სექსუალური განათლება, განსაკუთრებით კი ლგბტქი სექსუალური განათლება, თითქმის არ არის ხელმისაწვდომი მოზარდებისთვის საქართველოში, სადაც სექსიც და ქვიარობაც ტაბუდადებული თემებია. კვლევები აჩვენებს, რომ ლგბტქი მოზარდები განსაკუთრებით მოწყვლადები არიან პარტნიორის მხრიდან ძალადობის, სქესობრივი გზით
ლგბტქი ახალგაზრდებისა და მოსწავლეთა საერთაშორისო ორგანიზაცია — IGLYO-მ, ევროსაბჭოს წევრ ქვეყნებში ლგბტქი ინკლუზიური განათლების შესახებ ახალი კვლევა გამოაქვეყნა, რომელიც საქართველოში არსებულ მდგომარეობასაც ასახავს. კვლევის თანახმად, საქართველოში, ფაქტობრივად, არ არსებობს ინკლუზიური მიდგომა და ანტიდისკრიმინაციული კანონის ეფექტური აღსრულებაც არ ხდება. „დისკრიმინაციის ყველა
გუშინ 6 ნოემბერს, 17 წლის ღიად ქვიარ მოზარდს, ლუკა აბლოთიას საზოგადოებრივ ტრანსპორტში თავს დაესხნენ. ლუკამ გამოიძახა პოლიცია და თავდასხმის შესახებ ინფორმაცია გაავრცელა Facebook-ზეც. გამოძიება
The Trevor Project-ის ახალი კვლევის მიხედვით, იმ ლგბტქი მოზარდებს, რომელთა მშობელიც სამხედრო პირია, მენტალური ჯანმრთელობის გამოწვევებისა და სუიციდის ბევრად მაღალი რისკი აქვთ. 2021 წლის
სექსუალური განათლება, განსაკუთრებით კი ლგბტქი სექსუალური განათლება, თითქმის არ არის ხელმისაწვდომი მოზარდებისთვის საქართველოში, სადაც სექსიც და ქვიარობაც ტაბუდადებული თემებია.
კვლევები აჩვენებს, რომ ლგბტქი მოზარდები განსაკუთრებით მოწყვლადები არიან პარტნიორის მხრიდან ძალადობის, სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციებისა (სგგი-ებისა) და თინეიჯერობისას ორსულობის მიმართ, როდესაც მათ არ აქვთ წვდომა მრავალმხრივ სექსუალურ განათლებასთან. ასევე, უფრო მაღალია ალბათობა, რომ მათ დაიწყონ ინფორმაციის ძიებას არასანდო წყაროებში.
მრავალმხრივ და დაწვრილებით სექსუალურ განათლებასთან წვდომას ყველა იმსახურებს და საჭიროებს. არავის უნდა უწევდეს საკუთარი ცხოვრების ისე გავლა, რომ საკუთარი სხეულის, სექსუალური ჯანმრთელობისა და იდენტობის საბაზისო ასპექტებზე არ ჰქონდეს ცოდნა. სწორედ ამიტომ, ამ სტატიაში თავმოყრილია სექსუალური განათლების 8 ფაქტი ქვიარ მოზარდებისთვის.
სექსის გააზრება ხშირ შემთხვევაში იმის გააზრებით იწყება, თუ რა ანიჭებს თქვენს სხეულს სიამოვნებას. ეს, როგორც წესი, ჯერ კიდევ მაშინ იწყება, სანამ თქვენს პირად ცხოვრებაში ვინმე სხვა ადამიანი შემოვა. დოქტორ ევან გოლდშტაინი, გეი კაცების სექსუალური ჯანმრთელობის სამედიცინო ცენტრის დამფუძნებელი, ამბობს, რომ მასტურბაცია შეიძლება მნიშვნელოვანი საშუალება იყოს იმის გასაგებად, თუ რა მოგწონთ და რა არ მოგწონთ, თანაც ისე, რომ ამას სხვა ადამიანთან ერთად ყოფნის წნეხი არ ემატება.
„როდესაც საკუთარ თავთან განმარტოებასა და თვითსიამოვნებას უთმობთ დროს, არ გიწევთ დარდი პერფორმანსზე და თქვენი პარტნიორის დაკმაყოფილებაზე“, — ამბობს გოლდშტაინი.
ბევრი ადამიანისთვის პორნოგრაფია პირველი „შესავალია“ სექსში. მართალია, პორნოს ყურება და კითხვა კარგი ხელშემწყობია მასტურბაციისთვის, მაგრამ მნიშვნელოვანია, გახსოვდეთ, რომ პორნოგრაფიის უდიდესი ნაწილი არ ასახავს იმას, თუ როგორ და როგორი სექსი აქვთ ადამიანებს რეალურ ცხოვრებაში. პორნომსახიობები უბრალოდ სცენაში მონაწილეობენ და ასრულებენ როლებს იმ საზღვრებზე დაყრდნობით, რომლებიც კამერის მიღმა დადგინდა.
