლებების სასარგებლოდ.
ღირსების მარშით სხვა ადამიანებსაც მოვუწოდებთ, რომ ჩვენს მხარეს დადგნენ, რადგან საზოგადოება და სახელმწიფო ვერ განვითარდება, თუ იქნებიან ჩაგრული ჯგუფები. საჯარო გამოსვლით, ჩვენ გვინდა ის უსამართლო გარემო გავაპროტესტოთ, რომელიც ჩვენს ქვეყანაშია ლგბტქ ადამიანების მიმართ.
საზოგადოება ცოცხალი ორგანიზმია – არავინ ვიცით, ამ სოციუმში როდის და სად გადავიკვეთებით, დღეს თუ ლგბტქ ადამიანებს სჭირდებათ სოლიდარობა სხვა ადამიანებისგან, ხვალ რელიგიურ უმცირესობებს ან სხვა პრობლემის მქონე ჯგუფებს დასჭირდებათ.
ქართული ანდაზაა – “ხელი ხელს ბანს, ორივე ერთად კი, პირს.” ამ პრინციპით უნდა ვიცხოვროთ, თუ ერთმანეთს არ დავეხმარებით, ვერ შევქმნით ჯანსაღ გარემოს და ვერ შევძლებთ გლობალურ პრობლემებთან გამკლავებას. ამიტომ, პრინციპულად მნიშვნელოვანია, რომ ვიყოთ სოლიდარულები ერთმანეთის მიმართ, დავუდგეთ ერთამანეთს გვერდით და ავაშენოთ დემოკრატიული სახელმწიფო, სადაც ყველას ხმა ისმის და არა მხოლოდ ერთეულების.”
