თუ ოდესმე ნიუ იორკის მეტროთი გიმგზავრიათ, ალბათ, გაიგებდით დამამშვიდებელ ხმას, რომელიც გაცნობებთ როდის მოვა შემდეგი მატარებელი. დიდია ალბათობა არ იცოდეთ ვის ეკუთვნის ეს ხმა. ის 66 წლის ტრანსგენდერი ქალი ბერნი ვაგენბლასტია.
„ვფიქრობ, ჩემი ისტორია ხალხს ბავრი რამის გააცნობიერებაში ეხმარება“,- ამბობს ბერნი AMNY-სთან ინტერვიუში.
მას შემდეგ, რაც იანვარში დაქამინგაუთდა ვაგენბლასტმა საჯაროდ მოჰყვა თავისი ცხოვრების ისტორია და მიიღო გადაწყვეტილება, საბოლოოდ იცხოვროს ისე, როგორც სურს.
ბერნმა, რომელიც ნიუ ჯერსიში დაიბადა და გაიზარდა, ადრეული ასაკიდანვე იცოდა, რომ სურდა გოგონა ყოფილიყო. სამწუხაროდ, ის პატარაობაში საზოგადოების მხრიდან არსებული ზეწოლის გამო ფიქრობდა, რომ ეს მიუღებელი იყო. ერთადერთი რაც თინეიჯერობისას შეძლო იყო ერთადერთ ტრანსგენდერ ქალთან დაკავშირება, რომლის შესახებაც იცოდა. ეს იყო პაულა გროსმანი, მუსიკის მასწავლებელი, რომელიც მერილ სტრიპს ასწავლიდა და 1971 წელს სამედიცინო ტრანზიციის გამო სამსახურიდან გაათავისუფლეს.
მხარდაჭერის ძიებაში, ბერნი პაულას ტელეფონით დაუკავშირდა. იმ მომენტში ის იყო ერთადერთი ადამიანი, რომელსაც ბერნი ენდობოდა.
„მე ძალიან დამეხმარა ისეთი ადამიანის ყოლა, რომელსაც ვენდობოდი. ვიღაც, ვისთანაც შემეძლო საუბარი და ვიცოდი რომ მას ესმოდა რასაც ვგრძნობდი“, – თქვა ვაგენბლასტმა პოდკასტში Death, Sex & Money აპრილში.
მომდევნო ათწლეულების განმავლობაში, ვაგენბლასტს უწევდა მამაკცის როლის შესრულება, რადგან თავს ვალდებულად თვლიდა ეს გაეკეთებინა. რადიოში მუშაობისას ის ახალი ამბების წამყვანი კაცი ჟურნალისტების ტონს ჰბაძავდა. თუმცა, დღეს მისი ხმა სულ სხვაგვარად ჟღერს, მას შემდეგ, რაც ვოკალურ თერაპევტთან იმუშავა საკუთარ ხმაზე.
„რადგან ჩემმა ხმამ ასეთი კრიტიკული როლი ითამაშა ჩემს ცხოვრებაში, მნიშვნელოვანია, რომ ჩემი ხმა, რაც შეიძლება ავთენტურად, ქალურად ჟღერდეს. ეს არ არის მნიშვნელოვანი ყველა ტრანსგენდერი ქალისთვის, მაგრამ იმის გამო, რომ ჩემმა ხმამ მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ჩემს ცხოვრებაში, ეს არის ის, რაც მნიშვნელოვანია პირადად ჩემთვის,“ – ამბობს ბერნი.
2017 წელს ახალი გამოსული იყო FaceApp, რომლის საშუალებითაც შეგიძლიათ შეცვალოთ თქვენი სახე, ვარცხნილობა და ა.შ. ბერნი ამბობს, რომ მას ეს აპლიკაცია დაეხმარა.
„მეგონა, რომ უბრალოდ მომეწონებოდა, გრძელი თმა, შესაძლოა პომადა ან რამე მსგავსი. მაგრამ პირველად დავინახე ჩემი თავი ქალად. ეს ის იყო რასაც ვგრძნობდი და თუ როგორ გამოვიყურებოდი ჩემს წარმოდგენაში. ხშირად უთქვამთ, რომ დედაჩემს უფრო ვგავარ, ვიდრე მამაჩემს, მაგრამ ვერასოდეს ვხვდებოდი რატომ. მე ეს პირველად FaceApp-ის გამოყენების დროს დავინახე. ეს ნათურის ანთებას ჰგავდა“, – ამბობს ბერნი.
ვფიქრობთ, ბერნის ისტორია ბევრ სხვა ტრანსგენდერ ადამიანთან ახლოს მივა, რადგან ისინიც იბრძვიან საკუთარი ხმების მოსაპოვებლად, რომ მსოფლიოს გააგონონ თუ ვინ არიან. ვიმედოვნებთ, რომ ბერნიც ბედნიერია იმის ცოდნით, რომ მისი ცხოვრება და მოღვაწეობა უამრავი ტრანსგენდერი ადამიანისთვის იმედის მომცემი იქნება და ზუსტად ისე შთააგონებს ახალ თაობას, როგორც თავად მიიღო ნუგეში და შთაგონება 50 წლის წინ.