„როდესაც ქვიარ ახალგაზრდებს (და, ზოგადად, ახალგაზრდებს) არ აქვთ წვდომა სანდო სექსუალურ განათლებასთან, რომელიც ფარავს ყველა თემას და არა მხოლოდ ვაგინალურ სექსს, ისინი მიმართავენ პორნოგრაფიას, Google-სა და Reddit-ს, ან ტიკტოკის „ინფლუენსერებს“, რომლებსაც არ აქვთ სამედიცინო კვალიფიკაცია ამ თემაზე ზუსტი რჩევის გასაცემად. მართალია, პორნოგრაფია ნამდვილად შეიძლება დაეხმაროს ადამიანს იმის გაგებაში, თუ რა არსებობს, მაგრამ ის საუკეთესო გზა არაა სხეულზე რეალისტური წარმოდგენების შესაქმნელად ან იმის სასწავლად, თუ როგორ გქონდეთ სექსი. თქვენ კამერის მიღმა ვერ ხედავთ მთელ რიგ მოსამზადებელ სამუშაოებს, მაგალითად, დილატაციას (გაგანიერებას, გაფართოებას) ან ლუბრიკაციას (ლუბრიკანტით დასველებას), ვერც იმას იგებთ, რომ ყველა პენისი თქვენს ხელზე უფრო განიერი არ არის და ვერც იმას, რომ სექსში ძალაუფლების სხვანაირი დინამიკებიც არსებობს“, — ამბობს დოქტორი გოლდშტაინი.
თუ გსურთ, მეტი გაიგოთ სექსის, თანხმობისა და საზღვრების შესახებ, პორნოგრაფიის ნაცვლად შეგიძლიათ გაეცნოთ ისეთ ონლაინ რესურსებს, როგორებიცაა Sex, etc., Amaze და The Trevor Project. ეს წყაროები ინგლისურენოვანია, ამ თემაზე სტატიებს ქართულად კი შეგიძლიათ გაეცნოთ ვებგვერდებზე allaboutyou.ge და ფემეა.
თუკი გგონიათ, რომ მზად ხართ, შემდეგი ნაბიჯი გადადგათ და სექსი სხვა ადამიანთან ერთად გამოიკვლიოთ, პირველი საკვანძო საფეხურებია კომუნიკაცია და თანხმობა. ესაუბრეთ მას და შეთანხმდით ერთმანეთის საზღვრებზე.
რამდენიმე მნიშვნელოვანი კითხვა, რომელზე პასუხიც უნდა იცოდეთ, არის:
მართალია, ამ კითხვების წინასწარ დასმა მნიშვნელოვანია, მაგრამ სხვადასხვა საკითხის გადამოწმება პროცესის დროსაც საჭიროა. ისეთი პატარა კითხვები, როგორებიცაა „შეიძლება, აქ შეგეხო?“, „გსიამოვნებს, როდესაც აქ გეხები?“ და „შეიძლება, [ტანსაცმლის რომელიმე ნაწილი] გაგხადო?“, ძალიან კარგი გზაა საიმისოდ, რომ გაიგოთ, რასთანაა კომფორტულად თქვენი პარტნიორი და თან ინტიმური განწყობაც შენარჩუნდეს.
გახსოვდეთ, რომ თანხმობა იმაზე მეტია, ვიდრე კონკრეტულ მომენტში სექსზე დათანხმება. ეს ნიშნავს, რომ თუკი თქვენ ან თქვენს პარტნიორს თანხმობის გაცემის შემდეგ მოგინდებათ, რომ სექსი შეწყდეს, ამის გაკეთება თავისუფლად შეგიძლიათ.
„თანხმობა უფრო მეტია, ვიდრე უბრალოდ „კი“ ან „არა“. თანხმობა უნდა გამოითქვას ზეწოლის გარეშე, ის უნდა იყოს გულწრფელი და სურვილისმიერი, თანხმობის გამცემი უნდა იყოს სრულად ინფორმირებული (მაგალითად, თუ ადამიანი თანახმაა სექსზე იმ პირობით, რომ პარტნიორი გამოიყენებს თავდაცვის საშუალებას, ხოლო პარტნიორი ამას არ გააკეთებს, ესე იგი, მას არ აქვს მეორე მხარის თანხმობა), ის არ არის სამუდამო — გადაწყვეტილების შეცვლა ნებისმიერ დროს შეიძლება და ერთ ქმედებაზე თანხმობის გაცემა არ ნიშნავს, რომ პარტნიორი სხვა რამეზეც ავტომატურად თანახმაა”, — ამბობს რეიჩელ ვრაითი, ქვიარ სექსისა და ურთიერთობების თერაპევტი.
