თომა ლიპარტიანი – ეპისკოპალური/ანგლიკანური ეკლესიის ღვთისმსახური:
ორი წლის წინ პირველად გავიგე, რომ მონტევერჯინეს ღვთისმშობელი ქვიარი ადამიანებისა და განსაკუთრებით, ერთნაირსქესიანი წყვილების მფარველად ითვლება. მახსოვს, დიდი ინტერესით მოვეკიდე ამ ფაქტს და მაშინვე განვიზრახე, რომ ამის შესახებ ქართველი მკითხველისთვისაც მიმეწვდინა ხმა, რადგან წმინდა მარიამისადმი მოწიწება საქართველოს მოსახლეობაშიც საკმაოდ ფესვგადგმულია.
სოფელი მონტევერჯინე იტალიაში, კამპანიანის რეგიონში მდებარეობს, რომელიც იტალიელი მორწმუნეებისათვის (და არა მხოლოდ მათთვის) პილიგრიმობის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ცენტრია. ამ ადგილზე VII საუკუნეში წმინდა მარიამისადმი მიძღვნილი სამლოცველო აიგო, 1119 წელს კი აქ ნავსაყუდელი დაიდო განდეგილმა ბერმა (შემდგომში წმინდანად შერაცხულმა) – წმინდა უილიამ მონტევერჯინელმა, რომელმაც იქვე ახლოს, მთებში, მონასტერი ააგო.
უილიამის სიწმიდის შესახებ ხმა გავრცელდა, რის გამოც მრავალი შეუერთდა მას მონასტრულ ცხოვრებაში. 1126 წელს მათ წმინდა მარიამის სახელზე ეკლესია ააგეს, რომელიც დღეს მომლოცველების საყვარელი ადგილია. აქვე არის წმინდა მარიამის ხატის საწმიდარი, რომელსაც მორწმუნეები განსაკუთრებულ სასწაულმოქმედ ძალასაც მიაწერენ.
ეკლესიის ისტორია ინახავს სასწაულს, რომელიც 1256 წელს მოხდა და რომლის დროსაც მონტევერჯინეს ღვთისმშობელმა ჰომოფობიური ბრბოსაგან სასიკვდილოდ განწირული გეი წყვილი სიკვდილისაგან იხსნა. ყველაფერი კი ასე დაიწყო:
ორი ახალგაზრდა კაცი ერთმანეთისადმი იმდენად ძლიერ სიყვარულს განიცდიდა, რომ მათი ურთიერთობისა და გრძნობის გარშემომყოფთათვის დამალვა შეუძლებელი იყო. 1256 წლის ზამთრის ცივ და პირქუშ დღეს, როცა ისინი ეკლესიისკენ მიმავალ გზას მიუყვებოდნენ ღვთისმსახურებაზე დასასწრებად, ერთმანეთს ტრფობით შეეხნენ და აკოცეს კიდეც. ამის მხილველმა გაბრაზებულმა ბრბომ ისინი გააშიშვლა და სცემა. ნაცემი შეყვარებულები მთა პარტენიოს ტყეში წაიყვანეს, სადაც მონტევერჯინეს ღვთისმშობლის სამლოცველო მდებარეობს, იქ კი წყვილი გამხმარ ხეზე მიაბეს (ზოგიერთი წყაროს თანახმად, ისინი თოვლისა და ყინულის მასაში ჩაფლეს). ამის შემდეგ ბრბომ იქაურობა იმ იმედით დატოვა, რომ შეყვარებულ წყვილს ან მგლები შეჭამდნენ, ან ყინვისაგან დაიღუპებოდნენ. ლეგენდა გვეუბნება, რომ ამ ფაქტით მონტევერჯინეს ღვთისმშობელი შეიძრა, ამიტომაც მზის სიკაშკაშე და სითბო მიუვლინა მათ – ყინული დადნა, მათი გაყინული სხეულები გათბა, ხოლო ისინი სასწაულებრივად გათავისუფლდნენ თოკებისგან, რომლითაც ხეზე იყვნენ მიბმული.
თურმე, ამ სასწაულით გაოცებული ბრბო აღარ შეეწინააღმდეგა წმინდა მარიამის ნებას და გეი წყვილს სიყვარულის საჯაროდ გამოხატვის უფლება მისცა. ეს სასწაული მოწმობს, თუ როგორ გადაარჩინა ღვთისმშობელმა გეი წყვილი, როგორ ღირსყო მათი სიყვარული, ჰომოფობი ბრბოს გული კი მიმღებელი გახადა.
2 თებერვალს მომლოცველები მონტევერჯინეს ღვთისმშობლისადმი მიძღვნილ მსვლელობას აწყობენ, რომელშიც ლგბტქ მორწმუნე ქრისტიანებიც მონაწილეობენ. ყოველი წლის ამ დღეს, მონტევერჯინეს მონასტერი იქცევა ადგილად, სადაც მორწმუნე ადამიანები, მიუხედავად მათი სექსუალური ორიენტაციისა, ერთად ზეიმობენ და იხსენებენ ღვთისმშობლის კეთილ სასწაულს, რომელმაც არა მარტო გეი წყვილი იხსნა სიკვდილისაგან, არამედ ჰომოფობი ადამიანებიც ტოლერანტულებად და მიმღებლებად აქცია, რაც ასე ძალიან სჭირდება თანამედროვე საზოგადოებასაც.
ლოცვა მონტევერჯინეს ღვთისმშობლისადმი:
ჰოი მარიამ, დედაო ჩვენო. როგორც მონტევერჯინეში შენი სასწაულით აჩვენე სიყვარულისა და შემწეობის უსაზღვრობა, დაე, ახლაც შთააგონე ადამიანებს, დაივიწყონ სიძულვილი და ისწავლონ სიყვარული ყველას მიმართ. წმინდაო მარიამ, ილოცე ჩვენთვის აწ და ჟამსა სიკვდილისა ჩვენისასა. ამენ.
