თამარ აგათა კაპანაძე – იურისტი, ადამიანის უფლებთა აქტივისტი, Tbilisi Shelter City კომუნიკაციების მენეჯერი:
”პრაიდ კვირეულმა და თანმდევმა მოვლენებმა ბევრი რამ დამანახა, პირველ რიგში ის, რომ ქვიარ თემის მხარდაჭერა და ხილვადობა გასულ წლებთან შედარებით, საგრძნობლადაა გაზრდილი.
ძალიან ამაღელვებელი იყო იმის დანახვა, თუ რამდენი ადამიანი უცხადებდა მხარდაჭერას “თბილისი პრაიდს” და ღირსების მარშს. თუმცა დავინახე მოუთოკავი სიძულვილიც და ის, რომ არ არსებობს ქვიარ ადამიანების უფლებების დაცვის პოლიტიკური ნება. ჩემთვის, როგორც ქვიარ თემის მხარდამჭერისთვის, ადამიანის უფლებათა აქტივისტისთვის და უბრალო მოქალაქისთვის, შემაძრწუნებელი და ურთულესი იყო 5 ივლისის ძალადობისთვის თვალის გასწორება. სასტიკი თავდასხმა ჟურნალისტებზე, TV პირველის ოპერატორის ლექსო ლაშქარავას გარდაცვალება, ქუჩაში ხალხის დევნა პირსინგის გამო – ასე მგონია, დისტოპიაში გავიღვიძე და გამოფხიზლებას ჯიუტად ვცდილობ. საპატრიარქოსა და ხელისუფლების მიერ წახალისებული სიძულვილის ჯგუფების აღუკვეთავი თარეში რომ არა, ეს რეალობა არ გვექნებოდა.
ეს დღეები საოცრად წინააღმდეგობრივი ემოციებითა და ამბებით იყო სავსე – დიდი სიყვარულით, თავისუფლებით, სოლიდარობით, სიძულვილითა და სისასტიკით. შეგრძნებებით, რომელიც დიდხანს გამყვება. მინდა მჯეროდეს, რომ მალე ქართულ საზოგადოებაში სიძულვილის ადგილი აღარ იქნება. დავაფასებთ ჩვენს მრავალფეროვნებას და ყველა შემდეგი მარში ღირსებისთვის მშვიდ და ტოლერანტულ გარემოში ჩაივლის.”