თანხმობის გარდა, თქვენ და თქვენმა პარტნიორმა უნდა დაამყაროთ კომუნიკაცია იმაზე, თუ რა გსიამოვნებთ და რა არ გსიამოვნებთ. პარტნიორისთვის იმის თქმა, რომ რაიმე შეცვალოს ან სხვანაირად გააკეთოს, სამარცხვინო არ არის — ეს სექსის ნაწილია.
„პარტნიორისთვის იმის თქმა, თუ რა მოგწონთ/არ მოგწონთ, რა გაინტერესებთ/არ გაინტერესებთ და რას ცდიდით/არ ცდიდით, არამხოლოდ ნორმალურია, არამედ სასურველიც კი. სექსის მიზანი სიამოვნებაა და როგორც თქვენი, ისე თქვენი პარტნიორის სიამოვნების მისაღწევად მნიშვნელოვანია, რომ ყველას საჭიროებები დაკმაყოფილდეს“,— ამბობს გოლდშტაინი.
მართალია, პრეზერვატივები თავდაცვის მნიშვნელოვანი ნაწილია, მაგრამ უსაფრთხო სექსი ბევრად უფრო მეტ რამეს მოიცავს.
„ხშირად უსაფრთხო სექსზე საუბრისას პრეზერვატივები გვახსენდება ხოლმე და, მართალია, პრეზერვატივები აუცილებელია პენეტრაციული (შემღწევი) სექსისთვის (პენისებით ან დილდოებით), მაგრამ სგგი-ები მაინც შეიძლება გავრცელდეს ვულვებიდან ორალური და სხვა ტიპის სექსის დროს“, — ამბობს დანიელა კრამერი, ქვიარ ურთიერთობების კლინიკური სექსოლოგი.
უსაფრთხო სექსისთვის მნიშვნელოვანია, ყველა ტიპის გენიტალია (სასქესო ორგანო) გაითვალისწინოთ.
„სტომატოლოგიურ კაშხლებს შეუძლიათ დაგიცვათ ვულვაზე ან ანუსზე ორალური სექსის დროს. ეროგენული უბნების დასაცავად ასევე შეგიძლიათ თავად დაამზადოთ პატარა ნაჭრები ლატექსის ხელთათმანებისგან ან პრეზერვატივებისგან“, — ამბობს იელ გონსალესი, ქვიარ სექსოლოგი და იდენტობის ტრენერი.
„უამრავი აქტივობა არსებობს, რომელიც შეგიძლიათ პარტნიორთან ერთად სცადოთ. ნუ შეიზღუდავთ თავს საზოგადოების დაშვებებითა თუ სტერეოტიპებით ე.წ. „სიზორინგისა“ (ინგლ. Scissoring) და ანალური სექსის შესახებ — შეგიძლიათ, ეს აქტები სრულად უგულებელყოთ და მაინც ფანტასტიკური და სრულყოფილი სექსუალური ცხოვრება გქონდეთ“ — ამბობს გონსალესი.
გახსოვდეთ, რომ ქვიარ სექსი იმდენადვე მრავალფეროვანი და მრავლისმომცველია, რამდენადაც თვითონ LGBTQ+ აკრონიმი. აუცილებელი არ არის, ის რაღაც ერთი ფორმით ვლინდებოდეს. სექსი შეიძლება იყოს ზუსტად ის, რადაც მას თქვენ და თქვენი პარტნიორი აქცევთ და რაც გინდათ, რომ იყოს.
„იმ აქტივობებს შორის, რომლებიც შეიძლება სექსად განვიხილოთ, არის: ვაგინალური, ორალური და ანალური სექსი, კოცნა, სექსუალური შეხება, როლური თამაშები, ეროტიკის კითხვა, ფანტაზიების გაზიარება, საკუთარი სხეულის ჩვენება სხვა ადამიანისთვის (თანხმობით), ე.წ. „სექსტინგი“, ვინმესთან ერთად აბაზანის მიღება, ერთმანეთისთვის მასაჟის გაკეთება, სუნთქვითი ვარჯიშების ერთად კეთება, შიშველზე ჩახუტება და ა.შ. სექსი შეიძლება იყოს სიამოვნებისთვის და/ან გამრავლებისთვის — და როდესაც ის სიამოვნებისთვისაა, სექსის მიზანი მხოლოდ ორგაზმი არ არის“, — ამბობს ვრაითი.
„კუზიანი მთის“ იმ საკულტო სცენამ კი შეიძლება სხვაგვარად გაფიქრებინოთ, მაგრამ ანალურ სექსს ბევრად მეტი მომზადება სჭირდება, ვიდრე ხელზე დაფურთხებაა.
