ქვიარი ამბობს - Page 7

მე ვარ სელენა, 31 წლის ტრანსგენდერი ქალი. მიზანდასახული, შრომისუნარიანი. ქალი, რომელიც არ უშინდება პრობლემებს. ხასიათი არც მძიმე მაქვს, არც მსუბუქი, უბრალოდ, პირდაპირი ვარ, რაც შეიძლება, ბევრს არ მოსწონდეს. ბავშვობა დეტალურად არ მახსოვს.

მე ვარ თათია ჯიშკარიანი, 30 წლის. დავიბადე „ბნელ“ დროში, 1991 წელს, ქუთაისში. ბავშვობა 90-იანებისთვის დამახასიათებელი მქონდა –  უშუქობა, უწყლობა და ნავთის გამათბობელი წითელი „კერასინკა“. ჩემი ოჯახის ემიგრანტობის ისტორიაც 90-იანებიდან იწყება. 1996 წელს

უკვე 29 წლის ქალი ვარ, რომელიც წარსულში გახედვისას, ვერ იჯერებს, რომ ეს გზა გაიარა. სულ ცოტა ხანია, რაც საკუთარ თავთან ქამინგაუთი შევძელი და ჯერ კიდევ მტკივნეულ პროცესებს გავდივარ. ძალიან ბევრი ვებრძოლე საკუთარ

„37 წლის ასაკში პირველად ვარ დარწმუნებული, რომ ბედნიერი ვარ. ვერასდროს ვიფიქრებდი, რომ მშობლების მოლოდინების არგამართლება, განქორწინება, საბოლოოდ ემიგრაცია და შვილის მარტო გაზრდა აქამდე მომიყვანდა, მაგრამ ყველაფერი ასე უნდა მომხდარიყო, ან ბევრად უარესად“,

ყველგან და ყველაფერში დუალური ვარ: შეიძლება, ჩემს ნებისმიერ თვისებას მისი დიამეტრალურად საპირისპირო თვისება მოჰყვებოდეს წყვილში. ასე, მაგალითად – შეიძლება ვიყო ემოციური და ფლეგმატური, მგრძნობიარე და სქელკანიანი, გამბედავი და მშიშარა, გაწონასწორებული და ფეთქებადი,

როდის აღმოაჩინე საკუთარ თავში შენი იდენტობა და პირველად რა განცდა დაგეუფლა? ზუსტ ასაკს ვერ გეტყვით, მაგრამ ადრეულ ასაკშივე ვიცოდი, რომ რაღაც სხვანაირად იყო. არ ვგულისხმობ ბავშვობის ადრეულ წლებს, საუბარი მაქვს დაახლოებით 13-15

„როცა რეგიონში იზრდები, საკუთარი ცხოვრება არ გაქვს. შენი ყველა გადაწყვეტილება ოჯახის, სანათესაოს, სკოლის საქმეა. ხალხი უბრალოდ თვლის, რომ ნებისმიერ მათთვის ნაკლებად მოსაწონ ნაბიჯზე მითითება შეუძლია, რაც საკუთარი თავის აღმოჩენას ისე აძნელებს, რომ

ლიბერალური ღირებულებების მქონე ადამიანი ვარ, ოღონდ, არა – ფსევდო. საკმაოდ დიპლომატიური, ადამიანური და პრინციპულიც ვარ, რაღაცებში ცოტა უნებისყოფოც, მაგრამ დიდი ნებისყოფა გამოვიჩინე, რომ ვიბრძოლე, არ დავნებდი და აქამდე მოვედი.   მკაცრი აღზრდა

საკუთარ თავს თუ დავახასიათებ, ვიტყვი, რომ ცნობისმოყვარე ადამიანი ვარ. ყოველთვის აკადემიურ სივრცეში წარმომედგინა თავი – ბავშვობიდან მინდოდა, სიღმისეულად, ექსპერტულად მცოდნოდა კონკრეტული დარგი, მეტი ცოდნა მიმეღო და სხვებისთვისაც გადამეცა. ჩემი გატაცებებიც, ძირითადად, საბუნებისმეტყველო