„ანალური სექსი ის არ არის, რასაც ფილმებსა და სერიალებში ხედავთ — წინასწარი პრაქტიკის გარეშე პირდაპირ ე.წ. „ბოთომობა“ (ან „პასობა“) არ შეგიძლიათ“, — ამბობს გოლდშტაინი.
თუკი ანალური სექსის ცდა გსურთ, გოლდშტაინი გირჩევთ, ნელა დაიწყოთ და წინასწარ მოემზადოთ. ნებისმიერი ტიპის ანალური სექსუალური აქტივობა, იქნება ეს უბრალოდ ე.წ. „ფინგერინგი“ („თითაობა“), სექს-სათამაშოების გამოყენება თუ პენისით პენეტრაცია, საჭიროებს ბევრ ლუბრიკანტს (სასურველია, სილიკონის საფუძველზე დამზადებულს) და, იდეალურ შემთხვევაში, რამდენიმეკვირიან შემზადებას.
ამისთვის საჭიროა ანალური ვარჯიშები, რისთვისაც შეიძლება გამოგადგეთ სპეციალური დილატაციის (გაფართოების) ნაკრები, რომელიც, ჩვეულებრივ, სხვადასხვა ზომის ანალური საცობებისგან, ე.წ. „ბატ-პლაგებისგან“ (ინგლ. Butt-plug), შედგება, თუმცა თუ მასზე ხელი არ მიგიწვდებათ, შეგიძლიათ, დაიწყოთ ექსპერიმენტირება და ვარჯიში ერთი თითით და ნელ-ნელა გაზარდოთ რაოდენობა.
მათთვის, ვისაც პირველად სურს ანალური სექსის ცდა, ხშირი სადარდებელია ხოლმე არსებული მოსაზრება პროცესში განავლის შესაძლო შეუკავებლობის შესახებ. დიდი ალბათობით, ეს პრობლემა არ გექნებათ, თუნდაც წინასწარ არ გაიკეთოთ გამორეცხვა, მაგრამ თუკი ეს მაინც გადარდებთ, შეგიძლიათ თბილი წყლისა და ოყნის გამოყენებით წინასწარ გამოირეცხოთ ანუსი.
მნიშვნელოვანია, სანამ სექსი გექნებათ, კარგად გაერკვეთ, როგორ დგება ორსულობა. თუკი ორ ადამიანს, რომელთაგანაც ერთის სხეული სპერმას აწარმოებს, მეორის კი — კვერცხუჯრედებს, ექნება სექსი, მნიშვნელოვანია, დაუგეგმავი ორსულობის თავიდან ასაცილებლად უსაფრთხოების ზომები დაიცვათ. ეს შეიძლება მოიცავდეს პრეზერვატივების გამოყენებას, ჰორმონალურ კონტრაცეფციას ან კონტრაცეფციის რამე სხვა ფორმას.
„იმის ცოდნა, თუ როგორ დგება ორსულობა და როგორ მუშაობს ის, აუცილებელია ყველა ლგბტქი თინეიჯერისთვის“, — ამბობს შერონ სანდერსი, კლინიკური სექსოლოგი და სექსუალური განათლების სპეციალისტი.
მოზარდობის დიდი ნაწილი იმის გარკვევაა, თუ ვინ ხართ თქვენ. ეს შეიძლება ნიშნავდეს იმის გააზრებას, ვინ გიზიდავთ და რა დამოკიდებულება გაქვთ საკუთარი გენდერის მიმართ. ექსპერიმენტირება აბსოლუტურად ნორმალურია. სხვადასხვა სახელის, ნაცვალსახელისა თუ სექსუალობის გამოცდა თვითგამორკვევის პროცესის ნაწილია.
„გამოცდილებებისა და იდენტობების გამოკვლევა და მათში ექსპერიმენტირება სრულიად ნორმალურია. ზოგჯერ რაღაცები უნდა გამოვცადოთ, სანამ სიმართლეს დავადგენთ. გარდა ამისა, იდენტობები შეიძლება დროთა განმავლობაში შეიცვალოს, ამიტომაც მიჰყევით იმის დინებას, რაც თქვენთვის უფრო შესაფერისია“, — ამბობს გონსალესი.
წყარო: Them.us
გუშინ 6 ნოემბერს, 17 წლის ღიად ქვიარ მოზარდს, ლუკა აბლოთიას საზოგადოებრივ ტრანსპორტში თავს დაესხნენ. ლუკამ გამოიძახა პოლიცია და თავდასხმის შესახებ ინფორმაცია გაავრცელა Facebook-ზეც. გამოძიება 126-ე, ძალადობის მუხლით დაიწყო.
ლუკა აბლოთია ქვიართან საუბრისას შემთხვევის დეტალებს იხსენებს და აღნიშნავს, რომ მოძალადე ჩაცმულობის ან აქსესუარის გამო დაესხა თავს.
„ჩაცმულობის გამო დამიპირისპირდა, ღილზე მიმითითა, შეიკარიო, მაგრამ ხელში თანასწორობის ჩანთა მეკავა და მაგასაც უყურებდა უცნაურად. კი ვიეჭვე, ჩემთვის რაღაცის თქმა უნდა-მეთქი, მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია ამ კაცისთვის. ჩემთვის ვუსმენდი რაღაცას ყურსასმენებით, არც ვაქცევდი ყურადღებას, რაღაცას მეკითხებოდა და ვკითხე, რა უნდოდა, ღილები შეიკარიო და ვუპასუხე, არ შევიკრავ-მეთქი“, — იხსენებს ლუკა.
მისი თქმით, დაპირისპირების საფრთხის დანახვისთანავე დარეკა 112-ში, მაგრამ პოლიციამ დაიგვიანა და ამასობაში თავდამსხმელი ფიზიკურ ძალადობაზე გადავიდა.
„როცა ხელის დარტყმის რისკი დავინახე, როცა ყვირილი და გინებები დაიწყო, მაშინვე დავრეკე პოლიციაში, რათა ეს ადამიანი ჩემგან გაერიდებინათ. მძღოლს ცხელ ხაზზე არ დაურეკავს, პრობლემები შემექმნებაო და არ მარეკვინებდა არც მე, ყველა მეუბნებოდა, არ დარეკოო, მაგრამ მაინც დავრეკე. ამის შემდეგ 10 წუთი მაინც ველოდებოდით პოლიციას, დიდუბის მეტროსთან უნდა მოსულიყვნენ, თუმცა არ მოვიდნენ მანდ. მე დიდუბეში უნდა ჩამოვსულიყავი და ეს კაცი მემუქრებოდა, რომ ჩამოხვალ აგჩეხავო. ავტობუსი დიდუბესაც გასცდა და ისევ დავრეკე პოლიციაში, სანამ სახალხო დამცველი არ ჩაერევა, იქამდე არ გექნებათ რეაგირება-მეთქი? მერე რამდენიმე წუთში პოლიციაც გამოჩნდა, მაგრამ ამასობაში ამ კაცმა ხელი დამარტყა, იძალადა და გაიქცა. პოლიციამ ძალიან დააგვიანა“, — ამბობს ლუკა.
17 წლის მოზარდი აღნიშნავს, რომ თავდამსხმელი და ავტობუსის სხვა მგზავრები ჰომოფობიურ განცხადებებს აკეთებდნენ და სიტყვიერ შეურაცხყოფას აყენებდნენ.
„დანის დარტყმით, მოკვლით მემუქრებოდა, მეუბნებოდა, რომ მომდევნო დღე არ გამითენდებოდა. თითქმის მთელი ავტობუსი, მათ შორის, ეს კაცი ჰომოფობიურ განცხადებებს აკეთებდნენ. რთულია იმ მომენტების გახსენება, მაგრამ მახსოვს რაღაც შეურაცხმყოფელი ტერმინები — საქართველოში ამათი ადგილი არ არის, როგორ მომრავლდნენ და ა.შ. მაგრამ დაზუსტებით მაინც ვერაფერს ვამბობ“, — ამბობს ის.
17 წლის მოზარდი აღნიშნავს, რომ ფეისბუკზე გამოქვეყნებული ვიდეოს გარდა, კიდევ ერთი ვიდეო აქვს, რომელსაც გამოძიების მიზნებიდან გამომდინარე არ ასაჯაროებს, თუმცა, მისი თქმით, აღნიშნულ კადრებში ავტობუსის სხვა მგზავრების მხრიდან თავდასხმის ფაქტებიც ჩანს.
ლუკა აბლოთიას სამედიცინო შემოწმებას დღეს ჩაუტარებენ. ამბობს, რომ თითი სტკივა, თუმცა თავდასხმა განსაკუთრებით რთულია ემოციურად.
„შეძრწუნებული ამ კაცის ქმედების გამო კი არ ვარ, იმის წინასწარი მოლოდინიც მქონდა, რომ შესაძლოა ერთ დღეს მსგავსი თავდასხმა მოხდებოდა, მაგრამ რაც ავტობუსში ხდებოდა, ეს ხალხი რომ აქეზებდა, ჩემკენ მოსვლის, თავდასხმის საშუალებას რომ აძლევდნენ, ეგ იყო საშინელება. თანაც, როცა უკვე ხელი დამარტყა და პოლიციასთან საუბრისას ამის შესახებ ვეუბნებოდი, იყო ერთი ქალი, რომელიც ყვიროდა, არ დაურტყამსო და ვუთხარი, რატომ იტყუებით, თქვენს შვილისთვის გაეკეთებინათ იგივე, რას იზამდით-მეთქი და მითხრა, ჩემი შვილი ღირსი იქნებოდაო. დაახლოებით ისეთი სიტუაცია იყო, 100 ადამიანი რომ იყოს და 90 თავს გესხმოდეს“, — ამბობს ლუკა აბლოთია და აღნიშნავს, რომ ავტობუსში მყოფთაგან სულ რამდენიმემ დაუჭირა მხარი — „ავტობუსში ერთი უცხოელი ბიჭი იყო, რომელიც მხარდაჭერას ცდილობდა, მეუბნებოდა, რომ დავმშვიდებულიყავი, ვიცი, ეს რაც არის, მაგრამ ეცადე დამშვიდდე და ყურადღება არ მიაქციოო. იყო ორი ახალგაზრდა გოგოც, რომლებმაც მხარი დამიჭირეს და ხალხს ეუბნებოდნენ, რა დღეში ხართო“.
დაზარალებულის თქმით, არასრულწლოვანთა გამომძიებლები, რომლებიც საქმეში პირველი ეკიპაჟის ადგილზე მისვლის შემდეგ ჩაერთნენ, მის მიმართ კეთილგანწყობილნი იყვნენ.
„ეკიპაჟი, რომელიც მოვიდა, დიდად არ მომეწონა, თუმცა როცა უკვე გადამიყვანეს და არასრულწლოვანთათვის განკუთვნილი გამომძიებლები ჩაერთნენ, ისინი ძალიან კარგები იყვნენ, საჩივრის დაწერაშიც დამეხმარნენ, მხარდაჭერა გამომიცხადეს, თავისი საკონტაქტო ნომრებიც ჩამაწერინეს, რომ საჭიროების შემთხვევაში დავურეკო, მათთან პრობლემა არ მაქვს“, — გვეუბნება ლუკა.
ლუკა აბლოთიას თქმით, მისი ინფორმაციით, თავდამსხმელი ჯერ-ჯერობით დაკავებული არაა, თუმცა ადვოკატი დღეს გაარკვევს დამატებით დეტალებს და საქმეს იქამდე არ შეწყვეტს, სანამ მოძალადე არ დაისჯება.
პოლონელი მოზარდი, მალვინა ჩმარა, რომელიც ტროტუარზე ცარცით ლგბტქი თემის მხარდამჭერ სიტყვებს წერდა, დააკავეს. 17 წლის მალვინა პოლონეთის წვრილმან დანაშაულთა კოდექსის 63-ე მუხლის დარღვევაშია ბრალდებული, რომელიც “ადმინისტრატორის თანხმობის გარეშე საჯარო ადგილას რეკლამების, პლაკატების, ბუკლეტების, წარწერებისა ან ნახატების განთავსებას კრძალავს” და ჯარიმას ითვალისწინებს.
TVN24-ის ინფორმაციით, მოზარდი ამბობს, რომ ბაზრის მოედანზე დაინახა ადამიანები, რომლებსაც ხელში ლგბტქი თემის შეურაცხმყოფელი ბანერები ეჭირათ და ქვიარებს პედოფილებს ადარებდნენ.
მალვინამ მავნე რიტორიკა გააპროტესტა და ეკლესიის გარეთ, ტროტუარზე ყვითელი ცარცით დაწერა “შეეშვით ლგბტქი ადამიანებს”, ასევე, ჩამოწერა იმ მღვდლების სახელები, რომლებიც პედოფილიაში არიან ბრალდებულები.
“პოლიციამ მომთხოვა პირადობის დამადასტურებელი მოწმობა, შემდეგ კი, მღვდლებთან შესახვედრად ეკლესიაში შევიდნენ. ნახევარი საათი ველოდი, სანამ პოლიცია ჩემი დაკავების გადაწყვეტილებას მიიღებდა. აგრესიული არ ვყოფილვარ, არ ვცდილობდი პოლიციისგან თავის დაღწევას. მათ ხელბორკილები დამადეს და მანქანამდე მიმიყვანეს”, — აღნიშნავს მოზარდი.
მან სოციალურ ქსელში ვიდეო გამოაქვეყნა და სხვებსაც მოუწოდა, არ შეეშინდეთ ლგბტქი უფლებების დაცვის.
“თუ გვინდა, რომ რამე შეიცვალოს, უნდა ავჯანყდეთ. რა თქმა უნდა, პოლიცია ამის შეჩერებას შეეცდება. ჯერ არ მსმენია სოციალური ცვლილებების შესახებ, რომლებიც საზოგადოების, პოლიციისა და მთავრობის სრული თანხმობით განხორციელდა“, — ნათქვამია ვიდეოში.
მალვინას დაკავებამ ბევრი ადამიანის აღშფოთება გამოიწვია. პოლონელი ლგბტქი აქტივისტი, ბარტ სტაშევსკი აცხადებს, რომ პოლიციის ბანდიტური ქცევა იმის ნიშანია, თუ რამდენად შეიცვალა პოლონეთი მემარჯვენე ხელისუფლების მმართველობის პირობებში.
“პოლიცია არ იცავს მოქალაქეებს, მათ წინააღმდეგ დგას”, — განაცხადა მან და დასძინა, რომ მიუხედავად ამისა, ლგბტქი თემის მხარდაჭერას უფრო მეტი ახალგაზრდა აგრძელებს.
The Trevor Project-ის ახალი კვლევის მიხედვით, იმ ლგბტქი მოზარდებს, რომელთა მშობელიც სამხედრო პირია, მენტალური ჯანმრთელობის გამოწვევებისა და სუიციდის ბევრად მაღალი რისკი აქვთ.
2021 წლის ეროვნული გამოკითხვის შედეგების მიხედვით, ლგბტქი მოზარდების 5%-ის მშობელი იყო სამხედრო პირი და მათ შფოთვის 17%-ით უფრო მაღალი მაჩვენებელი აქვთ, ასევე 14%-ით უფრო მაღალი რისკი, რომ სუიციდზე იფიქრონ და მცდელობის 40%-ით მაღალი მაჩვენებელი. აღნიშნული განსხვავება ბევრად მწვავედ 18 წელს მიუღწეველ მოზარდებში გამოვლინდა.
ოჯახის მხარდაჭერა მდგომარეობას საგრძნობლად ცვლის. სამხედრო პირის ოჯახში მცხოვრებ იმ ლგბტქი მოზარდებს, რომელთაც მშობლები მხარს უჭერენ, შფოთვის 40%-ით დაბალი, დეპრესიის 56%-ით დაბალი და სუიციდის მცდელობის 46%-ით დაბალი მაჩვენებელი აქვთ.
„ოჯახის მხარდაჭერა მრავალი ფორმით ვლინდება, ახალგაზრდის ცხოვრებაში არსებულ პრობლემებზე ღიად საუბრის შესაძლებლობიდან დაწყებული, ლგბტქი მეგობრებთან საუბრის შესაძლებლობით ან მათთან საუბრისას სწორი ტერმინების გამოყენებით დამთავრებული“, — ნათქვამია კვლევის აღწერაში.
The Trevor Project-ის მკვლევრის, ჯონა დეჩანტის თქმით, კიდევ ერთი კვლევაა საჭირო, რომელიც სამხედრო პირთა ოჯახებში მცხოვრები ლგბტქი მოზარდების გამოცდილებათა მრავალფეროვნებას უკეთ ასახავს, მაგრამ „ერთი რამ ცხადია, მენტალური ჯანმრთელობის სპეციალისტებმა უნდა გაითვალისწინონ ლგბტქი ადამიანების ოჯახური მდგომარეობა და გამოსავლის ძიებისას აღნიშნული ინფორმაციის მიხედვით იხელმძღვანელონ“.
წყარო: The Advocate
ლგბტქი ახალგაზრდებისა და მოსწავლეთა საერთაშორისო ორგანიზაცია — IGLYO-მ, ევროსაბჭოს წევრ ქვეყნებში ლგბტქი ინკლუზიური განათლების შესახებ ახალი კვლევა გამოაქვეყნა, რომელიც საქართველოში არსებულ მდგომარეობასაც ასახავს.
კვლევის თანახმად, საქართველოში, ფაქტობრივად, არ არსებობს ინკლუზიური მიდგომა და ანტიდისკრიმინაციული კანონის ეფექტური აღსრულებაც არ ხდება.
„დისკრიმინაციის ყველა ფორმის აღმოფხვრის შესახებ კანონი კრძალავს დისკრიმინაციას, მათ შორის, საგანმანათლებლო მიმართულებით და სოგის საფუძველსაც ითვალისწინებს, თუმცა სქესობრივი მახასიათებლები გათვალისწინებული არაა. ზოგადი განათლებისა და უმაღლესი განათლების შესახებ კანონიც კრძალავს დისკრიმინაციას, მაგრამ არ ითვალისწინებს SOGIGESC [სექსუალური ორიენტაცია, გენდერული იდენტობა, გენდერული გამოხატვა და სქესობრივი მახასიათებლები] საფუძველს. გაეროს დამოუკიდებელი ექსპერტის 2019 წლის ანგარიშში აღნიშნულია, რომ ანტიდისკრიმინაციული მექანიზმის იმპლემენტაცია ეფექტურად არ ხდება“, — ვკითხულობთ IGLYO-ს ანგარიშში.
ანგარიშის მიხედვით, არ არსებობს ანტი-ლგბტქი ბულინგთან ბრძოლისა და ინკლუზიურობის ხელშეწყობის ეროვნული პოლიტიკა ან სამოქმედო გეგმა, ამასთან, „SOGIGESC საკითხები სასწავლო კურიკულუმის ნაწილი არაა და როცა მათი ჩართვა ხდება, ძირითადად, ნეგატიური კუთხით განიხილება. მაგალითისთვის, 2020 წელს, სახალხო დამცველმა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტს იმ სახელმძღვანელოების ჩანაცვლების რეკომენდაცია მისცა, რომლებიც ლგბტქი ადამიანებს ნეგატიურ, მასტიგმატიზებელ ჭრილში მოიხსენიებდა. უნივერსიტეტი დათანხმდა, იმავე წელს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ქვიარ თეორიის სალექციო კურსი შემოიღეს. საქართველოში ისევ არ არის სავალდებულო სქესობრივი განათლება, სამოქალაქო განათლება და ადამიანის უფლებათა კურიკულუმი, რომელიც SOGIGESC საკითხებს ფარავს. აღნიშნულის შესახებ სახალხო დამცველმა ანგარიშში ჯერ კიდევ 2019 წელს ისაუბრა. ბოლო წლებში SOGIGESC საკითხების კურიკულუმში ასახვაზე დისკუსია გააქტიურდა, რასაც ულტრა-მემარჯვენე ჯგუფები ეწინააღმდეგებიან და სიძულვილის ენას ავრცელებენ”.
ანგარიში მასწავლებელთათვის ლგბტქი საკითხებთან დაკავშირებით სავალდებულო ტრენინგების არარსებობაზეც აკეთებს აქცენტს და აღნიშნულია ისიც, რომ „მასწავლებლებისა და ლგბტქი მუშაკებისთვის შესაბამისი გზამკვლევი არ არსებობს. ზოგიერთმა სკოლამ, შესაძლოა, თემისა და ახალგაზრდული აქტივობების შესახებ მოსწავლეებს ინფორმაცია მიაწოდოს, თუმცა ეს კეთილ ნებაზეა დამოკიდებული. ლგბტქი საკითხების შემცველი საინფორმაციო ბროშურები და პოსტერები სკოლის ტერიტორიაზე დაუშვებელია“.
გარდა ამისა, ანგარიშში ნათქვამია, რომ სახელმწიფო ანტი-ლგბტქი ბულინგის შესახებ სტატისტიკას არ აწარმოებს, მეტიც, „2018 წელს, თანასწორობის მოძრაობას უნდოდა, რომ მასწავლებელთა ლგბტქი ადამიანების მიმართ დამოკიდებულების შესახებ კვლევა მოემზადებინა, თუმცა სკოლებმა და განათლების სამინისტრომ მოთხოვნა არ დააკმაყოფილეს“. ასევე, მხარდაჭერის სისტემებზე საუბრისას აღნიშნულია, რომ სკოლებს პირდაპირი მხარდაჭერის სისტემა კი აქვთ, თუმცა „არასამთავრობო ორგანიზაციების თქმით, ისინი SOGIGESC საკითხებზე სპეციფიკურ ტრენინგს არ გადიან. ადგილობრივი უწყებები მოსწავლეებს არაპირდაპირი მხარდაჭერის სისტემით არ უზრუნველყოფენ“.
საქართველოში ინკლუზიური სასკოლო გარემოს ნაწილში ანგარიში დისკრიმინაციისა და ძალადობის ფესვგადგმულ მდგომარეობაზე აკეთებს აქცენტს და დისკრიმინაციის კუთხით არსებული მდგომარეობის განხილვისას WISG-ის 2016 წლის კვლევას იშველიებს.
„დისკრიმინაცია და ძალადობა საქართველოში კვლავ გავრცელებულია. სიძულვილის ენის გამოყენებისთვის რელიგიური და პოლიტიკური ლიდერები დაუსჯელები რჩებიან. WISG-ის 2018 წლის კვლევის მიხედვით, მოსწავლეთა 16%-ს სკოლაში დისკრიმინაცია გამოუცდია, რისი მიზეზიც ხშირად იმგვარი გენდერული გამოხატვა იყო, რაც სოციალურ ნორმებთან თანხვედრაში არაა. კურიკულუმის გარდა დამატებითი აქტივობები სკოლაში არაა და ლგბტქი ახალგაზრდებთან მომუშავე ორგანიზაციებს სკოლის ტერიტორიაზე შეხვედრის ჩატარების უფლება არ ეძლევათ“, — ნათქვამია ანგარიშში.
IGLYO-ს კვლევის სრულად ნახვა აღნიშნულ ბმულზე შეგიძლიათ.
